Το The Hunter των Mastodon, εχω κολλησει ασχημα…
[B][I]Just close your eyes
And pretend that everything?s fine
Just close your eyes
I?ll tell you when[/I][/B]
Αν και γενικά δεν μπορώ να πω ότι κυριαρχεί ένα μόνο άλμπουμ στο player τελευταία τούτο εδώ έχει σίγουρα τις πιο πολλές παρουσίες τις τελευταίες βδομάδες.
[B]Universe217 - familiar places[/B]
Με το προηγούμενο τους τέτοιο κόλλημα δεν είχα φάει πάντως αν και μου είχε αρέσει αρκετά.
Επίσης, με την έμπνευση του καιρό και πάλι, έχει πέσει στο τραπέζι όλη η δισκογραφία agalloch.
το Σαββατο απεκτησα το Soldiers of the night και το ελλιωσα!!!
εχει αλλα χαρη το γνησιο τελικα!!!
τι κομματαρα το in fire, και ποσο THIN LIZZY η εισαγωγη του!!!
VICIOUS RUMORS ΡΕΕΕΕΕΕ!!!
[B]Have A Nice Life - Deathconsciousness[/B]
Δίσκος που υπήρχε σε φάκελο για να τον ακούσω καιρό. Τυχαία, επειδή κάπου το διάβασα εδώ, το έβαλα κι έχω κολλήσει και τον ακούω συνέχεια. Τα κομμάτια είναι σα να υπήρχαν πάντα, σα να τα 'χω ξανακούσει. Το ωραίο είναι ότι ακολούθησε μία σειρά μικροσυμπτώσεων. Τον πίνακα από τον οποίο είναι το εξώφυλλο (death of marat) τον ανέβασε ένας γνωστός μου την ίδια μέρα, μου είπαν πώς λέγεται και σα να μην έφτανε, διαβάζω βιβλίο για τη γαλλική επανάσταση, στην οποία ο Marat συμμετείχε.
edit/ για να μην κάμω διακρίσεις, ακούω πολύ-ίσως και περισσότερο και το
[B]Black Cobra - Invernal[/B]
Μπραβο!
Λιώνω [B]SAMSON![/B]
My Dying Bride…discography:):!:
Από τους πιο “feel good” δίσκους,τουλάχιστον στο μυαλό μου!
Στο repeat…και ψυχολογικα ειμαι μια χαρα…δεν ξερω τι με εχει πιασει και το λιωνω…
Mονο και μόνο που είναι ο καλύτερος δίσκος των fates φτάνει…δεν χρειάζονται άλλοι λόγοι
Kαλα ισχυει ανετα το αγαπημενο μου με διαφορα απο το δευτερο αλλα γενικα πρεπει να ειμαι σε αναλογο mood για να βαλω εναν δισκο να παιζει…και μ’ αυτον μου συμβαινει πρωτη φορα…και τοσο λιωσιμο…τι να πω…
Παντου ακουγονται και γραφονται τα καλυτερα γι αυτον τον δισκο.Ε λποιπον εγω λεω σε πιθανους αγοραστες να το ακουσουν πριν το παρουν.Ωραιος δισκος αλλα μεχρι εκει.Ακουγεται σιγουρα αρκετα ευχαριστα αλλα ΧΩΡΙΣ ενδιαφερον.
Και αφου ξεκινησα αναποδα και με κακη διαθεση για τους Δανους Wuthering Heights ας πω οτι το symphonic power στο επιδιδονται εχει και καλα στοιχεια.Για παραδειγμα,αν και ειναι πολλες φορες γρηγορο,η δικαση δεν αποτελει αυτοσκοπο και δεν κουραζει.Εχουν καποια ωραια συμφωνικα περαματα μεσα στα κομματια τους οπως στο The Nevershining Stones,υπαρχει μεγαλη ποικιλια στις ταχυτητα και στα φωνητικα οπως στο Dancer in the Light και θυμιζει τις πιο προγκ(οσο προγκ μπορει να ειναι) στιγμες των Kamelot.Το Battle of the Seasons ειναι ενα 9λεπτο ορχηστρικο κομματι,δλδ δυσκολη υποθεση απο μονη της.Βασικα δεν ειναι τπτ διαφορετικο απο τα αλλα κομματια,απλα του λειπουν τα φωνητικα.Διαγωνισμοι κιθαρας εναντιων πληκτρων και ενας ντραμερ που επιδικνυεται πανω σε ολα αυτα.Δεν ενθουσιαστηκα.Στο A Sinner’s Confessing συνεχιζουν τα μακροσκελη κομματια με τις απειρες αλλαγες σε ρυθμους,ταχυτητες,ορεξεις,μελωδιες,χροια φωνης και οτι μπορουν για να θεωρηθουν ενδιαφεροντες.Το τελειωμα του δισκου σε αφηνει με μια γλυκια γευση αφου το River Oblivion ειναι για μενα το καλυτερο απο ολα με ακουστικες κιθαρες(σαν Rhapsody εποχης Legendary Tales) και μια φολκ υποστρωση να σου δημιουργουν ομορφες εικονες στο μυαλο.Κριμα που τα καταφερε μονο ενα τους κομματι.
Πάντως ο dargaard πρέπει να είναι ο μοναδικός χρήστης που συστηματικά λιώνει δίσκους που δεν του αρέσουν ή που δεν του λένε και πολλά πράγματα.
Ον τόπικ,
Hammers of Misfortune - 17th Street
^^^^ Τελειο εξωφυλλο…απο μουσικη τι λεει?
Γενικά έχεις ακούσει Hammers of Misfortune;
Ειναι επειδη τους πηρα προσφατα,τους ακουω καμμια 10-15 φορες και βγαζω συμπερασματα,θετικα ή αρνητικα.Καποιος πρεπει να την πατησει και να χρηματοδοτησει και καμμια μαλακιουλα:lol:
εντιτ.Δεν πηγαινε για τους Hammers of Misfortune το παραπανω σχολιο μου
Ουτε νοτα…για πες καμια πληροφορια η αν υπαρχει κανα θεμα στο φορουμ στειλε λινκ 
μάπα είναι ρε το εξώφυλλο :-s