Λοιπόν ανοίγω thread λίγο πριν μπω στρατο οπότε φροντίστε να γράφετε! 
Ασχολείται κανείς από εσάς με το ψάρεμα?
Αν ναι δώστε φώτα για τεχνικές, μέρη, υλικά κτλ.
Εγώ ασκώ το hobby χρόνια αλλά έχω μείνει σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο ακόμα.
:bow2: ΘΡΕΝΤΑΡΑ! :bow2:
Λοιπόν, παλιά είχα αρρώστια με το ψάρεμα. Καλάμια, αποχες, καταδύσεις με μάσκα - αναπνευστήρα, βατραχοπέδιλα και μαχαίρι με σακούλα για αχινούς κλπ κλπ! Σχεδίαζα να γραφτώ και σε σχολή καταδύσεων κάποια στιγμή, αλλά μετά από μια περιπέτεια που είχα στο βυθό και τα είδα όλα:p, το παράτησα σιγά σιγά. Ευτυχλως γνώρισα στη σχολή ένα παιδί που κάθε βδομάδα πηγαίνει με ΚΤΕΛ Εύβοια για ψάρεμα και αρχίζω σιγά σιγά να ξαναθερμαίνω τις σχέσεις μου με το χόμπυ αυτό!
Και φυσικά θέλει μεγαααααααααααλη υπομονή!
Το πρόβλημα με το χόμπι αυτό είναι ότι από την υπεραλίευση (κυρίως των επαγγελματιών αλλα και αρκετών “ερασιτεχνών”) χρειάζεται πλέον να καταφύγεις σε αγορά πανάκριβων αξεσουάρ ώστε να κάνεις κάποιες αξιοπρεπείς ψαριές.
Εκτός κι αν γνωρίζεις κάποιος μέρος που σταθερά δίνει ψάρια.
Εγώ συνήθως ψαρεύω με καλάμι απίκο (με φελό κυρίως) αλλά έχω μείνει αρκετά πίσω σε τεχνικές και δεν το έχω πολυψάξει με τα μέρη. Αλλά όταν τελειώσω με το στρατό και έχω δουλειά κ χρήματα σκοπεύω να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Είναι σημαντικό επίσης να υπάρχει καλή παρέα.
Παρέα και υπομονή!
Ο πρώτος μου εξοπλισμός ήταν μπετονιά τυλιγμένο σε ένα κομμάτι φελού, με ένα αγκίστρι κι ένα βαρίδιο. Στη συνέχεια πήρα μπετονιά ρολο (δε ξέρω πως λέγεται, μπετονιά τυλιγμένη σε ένα κρίκο, κάπως έτσι:p) με 2 αγκίστρια κι ένα βαρίδιο. Τώρα έχω ένα καλάμι, με μηχανισμό πάνω, με 3-4 αγκίστρια, 2 βαρίδια κι ένα φελό για τη νύχτα.
Για δόλωμα στην αρχή χρησιμοποιούσα τη ψύχα από το ψωμί (ένα σκάρο είχα πιάσει - το πρώτο μου ψάρι:D) και μετά αγόραζα σκουλίκια απο μαγαζί αλιείας.
Πολύ όμορφο το ψάρεμα ρε.
Πριν κάποια χρόνια που πηγαίναμε διακοπές στη Σκιάθο, είχαμε έναν γνωστό ψαρά που μας πήγαινε με το καρυδότσουφλο του στα μέσα της απόστασης με τη Σκόπελα για ψάρεμα.
Δεν χρησιμοποιούσαμε καλάμια, μιας που δεν συνηθιζεται τόσο πολύ εν πλω, αλλά πετονια με 3-4 αγκιστρια, για μέγιστη απόδοση
Η εμπειρία όμως που μου΄χει μείνει είναι όταν ειχαμε βγει για τόνους. Η τεχνική γι’αυτό είναι μηχανές στο φουλ, και δυνατή πετονιά στο πίσω με ειδικο δόλωμα (δεν θυμαμαι ακριβως). Βγαζαμε κατι τόνους να (με το συμπαθειο). Μιλάμε όμως για τεράστια δύναμη. Ο μπρο μου ηταν 30τοσα κιλα τοτε και έπρεπε να τον κραταμε και μεις.
