χαχχαχα
βασικα στο ιντερνετ ειναι ola larger than life :
photo με καλυτερα δεντρα απο αυτο που ειναι εξω απο το σπιτι σου
photo me καλυτερα γκομενακια απο το δικο σου η΄ απο αυτα που κυκλοφορουν γυρω σου
photo me καλυτερες παραλιες απο αυτες που πας
forum που βρισκεις να πεις πολλα να πεις ενω οταν οι ιδιοι αν8ρωποι ειναι διπλα σου στο Mo better πχ δεν 8α τους μιλουσες καν
porn οτι ωρα 8ελησεις και οτι θελησεις
σου δινει την ψευδαισθηση οτι ολα ειναι εκει γαι να τα δεις και να τα γνωρισεις και οτι μπορεις να τα κανεις ολα.
ψευδαισθηση γιατι τελικα το πολυ πολυ να ΔΕΙΣ κατι διαφορετικο και οχι να το ΖΗΣΕΙΣ(δεν 8εωρω οτι ζεις οταν κανεις cyber sex px)
γιατι μετα απο 12 ωρες πορν,φορουμ,κλπ κλπ γυρνας παλι στις μουσικες σου,στα βιβλια σου, στις ταινιες σου και δεν εισαι περισσοτερο happy απο οτι ησουν πριν
πσ: η λεξη “ψευδαισθηση” εννοειται οτι δεν ισχυει για μουσικες,ταινιες κλπ.
οταν ακους/βλεπεις κατι που χωρις το ιντερνετ αποκλειεται να το ειχες ακουσει/δει ποτε στη ζωη σου (πχ dvd λαιβ πινκ φλουντ απο 70’s σε τετοια ποιοτητα που ειναι σαν να ησουν εκει) απλα :bow2::bow2: που υπαρχει το ιντερνετ
ps2: απλα δεν 8α την παλευα χωρις ιντερνετ μονο και μονο για τα τορρεντ,την ενημερωση για μουσικη, λαιβ κλπ.χωρις ΚΑΝΕΝΑ φορουμ 8α την παλευα(μαλλον 8α μιλουσα πιο πολυ με τους φιλους μου η’ 8α γνωριζα πιο ευκολα κοσμο εξω) αλλα στην αρχη 8α ηταν δυσκολα
Λογω δουλειας, σχολης και χομπυ ειμαι οnline λιγο-πολυ συνεχεια. Λιγο δυσκολα θα την παλευα χωρις ιντερνετ. Αλλα ας μην ειμαστε και κακομαθημενοι… Ειναι μια πολυτελεια Κανει τη ζωη μας πιο ευκολη, βρισκουμε πραγματα πολυ πιο γρηγορα αλλα δεν ειναι και η απολυτη αναγκη. Μην ξεχναμε οτι μερικοι καποτε δεν ειχαμε ιντερνετ και επιβιωναμε.
Απλά δεν θα την πάλευα really. Είμαι εθισμένη… :roll:
Μα βρε παιδί μου ότι και αν θέλω ‘’ θα το βρώ στο ιντερνετ ‘’ λέω και αμέσως μου λύνεται και η απορία και τα πάντα. Και δεν υπάρχει και μεγαλύτερη και πιό ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Βέβαια μέσα απο αυτή την ελευθερία μπορείς να βρείς και ότι παπαριά θέλεις, αλλά είναι στην δική σου κρίση τι θα δείς και όχι ότι σου πασάρουν τα ΜΜΕ… Δύο μήνες δεν είχα ιντερνετ και δεν άντεχα καθόλου. Δεν μπορώ χωρίς αυτό και όταν δεν έχω πισι στο κινητό συνέχεια…
για τα πιο μικρα δεν ξερω γιατι τους εχει γινει συνηθεια…για οσους οταν μεγαλωναμε δεν ηταν διαδεδομενο και παιζαμε οπως επρεπε να παιζουν τα παιδακια αντι να λιωνουνε στα wow κτλ, θα ελεγα οτι δεν θα με ενδιεφερε κ τοσο γιατι δεν μεγαλωσα με υπολογιστη οποτε νομιζω οτι θα μπορω να ζω κ χωρις…απλα ειναι πιο ευχαριστος ο τωρινος τροπος!
