Κάνω το παρόν ποστ μετά από μήνες περιπλάνησης και stalking στο forum με τη φρούδα ελπίδα ότι έτσι θα ξεμπλοκαριστώ και θα μπορώ να ποστάρω κι εγώ σαν τα άλλα παιδάκια.
Ξέρετε ότι δεν κοιτάει κανένας τα posts pending approval των νουμπάδων σαν και του λόγου μου, μπανάθεμά σας; Το λέω γιατί έχω ποστάρει διάφορα πράγματα που έχουν μείνει pending για 2-3 μήνες μέχρι να σκεφτώ “καλά, αν πατήσει κατά λάθος accept κανένας mod τώρα θα με περάσουν για ηλίθιο που ανεβάζω για καινούργιο αυτό το τέρμα μπαγιάτικο single”.
Κατά τ’ άλλα, ωραίο σάιτ και ωραίγιο φόρουμ, άντε παίχτε με κι εμένα, μην είστε έτσι γιατί στενοχωριέμαι και ακούω μόνο Lacrimosa μετά και Sunn O))) (νταξ όχι κι έτσι είπαμε).
Χαίρετε χαίρετε, καλώς σας βρήκα και καλό μήνα! Αφενός, σε ευχαριστώ που ενέκρινες τη δημοσίευση (ή όποιον κι αν την ενέκρινε τεσπα), I feel seen κλπ.
Στο προκείμενο, ροκομεταλλάς είμαι κατά βάση. Ξεκίνησα με Scorpions στα 16, συνέχισα με Stratovarius και Lacrimosa και τώρα έχω φτάσει αισίως στους Ulcerate, τους Imperial Triumphant και τους Blood Incantation. Βέβαια, ταυτόχρονα, ως μεγάλος άνθρωπος πχια, έχω επεκταθεί και σε άλλα είδη αλλά η βάση και η σκηνή που παρακολουθώ είναι η ροκ/μέταλ.
Κοίτα, για αγαπημένο '70s δίσκο θα πω In Trance χάριν συζητήσεως αλλά όλα δισκάρες είναι, τι να λέμε τώρα… Το Humanity πάλι γαμάει και σαν δίσκος, αλλά και γιατί στη συναυλία που είχαν κάνει στην Αθήνα μετά την κυκλοφορία του, είχαμε πάει παρέα με δικά μας μπλουζάκια που (αν στεκόμασταν στη σειρά) σχημάτιζαν τη φράση “3, 2, 1, are you ready to rock?” και ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΔΕΙΞΕΙ ο Κλάους Μάινε, γεγονός που το λες και highlight της εφηβείας μου. Η μαλακία είναι ότι στεκόμασταν ανάποδα, που σημαίνει ότι ο Κλάους διάβασε “1, 2, 3, ready to rock? you are” αλλά τέεεεελοσπάντων. Τέλος, ένδοξη περίοδος μέχρι Rock Believer και βλέπουμε. Κι αν έκαναν όντως μια ψιλοκοιλιά εκεί μετά το Face the Heat, με τα Unbreakable, Humanity και Rock Believer έχουν σώσει την παρτίδα. Άποψή μου, φυσικά. Εσύ τι πιστεύεις;
(Γαμάτο το στόρυ, κι εγώ αξιώθηκα τότε να τους δω, Χανιά, αλλά με μαϊμού μπλουζάκι που αγόρασα έξω απ’ το στάδιο (και ακόμη έχω φυλαγμένο κάπου)
Σωστός. Να είμαι ειλικρινής, το “Rock Believer” θα μπορούσε να έχει vibes “13”, αλλά ήταν πολύ πιο αξιοπρεπές, ενώ έκλεινε σαφέστατα το μάτι στο παρελθόν και αντέγραφε τραγούδια. Πολύ καλό. Για μένα η ένδοξη περίοδος πάει ως το “Face the Heat” που ήταν το τελευταίο άλμπουμ με τον κλασικό μπασίστα στη θέση του. Τα ‘90s, όμως, εν πολλοίς τα ξεχνάω, και πάω απ’ το “Crazy World” απευθείας στο 2001 και συνεχίζω.
Κι αν έκαναν όντως μια ψιλοκοιλιά εκεί μετά το Face the Heat, με τα Unbreakable, Humanity και Rock Believer έχουν σώσει την παρτίδα. Άποψή μου, φυσικά. Εσύ τι πιστεύεις;