Δεν ειδα ουτε δευτερολεπτο και φανταζομαι πως τωρα ειναι αργα, αλλα προχθες (ή πριν 3 μερες?) ειδα Ιταλια - Βραζιλια στο βολει αντρων και ηταν φανταστικο ματς το οποιο πηρε σχετικα ευκολα η Ιταλια.
Fun Fact: Στα 90ς και το πρωτο μισο των 2000ς εβλεπα φανατικα βολει αντρων, το οποιο μαλιστα ειχε 3 τεραστιες διοργανωσεις σε εθνικο επιπεδο, το Παγκοσμιο Πρωταθλημα, το Ευρωπαικο, και το καλυτερο ολων, το World League, το οποιο γινοταν καθε χρονο και στα προκριματικα καθε χωρα επαιζε 4 ματς με καθε αλλη χωρα στην ιδια φαση. Οι Ιταλοι εχουν κατακτησει εναν σκασμο Παγκοσμια, Ευρωπαικα, και World League, αλλα με καποιον τροπο δεν εχουν παρει ΠΟΤΕ το χρυσο σε Ολυμπιαδα, αν και καποιες φορες μαλλον το αξιζαν. Φετος εχουν τρομερη ομαδα, ελπιζω να σπασει αυτη η “καταρα”.
Απο τις πιο λατρεμενες μου ομαδες εβερ η Εθνικη Ελλαδος Βολει 1990 - 2005, με Μαριο Γκιουρδα, Νικο Σαμαρα, Τσακιροπουλο, Τριανταφυλλιδη, Αμαριανακη, Χριστοφιδελη, Κυριαζη, Μουστακιδη, Χατζηαντωνιου, Κραβαρικ, Κουρνετα, και τον Γιωργο Ντραγκοβιτς με το μεταλ ονομα. Για καποιον λογο παντοτε φαινοταν οτι θα κανουμε το μεγαλο μπαμ σε καποια διοργανωση, και τελικα δεν το καναμε ποτε. Το 1994 βεβαια πηραμε την 6η θεση στο Παγκοσμιο, και στους Ολυμπιακους της Αθηνας την 5η θεση (ημουν μεσα στο ΣΕΦ στα προημιτελικα οταν χασαμε δικο μας παιχνιδι απεναντι στους Αμερικανους μετα απο αυτοκτονια στο 4ο σετ), αλλα μαζι με αυτα ειχαν ερθει και πολλες “αποτυχιες”, ειδικα στο World League.
Τεσπα, απο τα πιο ομορφα αθληματα για μενα, επαιζα και στο σχολειο στο Λυκειο, αλλα σε σχολειο με 40 αγορια ολα κι ολα στην Γ’ Λυκειου σε 4 τμηματα, οποιαδηποτε ελπιδα οργανωσης ηταν ματαια. Ακομα θυμαμαι ενα σωρο παικτες απο μεγαθηρια οπως Ιταλια, Βραζιλια, Κουβα, Ρωσια, Τσεχοσλοβακια, ΗΠΑ και Πολωνια. Ισως να κατσω να δω βολει σε αυτους τους Ολυμπιακους 
.