εκει που γενιουνται συνηδησεις.
καλο ειναι να χεις λιγο απο ολα που λενε αλλα εχοντας σπουδασει την ζωη στο δρομο εισαι πιο ολοκληρωμενος ανθρωπος απο το να την εχεις σπουδασει στα θρανια μονο.ο συνδιασμος ειναι το καλυτερο/
Ούτε θρανία ούτε δρόμοι.
Βιβλία. Διαβάστε πολλά βιβλία. Έτσι ανοίγει το μυαλό. Τα υπόλοιπα θα έρθουν
Στο δρόμο ζεις ο ίδιος, συλλέγεις εμπειρίες. Με το διάβασμα παίρνεις κάτι από αυτό που έζησε κάποιος άλλος, βλέπεις τη δική του ματιά, ξεφεύγεις από τα στενά όρια του ενός μυαλού. Με το συνδυασμό μπορείς να επεξεργαστείς αυτό που ήξερες και να του δώσεις άλλη σημασία ή άλλη βαρύτητα. Απαραίτητα και τα δύο λοιπόν, αλλά δε μαθαίνεται… Πουφ είναι μια. Αν και αναρωτιέμαι κατα πόσο “τη δεύτερη φορα” θα την κάναμε αλλιώς. :-s
+100 ooooo
Κακώς θεωρείται αυτονόητο ότι για να προχωρήσεις στη ζωή σου και πρέπει να σπουδάσεις.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βγάλει δημοτικό με περισσότερο ήθος από σπουδαγμένους.Χωρίς εμπειρίες από την άλλη,δε μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου.Από τα λάθη σου μαθαίνεις και πολλές φορές γιατί όχι…αλλάζεις προς το καλύτερο.
Συμφωνώ με μάνο,τα βιβλία βοηθάνε.Έχω πλέον τη πεποίθηση ότι το σχολείο δε σε μαθαίνει τίποτα απολύτως,χαμένα χρόνια.Τη γνώση την αναζητάς μόνος σου δεν περιμένεις άλλους να στη προσφέρουν.
Τη γνώση, ναι. Τον τρόπο σκέψης, όχι. 
Θα’ λεγα ότι η ζωή εκτυλίσσεται γύρω μας, όπου και να βρισκόμαστε, και σπουδάζεται τόσο στην αλάνα όσο και στο σχολείο. Αρκεί να έχει κανείς τα μάτια του ανοιχτά, να δέχεται όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορεί από το περιβάλλον του, και να αντιλάμβάνεται τη θέση του σ’ αυτό.
“Να μην κοιμάται”, για να το πω πιο απλοϊκά…(
Καμιά φορά αυτό έρχεται μόνο του, καμιά φορά χρειάζεται και καθοδήγηση από κάποιον τρίτο.
Εννοείται ότι λίγη κατεβατή μόρφωση είναι επίσης απαραίτητη (είτε μέσα από βιβλία, είτε μέσα στο σχολείο/πανεπιστήμιο), αρκεί να “φιλτράρεται” κατάλληλα από τον δέκτη.
Στον δρόμο. Κάποιος που κάθεται όλη τη μέρα κλεισμένος σε ένα γραφείο τι παραστάσεις άραγε να έχει?
Πολύ σωστός αγαπητέ. Μόνο να τονίσω εδώ πως το “σχολείο” (αλλά και το πανεπιστήμιο) και οι γνώσεις που παρέχουν δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τη ζωή. Μάλλον συγχύζουν τον κόσμο, παρά τον προσανατολίζουν θα λεγα.
Απο τη μία η κοινωνία σου μαθαίνει τις αρετές του να θέτεις στόχους και να τους κυνηγάς, του να είσαι ας πούμε ηθικός, να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό και να προσπαθείς για κάτι κλπ… και απο την άλλη η πράξη δείχνει πως στην ουσία όλα αυτά δεν είναι παρά ένα ωραίο παραπέτασμα, πίσω απο το οποίο κρύβεται ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης. Στον οποίο δεν κερδίζει απαραίτητα ο καλύτερος, πόσο μάλλον ο ηθικότερος, αλλά εκείνος που θα πατήσει καλύτερα πάνω στην πλάτη του άλλου, που θα γλύψει καλύτερα, που θα έχει τα καλύτερα βύσματα, που θα εξαπατήσει και θα κοροιδέψει καλύτερα.
Και όσο το σχολείο σου “μαθαίνει” κάποια πράγματα, άλλο τόσο τα παίρνει μετά πίσω, με το να τα συμπιέζει όλα σε ένα μίξερ άσκοπων “γνώσεων” με ημερομηνία λήξης, που μόνος τους σκοπός είναι να πάρει κάποιος ένα χαρτί. Με το οποίο χαρτί μετά θα βρει μια θέση σε μία σχολή και μετά μια δουλειά.
Να διαβάζει ο κόσμος, όσο γίνεται. Αλλά το διάβασμα για μένα το σωστό ξεκινάει μετά το σχολείο. Και να συνδέει τις θεωρητικές του γνώσεις με όσα βλέπει γύρω του, με όσα ζει. Να ζει όσο περισσότερο μπορεί, να βγαίνει έξω, να μιλάει, να αναγνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στο μιλάω και το επικοινωνώ, να βλέπει τα σκατά γύρω του αλλά να μην αποθαρρύνεται απο αυτά, αλλά να συνεχίζει. Βίωμα εμπειριών, και αν γίνεται ταξίδια, επαφές με το εξωτερικό, και με ανθρώπους με διαφορετικές κοσμοθεωρίες απο την δική του. Η γνώση είναι ένα ταξίδι, εσωτερικό και εξωτερικό.
Και τέλος φυσικά, ο πυρήνας κάθε κοινωνίας, που δεν είναι άλλος απο την οικογένεια την ίδια. Η οποία και έχει μεγάλο μερίδιο σε όλα αυτά.
Και γιατί να σκέφτεσαι όπως θα σκεφτόταν κάποιος άλλος και να μην έχεις δικό σου τρόπο σκέψης?
Ήσουν αρκετά πλήρης Ellanor, thanx!..
1.απο την οικογένεια
2.από τις κοινωνικές συναναστροφές
3.απο το σχολείο/πανεπιστημιο κτλ…
Την πιο σωστη κουβεντα-ες την εγραψε ο ellanor
Εγω θα προσθεσω απλα και το πεζοδομιο …οποιος εχει μιλησει με ταξιτζη, νταβα, τσα-τσα θα συμφωνησει…
μαλλον στους δρομους…αν κρινω κ απ την ιστορια του kiedis…
Περιμενω την επιστροφη σου, ποτε φως, ποτε σκοταδι, ποτε μερα, ποτε βραδυ, το μυαλο ξαναγυριζει στις πληγες που ανοιξες…
(:
Φιξντ:D
Βλέπετε που εμείς οι φαν των πέπερς έχουμε πολλά κοινά, ενίοτε συμφωνούμε και πάνω απόλα δεν επαναλαμβανόμαστε? :p:lol:
Εδιτ: ψήφισα το πρώτο, αν και πιστεύω στο συνδυασμό των 2.
Καλα ενοειιται πως ενας συνδιασμος κ των δυο ειναι το ιδανικο, αλλα κ εγω θεωρω σημαντικοτερο το πρωτο…
Εννοειται στο δρομο…
Με σειρα προτεραιοτητας???
πφφφ χαχαχα:lol: