Μπραβο αυτη ειναι μπαντα - εχει κ δικο της θρεντ εεε
Διαφορετικη κατευθυνση καπως πηραν - με εχει ψησει.
1 Like
Εγω παντως το αγορασα μετα απο 3 λεπτά ακροασης και απο εκεινη την ωρα το εχω ακουσει 4 φορές…
Και, με αφορμή αυτούς τότε, είχα φάει μία από τις μεγαλύτερές μου τάπες εδώ μέσα. Μετά από ποστ αποθέωσης από τον Μπλίντιν τολμάω να ρωτήσω “εμένα υπάρχει περίπτωση να μου αρέσουν;” και ο Red Rum μου το ξεκόβει άμεσα: “Από τους Enforcer στους Corrupted; Πας καλά;”.
Άουτς 
2 Likes
Ριξτους διπλή τάπα και ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ!
1 Like
7 Likes
Χθες κυκλοφόρησε και το σόλο πρότζεκτ της Rebecca Vernom (ex Sub Rosa) με όνομα The Keening, σε Dark Folk καταστάσεις.
Μου θύμισε αρκετά την συνεργασία των The Body με BIG|BRAVE. Ειδικά το εναρκτήριο κομμάτι (Autumn) αλλά και ο τίτλος 
Χωρίς να υπάρχει λόγος σύγκρισης να πω, πως προσωπικά το συγκεκριμένο πρότζεκτ μου αρέσει πάρα πολύ, ενώ το άλλο που γεννήθηκε από τη διάλυση των Sub Rosa (Kim Kordray, Sarah Pendleton) The Otolith, δεν με έπιασε καθόλου.
2 Likes
Το από πάνω το έχω κι εγώ στα προς ακρόαση χωρίς να είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται. Απλά μου άρεσε ένα δείγμα.
Σήμερα έβγαλε νέο δίσκο και ο Sufjan Stevens. Τα τελευταία χρόνια με είχε χάσει πολύ αλλά λίγο που το άκουσα μου φάνηκε αρκετά συμπαθητικό.
Ποσταρε κι αυτό σήμερα οπότε όλα αποκτούν κι άλλο νόημα
Εν τω μεταξύ δεν πρέπει να είχε κάνει καν ποτέ coming out και τελικά ήρθε με τον χειρότερο τρόπο
3 Likes
5 Likes
Βάζω κι εδώ το βίντεο του συγκεκριμένου post, προσθέτω και το πρώτο δείγμα και λέω/ομολογώ/παραληρώ ότι αν κινηθεί σε παρόμοια επίπεδα όλος ο δίσκος, πάει καρφί για την προσωπική μου κορυφή του έτους.
Τι να κάνουμε; Έχομε (δεν ξέχασα το ύψιλον) κι εμείς τις αδυναμίες μας, να ‘ουμ’. Κλασσικό, ανόθευτο μεταλλάκι, με μελωδιάρες και πυγμή.
Και Αλεξ Φλούρο στις κιθάρες πλέον, ε; Ωραία πράγματα.
5 Likes
ετσι θελω το γυναικειο ροκ μου
μη πω και το ροκ γενικα (βλ 4:10)
3 Likes
Καταπληκτικό δισκάκι των GENN!
Να πω ότι τα κορίτσια είναι από την Μάλτα, αν και μετακόμισαν στο Λονδίνο.
Δεν έχω άποψη για τις κοπελιές, απλά θέλω να πω ένα μεγάλο ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ με τις και καλά “tongue-in-cheek” αντιγραφές του βίντεο του Bohemian Rhapsody 
καλως ηρθατε στο 1964
1 Like
3 Likes
Φήμες λένε πως όταν το έπαιζαν ζωντανά στο 013 κάποιοι εδώ τριγύρω νυσταζαν. Δεν καρφώνω, θα φανεί από τις οποίες κωλοτουμπες.
1 Like
This band changed my life, i went to their concert in Belgrade while having the biggest home grown mushroom that i saved for special occasion. Saw everything, felt everything, was everything and i still am :D. Saw whole Alex Grey’s Progress of Soul in front of my eyes. Birth, Life, Death, screamed while my view became spiral on guitar solos. For whole duration of concert i had like 3 thoughts and at end of one song while arp and atmosphere were just flying i said to myself " This is music ", sounds simple and silly, but there so much meaning inside of that statement. As a musician and artist, this has a lot of influence in my work, love their ethnic elements and synths, and visual enjoyment they provided me and scenes i will remember for whole life. You have no idea how many times i just felt huge gratefulness for this event in my life and unlike many artists, they still create so great music with their new album. So Grateful again, Peace and love
4 Likes
Εδώ ο Mariusz αφήνει τα folk, τα rock, και πιάνει τα μπλιμπλίκια. Τέλειο κομματάκι, ειδικά το twist του 
Εδώ παρουσίαση από τον ίδιο, από την περιγραφή του βίντεο (κρυμμένο για να αποφευχθούν μερικά spoilers)
“Bots’ Party” was inspired by two things, French electronic music in the style of Air or Daft Punk, and video games with robots in them (NieR:Automata, Stray, Machinarium). I often associated French electronica with the use of processed vocals (Jean Michel Jarre “Zoolook”) and so I wanted to use them here to symbolise the language of artificial intelligence.
Bots’ Party" is a composition which wouldn’t suit my other music projects. It’s as if it was made for the new music world which I started a few years ago, the world dominated by my love for electronic music. I’m closer here in character to the work of Norwegian Royksopp than to any other progressive band or artist I’m usually associated with. The song itself perfectly illustrates my fascination with video games, which I have always loved and which have always inspired me to make music as well. In this case, it’s about games with robots, androids, and artificial intelligence.
The guitar solo at the end symbolises the human element. The role of this organic instrument is to balance artificial intelligence and show that we don’t have to be afraid of it, that we can live together in symbiosis.“
4 Likes
3 Likes
έσκασε και αυτό
5 Likes