Αυτό ήταν επίσης μια τρομερά ευχάριστη έκπληξη όταν μας το πετάξανε χωρίς να το περιμένουμε, περίπου 20 χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά τους.
9 Likes
Reunion για μένα σημαίνει είτε επανασύνδεση ενεργού μπάντας με κάποιο σημαίνον μέλος είτε διάλυση και επανασύνδεση. Άρα πολλές από τις επιλογές πάνω θεωρώ δεν χωράνε. Αποκλείω ακόμα και μπάντες που ήταν ενεργές συναυλιακά αλλά δεν δισκογραφούσαν για αιώνες (σόρρυ BÖC).
Με ένα γρήγορο ψάξιμο από τα χωράφια μου θα αναφέρω:
Black Crowes - Warpaint
To πρώτο το σωστό το reunion. Τα αδέρφια τα βρήκαν προσωρινά, επέστρεψαν με αστείρευτη έμπνευση, με τον Gorman, με τον Luther στις κιθάρες, ένα τσακ πιο rootsy προσέγγιση και μας πρόσφεραν αυτή την δισκάρα.
Allman Brothers Band - Seven Turns
Warren Haynes, Johnny Neel, Allen Woody ενώνονται με τους παλαίουρες και προσφέρουν την πρώτη από τις δισκάρες, εκεί στις αρχές των 90ς. Ποιος να το περίμενε πως θα επανέρχονταν με τέτοια ορμή και ποιότητα? Ότι ακολούθησε από εκεί και πέρα, απλά απαραίτητο.
Hellacopters - Eyes of Oblivion
Μεγάλη δισκάρα, αντάξια του παρελθόντος στην χειρότερη. Υπηρετώντας τις ίδιες αξίες και με την ίδια έμπνευση όπως στις αρχές των 00’s.
The Hold Steady - Thrashing Thru the Passion
Η μπάντα είχε παραδόσει 4 συγκλονιστικές δισκάρες σερί στα 00’s. Ένας βασικός παράγοντας πάντα ήταν ο Franz Nicolay στα πλήκτρα. Όταν αποχώρησε μετά το Stay Positive, μέρος της μαγείας χάθηκε αν και η μπάντα συνέχισε ποιοτικά. Αλλά κάτι έλειπε… Η επιστροφή του Nicolay στο Thrashing… επανέφερε αυτό το έξτρα μαγικό στοιχείο που έλειψε και μας πρόσφεραν το 5ο τους αριστούργημα.
Molly Hatchet - Devil’s Canyon
Περίεργη περίπτωση reunion καθώς η μπάντα είχε αλλάξει ένα σκασμό μουσικούς και επανήλθε μετά από 7 χρόνια νομίζω, με διαφορετική σύνθεση και πάλι. Και τι άλλαξε? Τίποτα. Μόνο επανήλθε η χαμένη (σε μεγάλο μέρος των 80ς) έμπνευση, το heavy στοιχείο τόσο συνθετικά όσο και ηχητικά και το tracklist καταλήγει να περιέχει πολλά από τα καλύτερα τραγούδια τους…ever!
8 Likes
Λίγα λίγα τα θυμάμαι, ας είναι…
Cynic - Traced In Air
Ξεχωριστή περίπτωση συγκροτήματος οι Cynic από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, το γεγονός παραμένει ότι είχαν δηλώσει… παύση εργασιών μετά το φοβερό και τρομερό Focus, πολυπράγμονες και περιζήτητοι συνεργάτες ως γνωστόν οι Masvidal και Reinert, με αυτά και με αυτά πέρασαν 15 χρόνια μέχρι να επανέλθουν με το εξίσου απίστευτο Traced In Air!
Count Raven - Mammon’s War
Ομοίως, οι άρχοντες του doom, Count Raven, επίσημα διαλυμένοι μετά το Messiah of Confusion, επέστρεψαν με ένα αντάξιο των κορυφαίων στιγμών τους LP, το Mammon’s War, δεκατρία χρόνια μετά το προηγούμενο (και δώδεκα πριν το επόμενο αλλά αυτοί είναι οι ρυθμοί των doomsters!)
Βέβαια, η γνησιότητα του εγχειρήματος ετέθη εν αμφιβόλω από κάποιους πιουρίστες αφού συμμετείχε μόνο ο Fodde από τους παλιούς – σαν να λέμε reunion των Black Sabbath με μόνο τους Iommi και Ozzy από τα αρχικά μέλη! Το αποτέλεσμα πάντως τους δικαίωσε πέρα για πέρα!
Cirith Ungol - Forever Black
29 ολόκληρα χρόνια μετά το Paradise Lost, επανήλθαν οι cult ήρωες Cirith Ungol. Η ομάδα βέβαια είχε απώλειες, τον Flint και τον μακαρίτη Jerry Fogle, όμως ο Elric ήταν ξανά παρών στο εξώφυλλο με όλη του την (αντι-)ηρωική μεγαλοπρέπεια και το Forever Black έδωσε την ευκαιρία να εκδηλωθεί το υποβόσκον στο underground ενδιαφέρον για την ιδιαίτερη αυτή μπάντα!
9 Likes
NAI
1 Like