Ενα Σουπερ Συγκροτημα με μελη που εχουν διατελεσει σε μερικες εξαισιες death metal μπαντες κυκλοφορει κατι αναλογα θαυμασιο.Δευτερος δισκος και τολμω να δηλωσω ακομα πιο ενθουσιασμενος απο το ντεμπουτο τους.
Με μια συντομη πολεμικη εισαγωγη μπαινουν κατευθειαν στο ‘‘ψητο’’.Mid-tempo ταχυτητες,παταει γερα στο Ευρωπαικο Ντεθ των 90’ς και σφυροκοπα τον ακροατη μεχρι τελικης πτωσης,αφου κερδιζει εδαφος,κομματι με κομματι.Υλικα αυτου του εξαιρετικου δημιουργηματος ειναι η εμπειρια,το παθος και η αγαπηγια το ειδος αφου παντοτε υπηρετουσαν το ειδος χωρις ξεδιαντροπους πειραματισμους.Operation Z,The Mukden Incident,Full Scale War(στο οποιο κοβουν τοσο πολυ σε ταχυτητα που αγγιζουν την doom/death ηχοσφαιρα μεχρι να ιαχησουν οι πολεμικες κιθαριες),On Coral Shores,Kamikaze(υψηλες ταχυτητες για να ακολουθησει το τελευταιο κυμα κολασμενης πορωσης).Ακραια μουσικη με Ουσια.Δεν σου βιαζουν τα αυτια με γρατσουνισματα-θορυβο,ουτε ταχυτητες που σπανε το φραγμα του ηχου.Ολα ειναι μπολιασμενα στρατηγικα για το καλυτερο αποτελεσμα.
Βασικα οι Hail Of Bullets ειναι οτι πιο κοντινο στο ολο Bolt Thrower στυλ.Απο την φωνη του πρωην τραγουδιστη τους,το ερπυστριοφορο ρυθμικο ντουετο του μπασου/ντραμς,απο τις ογκωδεις κιθαρες.Και με μια στιχουργικη ολοκληρωτικη συλληψη(concept),οχι με την μορφη ιστοριουλας αλλα με κοινο θεμα που στην προκειμενη περιπτωση ειναι ο Αμερικανο-Ιαπωνικος πολεμος(Pacific war).Μια σελιδα του ενθετου,συμπληρωνει ιστορικα στοιχεια για καθε τραγουδι τους.
Πολλά πράματα από Springsteen.
Απο χτες, χωρις λογο και αιτια λιωνω αυτες τις ΔΙΣΚΑΡΕΣ!!!
για πές εντυπώσεις ?
πάντως ο συγκεκριμένος δεν έχει ηλικία και δεν έχει “ήταν καλύτερος τότε ή τώρα” ,
ακόμα και τώρα βγάζει τον ένα δίσκο μετα τον άλλο .
Δεν τον είδα ρε,έλιωνα τα άλμπουμς του.
εντάξει 
λάθος λέξη ,απλά απο περιέργεια να δώ τα γούστα σου στο “Αφεντικό”
Τα γούστα μου έχουν να κάνουν πιο πολύ με E-Street Band,μέχρι το The River προσκυνώ,χωρίς όμως να υπάρχει δουλειά του κακή για μένα και μετά από αυτό.Born in The USA ας πούμε.Πάντως το τελευταίο του που μου άρεσε πολύ ήταν το Magic!
…πολύ Cathedral αυτές τις μέρες:):!:
Εγω που δεν εχω ψαχτει ακομα με Springsteen τι να κανω?
Στεφ ειναι ο καιρος που σηκωνει [B]ΝΤΟΥΜ[/B]
Να ακούσεις το Born to Run!
[B]Savage Republic[/B] - Ceremonial, 1985
Πρόσφατα ανακάλυψα την μπάντα και ειδικά το συγκεκριμένο άλμπουμ: διαμάντι και ακουστικός έρωτας μονομιάς. Το ακούω ίσα με 7-8 φορές την ημέρα.
…τραβιέται το άτιμο:p :!:
Darkness at the edge of the town με την υπερκομματάρα “Adam raised a cain”.
Planet of Zeus - Macho Libre
και
Los Natas - Ciudad de Brachman
…τελευταία πολύ[B] Lionheart [/B]& [B]terror [/B]λιώνω!!!
