δεν το θεωρώ υπερβολή το παραπάνω, αλλά Screams and Whispers από Anacrusis που βγήκε την ίδια χρονια, τα άλμπουμ των Depressive Age από 94 + μετά, αλλα και οι πιο λαμαρινάδες Prong/Forbidden/Voivod των mid 90’s, για να μην πω και για Grip Inc και άλλους (καλά σας χώνουν και κάτι Cause for ConflictΣ και The Killing KindΣ και Disco DestroyerΣ xaxa).
ε ναι, υπερβολικά το είπα. Αλλά είναι και ο ίδιος ο δίσκος τόσο απόλυτος, που σε ωθεί σε τέτοιου είδους bold statements.
Βάζω το Green και στο καπάκι το nemesis \μ/
Τ2 - It’ll all work out in Boomland.
No more white horses γαμω την κοινωνια ολη… http://www.youtube.com/watch?v=y95fpuW-8xQ&feature=related
Οχι ο,τι δεν συμφωνω με τα αποπανω, αλλα ρε Mekong Delta λεμε.
Γενικα το Grin παιζει σε μια κατηγορια απο μονο του, ειναι αδικο να το συγκρινεις με (μεγαλους ή μη) thrash δισκους της εποχης.
Όπως τα λέει ο Angmar, το Grin είναι μια κατηγορία από μόνο του, είναι άδικο να συγκρίνεις…και μια που μιλάμε για άλμπουμ κατηγορίες…
Με έχει πιάσει ένας παροξυσμός με το The Key σε συνδυασμό με αυτόν τον καύσωνα και είναι σχεδόν το μόνο που ακούω εδώ και 3-4 μέρες, βρήκα και μια remastered έκδοση που όμως ο ήχος είναι πειραγμένος και είναι ένα-δυό σκαλιά πιο πάνω από ότι κανονικά (κυκλοφορεί ώς Nocturnus - The Key (1990)remast.rar για όποιον ενδιαφέρεται :roll: ). Μιλάμε παίζει 5-6 φορές στο repeat κάθε μέρα…πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια και ακόμα δε μπορώ να το χορτάσω…
Για όσους δεν γνωρίζουν αλλά και για τους υπόλοιπους (ένα repeat δε πειράζει) πάρτε λίγο [B]Andromeda Strain[/B] μαζί με [B]Droid Sector[/B] για ξεβούλωμα αυτιών.
Εδώ γενικά είναι μια δυνατή έκδοση όλου του άλμπουμ για άκουσμα μέσω youtube (στα 480 όμως)
http://www.youtube.com/user/TrevortheBrutal/videos?sort=dd&view=0&page=2
Osmosis fills the sky ρεεεε
Paradise Lost- One second
Γιατί τώρα θυμήθηκα να το ακούσω εν όψει καλοκαιριού (ναι το καλοκαίρι μου αρέσει η ατμόσφαιρα που βγάζουν τέτοιοι δίσκοι) και κόλλησα.
:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
γεμιζει τις μερες μου και γαμαει τις νυχτες μου.δεος.
Έτσι πρέπει!!!8)
Eγώ τούτο!
καποιους δισκους ποου ακουσα καμμια 10αρια φορες το τελευταιο διβδομαδο.
Εχοντας ακουσει μονο το Where Mankind Fails,εδτο χασμα ειναι τεραστιο.Ο δισκος ειναι απιστευτα βαρετος,δεν ακουσα τπτ που να μου τονωσει το ενδιαφερον εκτος του Perpetual Solitude.Χασιμο χρονου.
οκ,τα πολλα λογια ειναι φτωχια αλλα εδω ο ακροατης εχει να κερδισει παρα πολλα.Τα εχει ολα και συμφερει.Παικταραδες,φωναρα,συνθεσεις,αναζωογεννητικη προσεγγιση στον ηχο,ΟΛΑ τελοπαντων.Απαραιτητο ακουσμα για απαντες,ειδικα για αυτους που αγαπουν το προοδευτικο ηχο.
