δεν υπάρχουν δυο άνθρωποι, υπάρχει ένας και η εξέλιξή του. όπως για κάθε είδος. το ανθρώπινο εξελίχθηκε περισσότερο, απλώς έχει μεγαλύτερες τάσεις αυτοκαταστροφής
δεν ξέρω που αναφέρεσαι ακριβώς, αλλά, όπως και να έχει, το ότι μπορεί να εφαρμόσει ξένες προς το είδος του τακτικές προς όφελός του είναι δείγμα ανωτερότητας, δεν μπορούν να το κάνουν πολλά είδη αυτό.
εντάξει, όλα αυτά είναι πολύ σχετικά - όσο όμοια μπορούν να φανούν, αν τα κοιτάξεις από άλλη οπτική γωνία τόσο ξένα φαίνονται μεταξύ τους.αν και πάλι δεν ξέρω που αναφέρεσαι συγκεκριμένα.
το ότι είναι ζώο δεν το αρνείται κανείς (ή τουλάχιστον εγώ). απλά δεν είναι ίδιο με τα άλλα ζώα, όπως και εκείνα δεν είναι ίδια μεταξύ τους. στο θέμα εξέλιξης διαφωνώ.
αφενός έγραψα “βάσει των στοιχείων που έχουμε” αφετέρου, εντάξει, νομίζω μιλάμε για υπαρκτή ζωή, όχι για το τι υπήρξε ή τι μπορεί να υπήρξε.
μούντους: τα ζώα και σκέφτονται και νιώθουν, απλώς σε άλλο επίπεδο
Τα ζωα δεν νιωθουν?Αν παρεις απο μια γουρουνα(ναι γουρουνα) το μικρο της, τοτε θα αρχισει να καταπινει πετρες για να πνιξει με τον σωματικο πονο τον ψυχικο.
Δε σκεφτονται?Τα δελφινια που τα πας?
Δεν εξελίσσονται?Καθε οργανισμος, καθε μερα, μαθαινειι.εξελίσσετα
Εμεις κανουμε την φυση.Ειναι σαν το φορουμ εδω.Αν δεν υπηρχαν χρηστες δεν θα υπηρχε στην ουσια φορου.Και το οτι δε προσφερει ο ανθρωπος στην φυση δε σημενει οτι δεν ανηκει σε αυτην.Ειναι σαν τον γιουσερ που απλα σπαμαρει.Ανηκει εδω μεχρι να φαει μπαν.Οπως ο ανθρωπος, μεχρι να εξαφανιστει.
Προσωπικά, πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι μεν ένα ζώο της φύσης, αλλά όχι ένα “άλλο ζώο”, αλλά το λεγόμενο “νοήμων ζώο”. Γιατί κατά τη γνώμη μου τόσο εξελιγμένη νοημοσύνη, καθώς και αυτή η τάση του να “σκαλίζει” τα πάντα, να εξερευνεί και να αναζητεί τρόπους βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης ή να ψάχνει το πως δημιουργήθηκε ο κόσμος, από που προέρχεται το είδος του κλπ. δεν υπάρχει σε κανένα άλλο ζώο.
αυτο ειναι το λεγομενο μητρικο ενστικτο…αυτο δεν σημαινει ομως οτι η γουρουνα,νιωθει τυψεις,μελαγχολει,εχει τασεις αυτοκτονιες ή πεταει απ’την χαρα της οταν ερθει η θεια της απ’τα κορφοβουνια…
ουτε νομιζω οτι ισχυει κατι τετοιο για τα δελφινια…και μιλησα για εξελιξη νοημοσυνης…εχει διαφορα απ’την βιολογικη και την εξελιξη της ζωης τους…
δηλαδη,αν δεν υπηρχαν ανθρωποι,δεν θα υπηρχε φυση??..αυτο ειναι μεγαλο λαθος…μια χαρα θα συνεχιζε τον κυκλο της…και ναι,δεν της ανηκει επειδη πολυ απλα δεν τον εχει αναγκη…ακομα και ολα τα ζωα να εξαφανιζονταν,ο ανθρωπος θα ηταν το τελευταιο πραγμα που θα κρατουσε η φυση…για την ακριβεια,μοναχα το κουφαρι του θα κρατουσε για λιπασμα…
Πιστευω πως ο ανθρωπος έιναι μεν ζώο της φύσης, αλλά τα στοιχεία που τον κάνουν να ξεχωρίσει είναι η νοημοσύνη σε συνδιασμό με την ομιλία. Είναι το ον με τη μεγαλυτερη εξελιξη σε σχεση με τα υπολοιπα ζωα…είναι κατα κάποιο τροπο ότι έιναι και το λιοντάρι για τη ζούγκλα.
