Μεταλλική νοσταλγία ΙΙ: Ατάκες γονέων παιδεύουσι τέκνα!

Μέσα σε τάξη, μέχρι και τη σεζόν 95/96 (μάλλον!) που πήρα πουλο, ποτε!

1 Like

Καλό παιδί γενικά ο nnnkkk (πέρα από το ότι υποστηρίζει Τότεναμ απ’ ό,τι έχω καταλάβει), αλλά ώρες ώρες τρώει κάτι σκαλώματα…

2 Likes

Για να είμαστε δίκαιοι, κάτι παππουδια έφαγαν σκάλωμα αυτή τη φορά, όχι ο νννκκκ :disguised_face:

2 Likes

Η μισή μου εικαστική/καλλιτεχνική κληρονομιά σε μια μαύρη μου τσάντα.

1 Like

Σε πίανω εγώ ρε και εμείς είχαμε τέτοιους πίνακες σε όλα τα σχολικά χρόνια :stuck_out_tongue:

Ωραίο θέμα έχετε εδώ. Δυστυχώς αν και με φουλ θρησκευόμενη μάνα δεν έχω να προσφέρω κάτι πέρα από μικρά σκηνικά παράνοιας. Φταίει που μεγάλωσε και Αυστραλία και είχε μια άλφα εξοικείωση με acdc, sabbath μέχρι Metalliaca κλπ

Ο Φάδερ πιο κουλ γενικά πάντα πετάει την επική ατάκα “πάλι πας να κοπανήσεις το κεφάλι σαν βλαμμένος” και συνεχίζει την μπύρα/ούζο του.

10 Likes

Έχω ψάξει παλιά threads, τι λέει θα τραγουδάτε he’s magic you know μπας και γίνετε λίγο συμπαθητικοί?

:sweat_smile:

Like anyone gives a fuck, mate

Ένα ωραίο που θυμήθηκα από τότε που ήμουν φοιτητής, κι ας μην προέρχεται από το οικογενειακό περιβάλλον!

Είχα να παραδώσω ένα θέμα που περιελάμβανε και σχέδιο και το προηγούμενο βράδυ της παράδοσης το ξενύχτησα κανονικότατα. Επειδή ήταν σχεδιαστική δουλειά και όχι διάβασμα, έβαζα και κάτι να παίζει, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Το απόγευμα της επόμενης ημέρας συναντάω στην είσοδο τον κύριο που έμενε στο αποπάνω διαμέρισμα και με ρωτάει όλο… διακριτικότητα: “Ρε συ xxxxx, μετακινούσες τίποτα έπιπλα χθες το βράδυ; Ακουγόταν κάτι περίεργοι θόρυβοι, σαν να έσερνες κρεβάτια ή καναπέδες!” Ομολογουμένως, εύστοχα συγκεκαλυμμένο σχόλιο επί της ποιότητας των μουσικών μου προτιμήσεων! Πάντως, από όλα όσα είχαν παίξει εκείνο το βράδυ, θυμάμαι μόνο το Magic του/των Gillan (που το είχα πάρει σε εξευτελιστική τιμή, σε cut out κασέτα) - όχι ακριβώς ακραίο άκουσμα!

Με αφορμή αυτό και γενικά μιλώντας, οφείλω να αναγνωρίσω ότι είναι όντως δυσλειτουργικό να μένουν φοιτητές και εργαζόμενοι στην ίδια πολυκατοικία. Τώρα που είμαι στην άλλη… πλευρά το συνειδητοποιώ, ενίοτε με δυσάρεστο τρόπο!

7 Likes