Στιν δευτερο δισκο τους οι Satanic Warmaster δεν εχουν να προσφερουν κατι καινουριο,ειδικα σε σχεση με το ντεμπουτο τους.Βεβαια λιγο ενδιαφερει αυτους που αρεσκονται στο πρωτογονο μπλακ.Δεν βρηκα τπτ το αρνητικο παρα το οτι δεν κανει καποια υπερβαση σε σχεση με εκατονταδες αλλες μπλακ μεταλ μπαντες του ιδιου ηχου.Προτιμω Sargeist ή Judas Iscariot.
Μελωδικο (???) death metal με καποια ψηγματα γκοθ.Πιστευω,οτι ονομα εκαναν οι Salem οφειλεται στην χωρα καταγωγης τους (Ισραηλ) και οχι τοσο στις συνθετικες τους ικανοτητες.Δεν ξεχωριζουν ουτε αυτοι,και τηνιδια εντωπωση θυμαμαι οτι μου ειχε προκαλεσει και το Creating Our Sins e.p. που ειχε προηγηθει.Ευτυχως το πουλησα.Δεν ξερω τι κανουν στο παρον οι Salem,αλλα εχασαν τις ευκαιριες τους με μενα.
Αυτο κανονικα θεωρειται ξεθαμα αλλα οπως ολους τους εξαισιους δισκους,παντα ωρισκουμε μια δικαιολογια για τον εαυτο μας ωστε να τους ξεθαψουμε και να τους καταευχαριστηθουμε.Μελωδικοτατον NWOBHM που σε κερδιζει ευκολα με τις ενδιαφερουσες ιδεες που περιεχει και τον αναλογικο(αναπολικο) του ηχο.Ενεση νοσταλγιας για μενα,δηλωνω απο ευχαριστημενος εως ενθουσιασμενος (σε καποια τραγουδια).
Δεν ειμουν ποτε φαν τους αν και εχω ακουσει ολα τους ,μεχρι αυτο τον δισκο.Ουτε με αυτον τον δισκο με επεισαν.Ασε που ξενερωσα στο λαιβ τους και φοβαμαι πως δεν υπαρχει επιστροφη πλεον για αντικειμενικοτητες.Μελοσταλαχτο,πληκτροφορτωμενο προγκ…Εχω ακουσει εκατονταδες καλυτερα.Παμε για αλλα…
Παρολο που προτιμω το αψεγαδιαστο Change of heart,οταν ειχα ακουσει το ομωνυμο αυτου εδω του αλμπουμ περασαν κανα 2-3 μερες και γυρω στις 30 επαναληψεις για να σταματησω να δειχνω καπως ετσι -----> 8O
εδιτ: Standing at the gates of Forever
How can I choose the way - what are the rules?
Here the roads of life come together
The roads of heroes, saints and fools ( :’) )
'Νταξει το Saracen ανηκει στα μνημεια της μουσικης μας…προσκυναμε
+1000
Τωρα σχετικα με δισκο που εχω καταλιωσει αυτες τις μερες
Fools give money to the church to earn their place with God
[B][U]In our eyes it’s contradiction and religious fraud[/U][/B]
Hypnotized by what they say
Your mind is under their control
Hypnotized you will obey
Your fate will soon be called
doom/stoner dose
[B]Make - Terphine[/B]
[B]Ocean Chief & The Funeral Orchestra - The Northern Lights II[/B]
cool dose
[B]Pharaoh overlord - II[/B]
[B]Bob Marley - Catch a Fire[/B]
metal dose
[B]Ancient Cross - Ancient Cross[/B]
Οι ορχηστρικοι δισκοι με κουραζουν.Παει και τελειωσε.Εχω πεσει σε πολλους δισκους στην ζωη μου και οι μοναδικοι που με ενθουσιασαν ηταν 2-3.Ε,λοιπον,Προστιθεται και ο παραπανω και μαλιστα κερδιζει την πρωτια.Καθε δευτερολεπτο εχει ουσια.Δεν παιζουν απλοικα(πως θα γινοταν βεβαια κατι τετοιο απο τους συγκεκριμενους καλλιτεχνες) αλλα συναμα δεν χανεσαι,μπορεις να ταυτιστεις και να ακολουθησεις τις δεκαδες αλλαγες που ακολουθουν η μια την αλλη.Γοητευμενος:wink:
spastik ink!! dargaard, από περιέργεια ποιοι είναι οι άλλοι δυο που σου αρέσουν και κάποιοι που δεν σου έκαναν κλικ;
Απο αυτα που μου αρεσαν και παλι ειναι οι Blotted Science ενω ας πουμε οτι δεν την παλευω με τπτ καποια κιθαριστικα αλμπουμς οπως του Malmsteen/Chastain (και ας εχει σε 1-2 φωνη)
αχα οκ, δικος μας είσαι. εγώ ήμουν παλιότερα δικός μας βέβαια, τώρα σπάνια θα βάλω να ακούσω τέτοια πράγματα, αλλά κάποτε όργωνα τη ρωσσία για να βρω τέτοιους με παραπανίσια δάχτυλα. εν τέλει, αυτά που μπορώ να ακούσω ακόμη είναι τα γνωστά και είναι μετά βίας καμιά δεκαριά δίσκοι. αν δεν έχεις ακούσει canvas solaris, νομίζω θα σου αρέσουν. εγώ στο cortical tectonics τους άφησα. τα δυο πρώτα τους (spatial & sublimation) είναι πιο αρχιδάτα, στα δυο επόμενα πειραματίζονται με πιο τσιλ ήχους αλλά έχουν πάλι πολλά σημεία που χώνουν ριφομπουρδουκλώματα. δείγματα
Gordian Knot υποθέτω έχεις ακούσει, πάνε συνήθως πακέτο με τους spastic ink. Οι electro quarterstaff είχαν έναν ωραίο δίσκο, αν και σε ελαφρώς πιο χωσιματικό στυλ.
dyshrythmia είναι αλλού σχετικά, αλλά και πάλι οι ακροατές των μεν είναι συνήθως και ακροατές των δε.
και μετά έχει διάφορες μπάντες που στο παίξιμο είναι σε αυτό το στυλ απλώς χώνουν και φωνητικά, spiral architect px αλλά και ο πολύ ωραίος δίσκος που έβγαλαν ως twisted into form, οι alarum είχαν κάποια ωραία χιτάκια, οι degree absolute, aghora. πω, πίσω στο 2006 ολοταχώς :!: είχα κάνει και μια συλλογή με τέτοια κάποτε στην οποία είχα βάλει όλα τα χιτσ! ωστόσο, αφού όλοι στο πανκ θα καταλήξουμε τι τα θες αυτά!
χαχα.Αυχαριστω για τις πληροφοριες.Καποιες μπαντες απο αυτες που ανεφερες μου αρεσουν (Spiral Archtect),καποιες οχι (Aghora),καποιες δεν χω ακουσει ακομα (Canvas Solaris,τους οποιους εχω στο προγραμμα.Απλα ηθελα να σημιωσω οτι με κουραζουν τα ορχηστρικα/Shreds.Γουσταρω Artension αλλα δεν την παλευω να ακουσω Vitalij Kuprij.Καταλαβαινεις τι εννοω.Μπαντες οπως οι Spastik Ink,Gordian Knot etc παιζουν σε αλλα μουσικα μηκη κυματος απο τα προσωπικα του Katsionis(χωρις να θελω να τον μειωσω) για παραδειγμα.Απλα μου αρεσουν τα πιο εγκεφαλικα,οχι απλα τα ματαιοδοξα του καθε ‘‘καλλιτεχνη’’.