Κοίτα εγώ έχω μια γάτα που όποτε λείπω από το σπίτι αρχίζει και ουρλιάζει. Επίσης είχα και ένα σκύλο που είχε γίνει φίλος με ένα γατάκι που είχα επίσης εκείνο τον καιρό και όταν το γατάκι πέθανε, ο σκύλος έπαθε κατάθλιψη, δεν έτρωγε και τελικά μέσα σε ένα μήνα πέθανε και αυτός. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι τα ζώα δεν έχουν συναισθήματα? Είσαι ο Professor-X από τους X-Men και διαβάζεις σκέψεις? Μες το κεφάλι του καθενός δεν είναι κανένας. Πολλές φορές και για ανθρώπους αναρωτιέμαι αν έχουν συναισθήματα μιας και περισσότερο σε κινούμενες μηχανές από σάρκα και οστά παρά με άτομα που αισθάνονται. Επίσης μήπως ξέρεις και εσύ τι είναι πραγματικά το συναίσθημα γιατί εγώ πολλές φορές το συναίσθημα το βλέπω να λειτουργεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και πολλοί από αυτούς τους τρόπους είναι καθαρά ενστικτώδεις απλά λειτουργούν διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο. Εγώ για παράδειγμα δύσκολα κλαίω σε κηδείες και πολλές φορές έχω παρεξηγηθεί γιαυτό. Υπάρχει η άποψη ότι το συναίσθημα λειτουργεί με εκκρίσεις χημικών ουσιών παραγόμενες από το σώμα ανάλογα με την περίσταση. Πες με πεζό αλλά εγώ ποτέ όταν ερωτευόμουν δεν είχα Pause το χρόνο, αλλαγή σκηνικού και οπτασίες με πεταλούδες που πετάνε και άτομα που χορεύουν γύρω γύρω μου όπως γίνεται σε ταινίες ή σε Anime. Δεν είμαι αυτής της απόψεως αλλά αυτό που λέμε καρδιά αν το εξετάσουμε καθαρά ορθολογιστικά και επιστημονικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από κάποιο εγκεφαλικό κέντρο που δίνει συγκεκριμμένες εντολές και ερεθίσματα πιο αφηρημένης και όχι τόσο ψυχρολογικής φύσεως, οπότε μη βιάζεσαι να κρίνεις για πράγματα που από τη φύση τους δεν μπορείς να κρίνεις. Το αν ένα ζώο αγαπάει ένα άλλο με τον τρόπο που το εννοούμε εμείς δεν πρόκειται να το δεις με ένα κουτί σοκολατάκια στου αγίου βαλεντίνου.