Και για καλαμάρια το βραδυ ειναι ωραια, με φωσφοριζων δολώματα, αρκει ομως να μη χτυπησεις κανα χταποδι που σου καταστρέφει τις πετονιες…
Και τωρα στη Λήμνο που είμαι μαλλον θα νοικιασουμε κανα σκαφακι 
Για καλοκαίρι το ψάρεμα είναι από τις καλύτερες ασχολίες, αλλά πάντα με παρέα γιατί αλλιώς μπορεί να βαρεθείς τη ζωή σου.
Επί χρόνια πήγαινα σχεδόν σε καθημερινή βάση με βάρκα (στην αρχή με σκάφος), κυρίως για λαυράκια και σκουμπριά-κολιούς, σε συγκεκριμένα μέρη. Κατά βάση συρτή το πρωί και τα απογεύματα τσαπαρί. Προ δεκαετίας μάλιστα γυρνούσαμε σχεδόν πάντα με τον κουβά υπερχειλισμένο.
Να και μερικά από τα θύματα
Εγώ πάλι όσους κυνηγούν/ψαρεύουν για χόμπι τους σιχαίνομαι. Με όλο το σεβασμό στους παραπάνω users.
Eίσαι από αυτούς? τους…εμμ…τους…πως τους λένε?
Οικολόγους?
Moυ θύμισες έναν καθηγητή μου που είχε πει κάτι αντίστοιχο και έφαγε μια όμορφη και ανοιχτή μούτζα.
Εννοείται πως είναι αντιοικολογικό να ψαρεύεις για χόμπι, ιδιαίτερα στους καιρούς μας που τα ψάρια εκλείπουν σιγά σιγά. Έχουμε τις τράτες που κάνουν τόση ζημιά, αν γινόμασταν κι όλοι χομπίστες δεν θα υπήρχε ψάρι για δείγμα.
Κατα τ’ άλλα, δεν είναι λίγο αναισθησία να παίζεις με τη ζωή έμβιων όντων;
Kαλα ναι δεν το’πα ετσι… μη τρελαθουμε, μια Χ οικολογικη συνείδηση την εχουμε, κουλ.
απλά ξερω γω δεν ειναι ότι παμε με δυναμιτη να αδειασουμε το Αιγαιο.
Hobby εινα, συνήθως με το καλάμι στο χέρι μένεις ετσι κι αλλιως…
Κι εγώ ο μόνος λόγος που δεν ψαρεύω πολύ είναι γιατί τα λυπάμαι
Βέβαια αν πάω ή δεν θα πιάσω κανένα ή θα πιάσω πολλά και θα τα μαγειρέψω, αρα δεν παίζω ακριβώς με τις ζωές τους
Κάποιοι απλά γουστάρουν να αράζουν με το καλάμι τους και τα ψιψιψώνια τους και να χαλαρώνουν.Αν τύχει και πιάσουν τίποτα το πετάνε μέσα.
οταν ψαρευα εγω, χροονια τωρα, επιανα μονο κατι μικρα ψαρακια με με αυτα ταιζα την γατα μου:p
αν επιανα κανα μεγαλο(πραγμα σπανιο) το μαγιρευε η μανα μου.
περισσοτερο για την παρεα πηγαινα παρα για το ψαρεμα σαν χομπυ
Πεταχτάρι
Εγώ μικρότερος ψάρευα επίσης με πετονιά αλλά το παράτησα το άθλημα, βρήκα πιο δυναμικές δραστηριότητες στις διακοπές μου (aka φλέρταρα με τον αλκοολισμό).
Φέτος με έναν φίλο, σηκώναμε με το σκάφος τα δίχτυα και ήταν ωραία εμπειρία.
Επίσης ένα βράδυ δολώσαμε κάτι σκαθάρια που ανεβάσαμε με τα δίχτυα και ρίξαμε πετονιά, πίνωντας ουϊσκι, αλλά το ουϊσκι κέρδισε και πήγαμε για μπύρες. Θέλει υπομονή το άτιμο το ψάρεμα.
βαριεμε οσο τπτ αλλο!
καλυτερα να ακουω εκεινα τα bootleg των Dee Purple που εφερε ο τεξας στην διακοπες κ ακουγαμε
μια φορα πηγα με τον πατερα μου με την βαρκα κ κοιμηθηκα…
Γιατί νομίζεις λέγονται έτσι;
Μόνο για ψάρεμα στα βαθιά μωβ νερά είναι…
Ο Cozy πιάνει μέχρι και λούτσους όταν ακούει το Highway Star.
το καλοκαιρι που περασε πηγα για ψαρεμα καμια δεκαρια φορες. ειναι καλο, αν εχεις ορεξη για να ηρεμησεις και φυσικα να αποφυγεις την καλοκαιρινη ζεστη
Πολύ ωραίο χόμπυ που μπορεί να σου προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις αλλά και τρομερά ξενερώματα.
Καταρχάς, θεωρώ πως είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κανείς πως η υπεραλιεία προκαλείται ή έστω επηρεάζεται από τους ερασιτέχνες ψαράδες. Οι περισσότεροι πιάνουν ελάχιστα ψάρια ή και τίποτα. Αντίθετα, αν πάτε σε λιμάνι κατά τις 3-4 και δείτε τις τράτες που αδειάζουν τα ψάρια μιας και μοναδικής νύχτας θα πάθετε πλάκα. Μιλάμε για ΤΟΝΟΥΣ ψαριών, όχι αστεία. Τι είναι εκατό-διακόσια ψάρια που θα πιάσουν 50 άτομα μπροστά στα χιλιάδες μιας τράτας;
Ψάρευα σχεδόν ένα μήνα κάθε μέρα το καλοκαίρι (με παρέα) και το πιο μεγάλο που πιάσαμε ήταν μια τσιπούρα μισού κιλού, άντε ενός. Όλα τα άλλα ήταν μικρά ψαράκια που συνήθως τα πετάγαμε πάλι μέσα και ένα χταπόδι που πιάσαμε κατά τύχη.
Πάντως όντως τα λυπάσαι , ειδικά αν είσαι και λίγο ευαίσθητος. Σε κάποια φάση έδωσα στην κοπέλα μου το πεταχτάρι να ψαρέψει πρώτη φορά και -αν είναι δυνατόν- βγάζει ένα μικρό ψαράκι που είχε κολλημένο ένα άλλο πολύ πολύ μικροσκοπικό ψαράκι στη μια πλευρά. Δε το είχαμε ξαναδει αυτό, πανικοβληθήκαμε μη ψοφήσει το ψάρι και τσακιστήκαμε να το πετάξουμε πάλι μέσα. Από τότε μου έχει μείνει η εικόνα και τα λυπάμαι ακόμα περισσότερο…
εγω δεν ξερω τα ψαρια δεν τα λυπαμαι.αντιθετα για κυνηγι δεν θα πηγαινα ποτε…ειδικα οταν βλεπω να σκοτωνουν πουλια οπως πετανε με πιανει ενα σφιξιμο…
παντως μου λειπει το ψαρεμα 
οταν τελειωσω με την εξεταστικη μπορει να παω.
επισης ποσο γαμαει να εισαι για ψαρεμα και να βλεπεις την ανατολη?:roll:
πιο μικρος πηγαινα και γουσταρα ψαροντουφεκο, οχι ψαχτηρι αλλα ψιλο κολυμπιτο ψαχτηρι-τσιλ καταστασεις ζεν- και μια στις τοσες κανα συρτο καρτερι αλλα σε ρηχα νερα σχετικα γτ μου πηγαινε λιγο να στα πιο βαθια…γαμουσε ξερωγω, το πιο win win ηταν ενα χταποδι που μας εσπασε τα @@ για να βγει εξω…
πηγαινα με παρεα αλλα σταδιακα ενας απο κει αρχιζε κατι χαρντκοριες να μπαινει σε τρυπες κτλ οπωτε αρχισα και γω σιγα σιγα να αραιωνω γτ δν μπορουσα να ακολουθησω, μετα ομως την ειχα καταβρει με τον κολλητο μου, με σκηνικα οπως τα παραπανω, ζεν καταστασεις…
σακουλιτσα και μαχαιρι για αχινους επισης must, αχινοσαλατα ftw, ειναι ωραιο το ψαρεμα αρκει να μην το παιζεις κυνηγος χαρχαριων ξερωγω ή ιντιανα τζοουνς του βυθου γτ η θαλασσα θελει σεβασμο…
σε γενικες γραμμες παντως, μου αρεσε το κολυμπι κυριως γιαυτο και δεν εσκαγα ποτε να χτυπαω πχ ροφους που ειναι ζορικοι και πανε βαθια αλλα οτι καθοταν…επισης στις σωστες θαλασσες μπορεις να δεις πολυ ομορφα πραματα στο βυθο που και τιποτα να μην βγαλεις αξιζει και παλι το κοπο…
Ισως τα προσεχη καλοκαιρια να το ψησω ξανα-αν η καυλα για γουινσερφ δεν υποχωρησει και μου αφησει χρονο- +να ψησω παραγαδι κτλ γτ μετραει με μπυροκατασταση…