Οι αδυναμίες σας

Σε ποιους καλλιτέχνες έχετε αδυναμία???

Μημπως υπαρχει κανενα αντιστοιχο θρεντ?

Για να μην το διέγραψαν ακόμη δε θα υπάρχει.

RED HOT CHILI PEPPERS (θρησκεια ρεεεεε) κ SCORPIONS (respect)

Ειχα κανει ενα παρομοιο thread με τους ‘‘4 αγαπημενους καλλιτεχνες’’.

Ε, τα ιδια θα απαντησω και εδω:

Thomas Youngblood
Kai Hansen
Criss Oliva
Rudolf Schenker

εεεε, ξέρετε τώρα…:smiley:


Και για εμένα νομίζω είναι φανερό!:wink:

Δεν ειναι γιατι δεν φαινεται η πικ!Αν και ειναι φανερο απο το nickname & το avatar σου.

Εγώ πέρα από τον αυτονόητο συμπαθώ τρομερά τους Tyler - Perry, Lynott, Dio, Biff και Powell

Οι 3 μεγαλύτερες αδυναμίες μου είναι σίγουρα οι Floyd, οι Theater και οι Metallica…

8)

Τους λατρεύω μουσικά, αλλά έχω ακούσει ότι δεν είναι και τα πιο ΟΚ άτομα…

deep purple
black sabbath
metallica
cinderella
glenn hughes (τελευταια μου ειναι αδυναμια)

[FONT=“Book Antiqua”][SIZE=“5”]Anathema[/SIZE][/FONT]

Χμ, βασικά, καθώς τα χρόνια περνάνε και μεγαλώνω (λολ) μάλλον απομακρύνομαι απο το να νιώθω αδυναμία για κάποιο συγκεκριμένο καλλιτέχνη και μάλλον εκτιμάω άμμεσα το έργο του, πολλές φορές απλά μέρος αυτού. Παρόλα αυτά, θα ξεχωρίσω ένα τοπ 4 που θεωρώ ότι έχει ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου

-Marvin Gaye

γιατί είναι μάλλον η πιο γαλήνια/όμορφη/παθιασμένη και ίσως ερωτική φωνή που έχει περάσει (ναι, πάνω και απο Isaac Hayes). Γιατί η ερμηνία στο What’s going on απλά είναι ο ορισμός του αξεπέραστου και το ίδιο το κομμάτι ο ορισμός της ανθρωπιάς στη μουσική. Γιατί κανείς δεν έχει ερμηνεύσει τον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ έτσι. Γιατί μιλάμε για τον κορυφαίο soul τραγουδιστή. Γιατί όποτε βλέπω live του μένω απλά με το στόμα ανοιχτό. Επειδή έχω μέσα μου την αίσθηση ότι όσο όμορφη ήταν η μουσική του Marvin άλλο τόσο ήταν και ο ίδιος μέσα του, άσχετα απο τα πάθη του. Το είδος του ανθρώπου που κάθε ένας απο εμάς θα ήθελε να είναι.

-Fear Factory

όλη η εφηβεία λατρεία σε αυτή τη μπάντα ήταν. Ακόμη και τώρα που ακούω άπειρα πράγματα εκτός του σκληρού ήχου τους λατρεύω και πορώνομαι κάθε φορά που ακούω σχεδόν όλα τα κομμάτια. Τι να πεί κανείς, απλή αλλά άψογη μουσική, οκ άτομα, μοναδική αισθητική σε κάθε τι που κάναν. Είμαι σίγουρος ότι και στα 60-70+ θα τους λατρεύω/νοσταλγώ έτσι.

-Opeth

γιατί΄το εξώφυλλο του Still Life ήταν τόσο όμορφο που με έκανε να θέλω να φτιάξω κάτι ανάλογο και έτσι ξαναέπιασα μολύβι στο χέρι και ξεκίνησα να ζωγραφίζω. Το The Moor απλά είναι το πιο στοιχιωμένο κομμάτι ever. Και η φωνή του Akerfelt το ίδιο μαγική. Και δε θα ξεχάσω που χάρη στο μπλουζάκι τους με λέγανε ναυαγό μεταλλά όταν είχα σκάσει στο σχολείο ξενύχτης ύστερα απο live τους :stuck_out_tongue: Και ΄παρόλες τις @@ που έλεγε σε εκείνο το live ο Akerfet εξακουλουθώ να τους λατρεύω.

-Public Enemy

Ο λόγος που ξεκίνησα να ακούω rap. Ορισμός του είδους για εμένα. Άψογη στίχοι, τρομερή μουσική, η νοοτροπία τους υπερβολική αλλά ειλικρινέστατη, αδύνατο να μη σε μαγέψουν. Λένε τα πράγματα με το όνομα τους. αν μη τι άλλο είναι αυτό που δείχνουν και αυτό δεν είναι τόσο απλό σε αυτό το κόσμο. Και βέβαια δε ξέρω και εγώ πόσες ώρες έχω περάσει με τις ρίμες τους. Respect yo :slight_smile:

Τρομερή αδυναμία έχω στους Pink Floyd, που σιγά-σιγά μας αφήνουν ένας-ένας για εκεί πάνω (κάτω;), καθώς ήταν η πρώτη μου ροκ μπάντα που άκουσα και ομολογώ πως με στιγμάτισε ανεπανόρθωτα. Τραγούδια σαν αυτά του The dark side of the moon, The wall, Animals έχουν γράψει ιστορία στην παγκόσμια σκηνή.

Επίσης, λατρεύω τους Iron Maiden. Η πρώτη μου metal μπάντα ουσιαστικά την οποία άκουσα, και ομολογώ πως όταν το έκανα, έχασα τα αυγά και τα πασχάλια, όπως λέει ο σοφός λαός μας. Μουσική; Φωνή; Παρουσία; Albumάρες; Ό,τι και να πω για τους Maiden σίγουρα δεν θα αντικατοπτρίζει ούτε στο 1/10 την πραγματική τους αξία (και δεν εννοώ μόνο για μας, αλλά και για όλες τις επιρρόες που έδωσαν στις μπάντες την γενιάς μας).

Στον θεο…

[SIZE=“3”]
ΠΡΟΣΚΙΝΑΜΕ GLENN[/SIZE]

[img=http://img136.imageshack.us/img136/7539/kilburn1bsf5.th.jpg][img=http://img136.imageshack.us/images/thpix.gif]

Metallica (James Hetfield)
Jeff Loomis
Barlow
Zack de la Rocha