πιθανοτερο ειναι η γατα να ουρλιαζε επειδη δεν ειχε καποιον να της βαλει να φαει,παρα επειδη της ελειπες…και αν ο σκυλος σου επεσε σε καταθλιψη,πιθανοτερο ειναι να εκανε παρεα με το σκυλι του Κωστετσου…μην κρινεις τα ενστικτα των ζωων με βαση τα ανθρωπινα συναισθηματα…καλυτερα να ειχες αφησει το σκυλι σου ελευθερο στη φυση…θα ηταν πολυ καλυτερα απ’οτι μεσα σε 4 τοιχους…
οσο για το τι ειναι συναισθημα…αυτο διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο με βαση τα ερεθισματα του και την ψυχοσυνθεση του…ποιο ευκολα θα κλαψει ενα ατομο που περασε σκατα παιδικα χρονια,παρα ενα που ηταν καθε μερα μεσα στην τρελη χαρα…ολα ειναι θεμα εγκεφαλου και μονο…
Δεν μιλάω για εγκατάλειψη εβδομάδας αλλά για λίγες ώρες και πάντα είχε φαγητό, νερό και καθαρή άμμο. Όσο για το σκύλο δεν ήταν κλεισμένος σε τέσσερις τείχους. Σε χωριό είμασταν και γυρόφερνε όπου ήθελε. Και στο Bold ψιλοσυμφωνείς με αυτά που είπα ότι στο κάτω κάτω όλα είναι στον εγκέφαλο οπότε και ο ορισμός του συναισθήματος είναι λίγο δύσκολος.
μα δεν διαφωνω οτι ο εγκεφαλος ειναι ο “αρχηγος” ολων αυτων που νιωθουμε…απλα λεω οτι ενας εγκεφαλος χωρις ερεθισματα,ειναι αχρηστος…ειναι αυτο που ειπες,γινεσαι κινουμενη μηχανη απο σαρκα και οστα…ο καθενας εχει τα δικα του ερεθισματα,τους δικους του λογους που θα τον κανουν να χαμογελασει ή να κλαψει…απο μονος του ο εγκεφαλος ειναι ενα τιποτα…
Ναι ρε συ δε διαφωνώ και μπορεί να συμφωνώ περισσότερο με τις απόψεις σου απόσο νομίζω. Δε διάβασα όλο το Thread απλά σκάλωσα με το αυτό που είπες ότι τα ζώα δεν έχουν συναισθήματα. Όπως το βλέπω εγώ ο άνθρωπος διαφοροποιείται από τα ζώα κυρίως στο θέμα του λόγου. Αυτός είναι που βοηθά τον άνθρωπο να κατανοήσει τα συναισθήματα του και να τα διαχωρίσει από τα ένστικτα του. Χωρίς το λόγο δε θα μπορούσε να τα ορίσει και να τα ανάγει σε ένα παραπάνω επίπεδο και θα τα ερμήνευε αλλιώς. Σκέψου πχ ένα μωρό που δεν έχει μάθει ακόμα να μιλάει, πόσο διαφέρει από ένα ζώο στο πως αντιδρά και σκέφτεται?Γιατί δε φοβάται όταν είναι στο νερό, μήπως επειδή η ανυπαρξία του λόγου δεν το έχει αφήσει να αναπτύξει ακόμα το ένστικτο του φόβου από πνιγμό. Σε αυτό το επίπεδο καταλαβαίνει μόνο τα πολύ βασικά ένστικτα και συναισθήματα.
δεν μπορουν να “νιωσουν” και να συνειδητοποιησουν τα πραγματα στο σημειο το δικο μας…ο ανθρωπος “ψαχνει” ο,τι του ερχεται ενστικτωδως,το μεταφραζει,το παραποιει,το χρησιμοποιει,του δινει ονομα και και και…ενω τα ζωα,δεν την εχουν αυτη τη δυνατοτητα,λογω ελλειψης συνειδησεως περισσοτερο…δεν ξερουν τι νιωθουν…απλα το νιωθουν…ειναι σαν να παιρνεις μπαφο…δεν αναρωτιεσαι γιατι ολα ειναι τοσο ομορφα…απλα το απολαμβανεις
Εντάξει δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό όπως και συ γιατί στο κεφάλι του άλλου δεν μπορεί να μπει κανείς. Γνώμη μου είναι ότι ο λόγος είναι που κάνει τη διαφορά και αυτός βοηθά τον άνθρωπο να δίνει ονόματα και όχι η ύπαρξη συνειδήσεως.