Ενώ χωρίς το ίντερνετ θα το ζούσες δηλαδή? Για παράδειγμα, να βλέπεις φωτογραφίες απο τίποτα εξωτικά νησιά. Δε διαφέρει και καθόλου απο το να τις έβλεπες σε έναν ταξιδιωτικό οδηγό. Σε τελική ανάλυση, μόνο λίγοι θα ήταν ικανοί - τόσο στη μία, όσο και στην άλλη περίπτωση - να ταξιδεψουν όντως στα νησιά αυτά, και έτσι να “ζήσουν την εμπειρία”. Οι υπόλοιποι απλά θα μέναμε με την λαχτάρα.
Μήπως το τσατ και η επικοινωνία μέσω ίντερνετ είναι “ψευδαίσθηση”? Εμένα πραγματική μου φαίνεται. Σαφέστατα υποδεέστερη της επαφής απο κοντά φυσικά, μερικές φορές παραπλανητική. Αλλά απλά είναι μια ακόμα μορφή επικοινωνίας, ανάμεσα στις τόσες, η οποία μάλιστα καταργεί και τις αποστάσεις, όσο ποτέ άλλοτε. Είναι η επαφή που ταιριάζει στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας (καλώς ή κακώς).
Γενικά δε νομίζω πως σου δίνεται η αίσθηση οτι μπορείς να τα κάνεις όλα, που λες. Εγώ όσες εικόνες και αν δω απο εξωτικά νησιά (ή όσες θεογκόμενες αν δω στο ίντερνετ), η τελική ουσία μένει πάντα ίδια: αυτά βρίσκονται πίσω απο μια οθόνη. Απλά υπάρχει μια υπερπληθώρα ερεθισμάτων στο νετ, που τέτοια ποτέ δεν είχαμε άλλοτε. Για κάποιους η υπερπληθώρα αυτή μπορεί να μετατραπεί σε υποκατάστατο πραγματικών καταστάσεων. Εδώ είναι που θα συμφωνούσα στα περί “έλλειψης ζωής”.
Αλλά θα πει κανείς. Στην εποχή των χαμηλόμισθων εργασιών, των κρίσεων, των μμε, των ολιγοήμερων διακοπών, των ονειροφαντασιών (που υπήρχαν πολύ πριν το ίντερνετ) κλπ κλπ, ποιός “ζει” τελικά? Και πόσο το ίντερνετ τελικά επιβαρύνει την κατάσταση περισσότερο? Με άλλα λόγια, πρόκειται απλά για άλλο ένα υποκατάστατο που η ίδια η κοινωνία δημιουργεί για τα δικά της προβλήματα?
δεν θα δυσκολευομουν ιδιετερα ισα-ισα μπορω να πω οτι θα μου αρεσε κιολας…γιατι τελευταια ανοιγω το pc και ξεχνιεμαι. αν ηταν ομως διαφορετικα, θα ημουν εξω ολη μερα-καθε μερα…
Ellanor ας το επεκτείνω. Θα ήταν η σωτηρία όχι εμένα και εσένα προσωπικά που ίσως μπαίνουμε μία φορά την ημέρα για μια-δυο ώρες, αλλά για τα πάμπολλα παιδιά που μεγαλώνουν και εξαρτητοποιούνται από αυτό. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι παιδιά κάθονται πίσω από την οθόνη του Η/Υ ολομερίς και δεν ξέρουν τους δρόμους γύρω από το σπίτι τους.
Και αυτό ισχύει και για κατά πολύ μεγαλύτερες ηλικίες, και είναι θλιβερό επίσης να καθηλώνεται σε μία οθόνη ένας ώριμος άνθρωπος αντί να βγει έξω να κάνει κοινωνική επαφή. Τα επιληπτικά επεισόδια τα αφήνω κατά μέρος, δεν γνωρίζω τίποτα για αυτά. Ούτως ή άλλως τα φίλτρα πλέον στις οθόνες τις ελαχιστοποιούν. Εκεί που εστιάζω είναι η ανθρώπινη επαφή.
Πολλές φορές φίλοι και φίλες μου είπαν να μην συναντηθούμε κάπου για βόλτα, έξοδο ή απλά για να τα πούμε, παρά μου πρότειναν να μείνουμε στις σπιταρόνες μας και να τα πούμε μέσω msn, skype, facebook και λοιπών βλακωδών υποκαταστάτων. Εκεί κατάλαβα ότι το ίντερνετ θα μας επηρεάσει εν τέλει όλους, κανείς δεν θα ξεφύγει από την εξάπλωσή του.