Blodsrit-Helveteshymner
Απελπισμενες κραυγες απογοητευσης με συνοδεια σκιοφορα ριφς σκιζουν τα εσωψυχα σου και διαλυουν καθε ρανιδα ελπιδας για κατι καλυτερο.Ξεφευγουν απο το μεσο ορο των depressive black συγκροτηματων αφου παιζουν πολυ πιο γρηγορα,πιο μπλακ,χωρις βλεδυρα ποστ ροκ στοιχεια να παρασιτουν στο κυριως σωμα του.
Με παραγωγη που ειναι απολυτα διαυγης και συντονιζει την ευηχια του δημιουργηματος τους,τα κομματια τους χωριζονται σε δυο κατηγοριες.Σε αυτα που τιμουν το corpsepaint των φωτογραφιων τους και βασιζονται στην ταχυτητα και στα παγωμενα αιματοβαμμενα δακτυλα που ανεβοκατεβαινουν την ταστιερα δημιουργοντας κατι αποκοσμο και εχθρικο,που παιζουν μονο για το δικο τους μικροκοσμο,μονο και μονο για να ξεφορτωθουν το βαρος της αναγκης να κατασκευασουν εντονη,νοσηρη μουσικη.Ετσι ακουγονται τα Griftevisa,Själslig självdöd,Horns κ.α.Απο την αλλη υπαρχουν τα Vanmakt,Illdjarn τα οποια επικεντρωνεται πιο πολυ στην ψυχροτητα και στο σκοταδι,μαγευοντας σε(πολλα συν στα καθαρα φωνητικα που φτυνουν την μιζερια καταφατσα.Μια διασκευη στους Candlemass τους ταιριαζει απολυτα στιχουρχικα(ασχετο:καποια κομματια ειναι τραγουδισμενα στα Αγγλικα ενω τα περισσοτερα στα Σουηδικα).Μπορει τα φωνητικα να ειναι στην αντιπερα οχθη απο αυτα που εχουμε συνηθισει απο τον Längquist αλλα εχει ολα τα προσοντα ωστε να νιωσει μισανθρωπια και σιχαμαρα.Οσο για το πως παει μουσικα,ειναι περασμενο μεσα απο της αναγκες της μαυρομεταλλικης μπαντας χωρις ομως να το αλλαζουν ριζικα.Τιμια διασκευη γεματη σεβας.
Στην επανακυκλοφορια της Unexploded Records υπαρχουν 3 διασκευες οι οποιες ανετα θα μπορουσαν να ανηκουν στον δισκο.Το Choir of Broken Bones ειναι το πιο σκατοψυχο απο τα υπολοιπα.Πρεπει να παραδεχτω οτι το συγχρονο,μανιοκαταθλιπτικο μπλακ ειναι πολλες φορες πιο επικινδυνο απο το μπλακ των Κερατοφορων.Και οφειλει να ειναι επιικινδυνο για να κατοικησει στο εσωτερικο σου και να δωσει μια τρομακτικη μορφη με νοτες,κραυγες και χτυπηματα.Επισης το March of the 22nd ειναι ωμο μπλακ.Τπτ αλλο,η αποστολη αυτου του τραγουδιου σιγουρα δεν ειναι ειρηνικη.Τι ειναι στο συνολο του ο δισκος???Αγκομαχουσες οργισμενες κρουσεις για πολεμικα καλεσματα ή πληρης απογοητευση(αποχωρηση) των εγκοσμιων.
Υ.Γ.Να ευχαριστησω τον Prosatanic για την πλυση εγκεφαλου που υπεστη γι αυτην την μπαντα ωστε να προβω σε αγορα/ακροαση
Ειμαι υπερηφανος για αυτα τα λογια (και γι αυτη την μπαντα) 
Σε αυτα που εχω ποσταρει την τελευταια εβδομαδα προστιθεται τωρα και αυτος…μακραν ο καλυτερος δισκος της blues εποχης των αγαπουληδων Whitesnake…
Και ειναι απο τους λιγους δισκους που λιωνω τοσο πολυ ανα τακτα χρονικα διαστηματα…πραγματικα υπεροχος…
Ισχύει,δισκάρα!Ποιο 1987???
Ότι είπε ο αποπάνως.
[I]Sweet satisfaction…[/I]