ε δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιο ζωο με υπαρξιακα προβληματα και με σκεψεις του τυπου “ποιο το νοημα της ζωης μου??”,“απο που προηλθα??”,“γιατι ειμαι αυτο που ειμαι” και ουτω καθεξης…νομιζω οτι στα ζωα ειναι που παιζει τον μεγαλυτερο λογο(ισως και τον μοναδικο)η βιολογικη πλευρα σ’αυτα που “νιωθουν”…
Ναι επίσης και στον άνθρωπο του Νεατερνταλ δεν έπαιζαν όλα αυτά που λες, ούτε γράφαν δοκίμια, ούτε είχαν λογοτεχνική παράδοση. Επίσης το καμάκι γινόταν με ροπαλιά στο κεφάλι και σούρσιμο απτα μαλιά μέσα στη σπηλιά και όχι με καφέ στο Underground και ποτό το βράδυ στο Mo Better. Όλα αυτά πριν από την ύπαρξη του λόγου.
:lol: :lol: :lol:
ωραιος…αλλα δεν νομιζω οτι μιλαμε ουτε για τον ανθρωπο του 4262573645252547255 π.Χ.,ουτε για τα ζωα εκεινης της εποχης…ετσι κι αλλιως,η δημιουργια ροπαλου,ενδειξη ευφυιας ειναι…
ασχετο…ελπιζω τα αστειακια να μην ειναι μπιχτες προς εμε
Όχι ρε συ. Σε ξέρω και απο χθές για να χω εμπάθειες με το άτομο σου? Απλά μου αρέσει να εκφράζομαι με χιουμοριστικό τρόπο για να μην ακούγομαι πολύ λόγιος, ξερόλας και ισχυρογνώμων(αν και είμαι, αυτό το κακό το έχω). Φυσικά και ο άνθρωπος είναι πιο έξυπνος από τα άλλα ζώα και έχει τη δυνατότητα να μαθαίνει γρηγορότερα απλά από τη μια θεωρώ πως είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα που του έδωσε η φύση σε σχέση με τα άλλα ζώα για να επιβιώσει μιας και ούτε την ταχύτητα και τα νύχια των αιλουροειδών διέθετε, ούτε τη δύναμη του γορίλλα, ούτε τα φτερά των πουλιών, ούτε το Stelth των τρωκτικών. Αλλά αυτό που τον ώθησε στο επίπεδο που είναι σήμερα είναι η δημιουργία του λόγου και η δυνατότητα μέσω αυτού να καταννοεί και να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Αυτό πιο μετά οδήγησε και στην ανάπτυξη του γραπτού λόγου που τον βοήθησε να διατηρεί πιο εύκολα την αποκτηθείσα γνώση του. Επίσης όταν ανέφερα πιο πριν την ύπαρξη αντίχειρα σαν το κύριο χαρακτηριστικό στη σωματική μας διάπλαση το οποίο ώθησε τον άνθρωπο στην ανάπτυξη πολιτισμού δεν το έλεγα για πλάκα. Κάτσε μόνο και σκέψου πόσα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα στις καθημερινές μας δραστηριότητες δε θα μπορούσαμε να κάνουμε, ούτε στη λεκάνη της τουαλέτας δε θα μπορούσαμε να σημαδέψουμε.
δεν διαφωνω…η μελετη των συναισθηματων μας κανει αυτο που ειμαστε…διοτι δεν γεννιομαστε γνωριζοντας το καθε συναισθημα…στην πορεια το μαθαινουμε,το μελετουμε και το επεξεργαζομαστε…ο λογος ειναι οντως ενα πολυ μεγαλο “οπλο” που τσακιζει κοκκαλα…και χωρις αυτον,δεν θα μπορουσαμε να σκεφτουμε καν τι ειναι αυτο που νιωθουμε,διοτι δεν θα ξεραμε πως να το εκφρασουμε…αλλα αυτο που χρειαστηκε για να δημιουργηθει ο λογος,ηταν η σκεψη…δεν ειπες μια λεξη και την πηρε το μυαλο…το μυαλο την δημιουργησε και το στομα την αναπαραγαγε…