Και φυσικά εγώ δεν είμαι ο μάγκας που είναι αμερόληπτος και αδαμάντινος. Και εγώ έβαλα facebook και τα συναφή, υποκύπτοντας στην γενική ιντερνετική φρενίτιδα. Εν τέλει, αν βλέπει κανείς το ιντερνετ ως εργαλείο και το χρησιμοποιεί σωστά, βγαίνει κερδισμένος. Αν όχι, χάνει, και μάλιστα πολύτιμα πράγματα, όπως χρόνο και άμεση επαφή με τους άλλους.
Συμφωνώ με όλα όσα λες. Το οτι το ίντερνετ συχνά μετατρέπεται σε υποκατάστατο και είναι ως και εθιστικό (με την κακή έννοια) ισχύει πέρα για πέρα.
Απο κει και πέρα, όπως λες, είναι θέμα και χειρισμού. Και επιλογών, θα πρόσθετα εγώ. Αν μια παρέα επιλέξει να επικοινωνεί μέσω νετ και μόνο, ενώ θα μπορούσε άνετα να τα πει απο κοντά, σίγουρα αυτό είναι ένδειξη του πως το ίντερνετ μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ουσιαστική επαφή. Ωστόσο, δε παύει να αποτελεί επιλογή τους… Θα μπορούσαν να βρεθούν και απο κοντά. Γιατί δε το κάνουν?
Απο την άλλη, μπορώ με σιγουριά να επιβεβαιώσω και την άλλη όψη του νομίσματος, τη θετική. Το νετ μπορεί να είναι πηγή γνωριμιών με ένα σωρό κόσμο, ενώ καταργώντας τις αποστάσεις φέρνει άτομα σε επαφή που παλιά ήταν πολύ δυσκολότερο να επικοινωνούν (μόνο με γράμματα ή κανένα υπεραστικό τηλέφωνο).
Προσωπικά, έχοντας ενηλικιωθεί στην προ-ιντερνετ εποχή, μπορώ να πω με σιγουριά πως δεν είχα “περισσότερη κοινωνική ζωή” πριν σε σχέση με τώρα. Άσε που γνώρισα και διάφορα ενδιαφέροντα άτομα μέσω νετ (απο το φόρουμ για παράδειγμα). Μπορώ να σου πω πως, προσωπικά, έχω επεκτείνει τις κοινωνικές επαφές μου τώρα, σε σχέση με παλιά. Για τις ουσιαστικές επαφές μιλάω.
Και είμαι σίγουρος πως πολλοί θα συμφωνούσαν μαζί μου.
Εν ολίγοις. Το ίντερνετ είναι δίκοπο μαχαίρι. Όσο υπάρχει ο κίνδυνος να είναι εθιστικό και να σε αποτραβήξει απο αληθινά βιώματα, άλλο τόσο μπορεί να σε φέρει σε επαφή μαζί τους και να εμπλουτίσει τη ζωή σου. Αυτή ακριβώς η σύνθετη διάσταση του πιστεύω (σε αντίθεση με μέσα όπως η τηλεόραση π,χ) είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό.
Προσοχή όμως. Μιλάω ως κάποιος που μπήκε στα 20 του και ΔΕΝ είχε ίντερνετ. Δε μπορώ να ξέρω πως βιώνουν τη φάση οι σύγχρονοι έφηβοι, που ήδη απο τα 16 τους έχουν “τα πάντα” (φαινομενικά) μπροστά απο μια οθόνη. Πιστεύω πως πρόκειται για ένα νέο και πολύ ενδιαφέρον κοινωνιολογικό φαινόμενο, που τις συνέπειες του μόνο να τις υποθέτουμε μπορούμε ακόμα…
Και εγω συμφωνω στο οτι ειναι επιλογη του καθενος το αν θα ειναι κοινωνικος η αν θα προτειμισει το pc του.Εγω που ειμαι 15 και μεγαλωσα στην μετα ιντερνετ εποχη πιστευω οτι δεν θα αλλαζε η κοινωνικοτητα μου ειτε υπηρχε το ιντερνετ ειτε οχι.Οι περιπτωσεις οπου παιδια αποκοβονται εντελως απο την ζωη και ‘παντευονται’ το pc τους ειναι πολυ λιγες.Ειναι θεμα το πως θα το χρησιμοποιησει το ιντερνετ και πως θα το εκμεταλλευτει καποιος.Τα παντα στην ζωη ειναι επιλογη μας.
Πριν περιπου ενα χρονο οταν αρχισαν να γινονται μοδα τα facebook,hi5 κτλ ολοι ειχαν πορωθει μαζι και γω δεν αντιλεγω.Αλλα ενα χρονο μετα τα βαρεθικα απλα.Και αυτο γιατι μεγαλωσα και αρχισα να περναω πολλες ωρες εξω με την παρεα,να τζαμαρω με το συγκροτημα και να εχω αλλες ασχολειες.Προτειμω να αφιερωνω 1,5 ωρα την ημερα στο να ποσταρω εδω στο rocking ανταλλαζοντας αποψεις με αλλους.Αυτη η πλευρα του ιντερνετ ειναι χρησιμη πιστευω.Το να μπορεις να επικοινωνεις και να ακους την γνωμη πολλων ανθρωπων μαζι.Το ιδιο ρολο παιζουν και καποια καλα blogs τα οποια μας ενωνουν και προοθουν αποψεις.
Αλλα ξαναλεω ειναι οπως το παρει το ιντερνετ κανεις.
Εγώ πάντως μόνο και μόνο που έγινε η παραπάνω συζήτηση χάρηκα, διότι φαίνεται ότι υπάρχουν άτομα στο forum που όντως σκέφτονται. Εμπεριστατωμένος και σωστός ο Ellanor, επιτέλους κάποιος παίρνει μετριοπαθείς και όχι ακραίες θέσεις -αυτό προσπαθώ κι εγώ συνήθως.
Πριν από λίγο καιρό η Microsoft έκλεισε την Encarta καθότι η wikipedia έχει πλέον το 97% της πίτας στις online εγκυκλοπαίδειες. Το 2005 είχε γίνει ο πανικός από μια έρευνα του Nature που υποστήριζε πως η Μπριτάνικα (η πιο γνωστή και έγκυρη εγκυκλοπαίδεια) εμφανίζει 3 λάθη ανά μεγάλο κείμενο και η wikipedia 4. Αν και η Μπριτάνικα γκρίνιαξε για τις μεθόδους της έρευνας (δικαίως) και δεν αποδέχτηκε το νούμερο που της αποδόθηκε, θεωρείται πλέον σχεδόν βέβαιο πως η wikipedia έχει ρίξει κι άλλο τα δικά της ποσοστά, μιας κι εδώ και 4 χρόνια τα κείμενα της διαβάζονται από τόσους χρήστες κι όσοι εντοπίζουν τα λάθη φροντίζουν να τα αλλάξουν. Δωρεάν γνώση για όλους. Το πρόβλημα δεν είναι στο ίντερνετ, αλλά στο χρήστη.
Εχω να πω ότι όσον αφορά τα σημερινά παιδιά που μεγαλώνουν Με το ιντερνετ, το πρόβλημα δεν το έχει το ίντερνετ (γιατί πρόκειται απλά για ένα μέσον… ο καθένας παίρνει ό,τι νομίζει απ’αυτό). Λυπάμαι που φτάνουμε στο σημείο να κατηγορούμε νέα παιδιά ότι είναι ντεμπέλικα, εξαρτημένα, και ό,τι άλλο θεωρούμε ότι δεν είναι σωστό.(αν και αν το ψάξουμε λίγο πιο πολύ, η αλήθεια είναι οτι αντιδρούμε επειδή δεν είναι συνηθισμένο, και πρόκειται για καινούργιο φαινόμενο…)
Δεν φταίνε αυτά τα παιδιά για το ότι απομονώνονται με τις ώρες πίσω απο μια οθόνη υπολογιστή, ούτε αυτή η οθόνη φταίει. Το θέμα είναι ΤΙ τα οδήγησε στο να ενδιαφερθούν τόσο πολύ για τον κόσμο του ίντερνετ. Στα δικά μου μάτια όλο αυτό μοιάζει με ένα καταφύγιο που έχουν βρεί για να ξεφύγουν απο κάτι. Και πιστεύω ότι το βασικό πρόβλημα βρίσκεται στην οικογένεια του κάθε παιδιού και στα προσωπικά βιώματά του.
Εαν το ποσοστό των παιδιών που λιώνουν στο ίντερνετ είναι υψηλό, τότε είναι υψηλό και το ποσοστό των οικογενειών στις οποίες οι γονείς δεν είναι συναισθηματικοί μέντορες, αλλά αποστασιοποιημένοι ή υπερβολικά επικριτικοί. Δεν είναι σωστό να κατηγορούμε τα παιδιά για εξάρτηση και ντεμπελιά, γιατί δεν γεννήθηκαν έτσι, απλά οδηγήθηκαν εκεί… και είναι στο χέρι των γονιών να τα βοηθήσουν.
Το πρώτο βήμα είναι η κατανόηση…:roll:
