τι γνώμη έχετε για βιβλία εκλαικευμένης επιστήμης?εγώ διάβασα μερικά το καλοκαίρι,καλά μου φάνηκαν(διάβασα βιογραφίες μεγάλων επιστημόνων και έτσι)Επίσης διαβάζοντας τες γούσταρα πολύ μετά να διαβάζω φυσική ,μαθηματικά και έτσι(μην με πείτε μαλάκα)
Εκλαικευμένη επιστήμη ε? Χμμμ, μάλλον αντιφατική γνώμη έχω. Απο τη μία τα βιβλία αυτά είναι πολύ χρήσιμα, καθώς μεταδίσουν σε ευρύτερο κοινό γνώσεις που υπο άλλες συνθήκες δε θα μπορούσε να κατανοήσει. Απο αυτή την άποψη τα θεωρώ απαραίτητα.
Απο την άλλη υπάρχουν τέτοιοι τίτλοι που εκλαικεύουν με έναν κακό, αντι-επιστημονικό τρόπο, ενδεχομένως για να γίνουν περισσότερο εμπορικά, παρέχοντας αμφίβολης αξίας γνώσεις τελικά. Τρανό παράδειγμα τα βιβλία ψυχολογίας, που τα κατέχω και σε έναν βαθμό. Απο τη μία έχουμε την επιστημονική ψυχολογία, με τα πολύ ενδιαφέροντα κείμενα της, και απο την άλλη την “ψυχολογία του λαού”, τύπου “Μπορείς αρκεί να το Πιστέψεις”, “Χαμογέλα είναι η Ζωή μια Τρέλα”, “Γουπι γιουπι Γιου” και άλλα (οι τίτλοι είναι φναταστικοί φυσικά :P). Δε λέω πως δε χρειάζονται κι αυτά, απλά μερικές φορές λαικίζουν ασύστολα, και εξυπηρετούν όχι τόσο την επιστήμη αλλά τις ανάγκες του κοινού - και την εμπορικότητα τους.
Πέραν αυτών, βιβλία που προτείνω γενικά είναι οτιδήποτε εμπεριέχει τη λέξη “Εισαγωγή” μέσα του. Εισαγωγή στην κοινωνιολογία, εισαγωγή στη βιοχημεία ή δε ξέρω και γω τι. Δεν είναι εκλαικευμένα βιβλία βέβαια, αλλά είναι η καλύτερη για μένα αρχή για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί…
Κατα τ’ άλλα, έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το βιβλίο “Η Κόμη Της Βερενίκης” του καθηγητή Γ. Γραμματικάκη, με θέμα του το Σύμπαν, τα άστρα κλπ.
Για φιλοσοφία, όπως έχω ήδη πει αλλού, προτείνω τον Κόσμο της Σοφίας, και για Τέχνες το Χρονικό της Τέχνης του Gombrich, αμφότερα γραμμένα ώστε να απευθύνονται κατά πολύ σε εφηβικό κοινό - αν και πάλι δε ξέρω αν θα τα χαρακτήριζα “εκλαικευμένη επιστήμη”, καθώς για μένα, έτσι θα πρεπε απλά να γράφονται τα επιστημονικά βιβλία που κυκλοφορούν για το ευρύ κοινό: γραμμένα σε απλή, γλαφυρή γλώσσα.
Τα βιβλία του Ραφαηλίδη είναι επίσης απολαυστικά, για όποιον ενδιαφέρεται για Ιστορία και πολιτική. Τέλος, μου έρχονται κάποια γαμάτα βιβλιαράκια εν μέρει σε μορφή κόμικς/γελοιογραφίας, και εν μέρει με κείμενο, όπως “Ο Φρόυντ για αρχάριους”, ή ο “Νίτσε για αρχάριους”…
εντάξει και μένα είναι λίγο η γνώμη μου ανάμεικτη.Δηλαδή σε μερικά βιβλία οι μεγάλοι μαθηματικοί παρουσιάζονται ως οι τρελές ιδιοφυίες,άνθρωποι πραγματικά ξεχωριστοί που είχαν τεράστιο ταλέντο,αντικοινωνικοί αρκετές φορές και που ασχολούνταν αρκετές ώρες την ημέρα με την επιστήμη τους.Έτσι με αυτόν τον τρόπο καταλήγεις ν πιστεύεις ότι για να γίνεις καλός πρέπει να είσαι ιδιοφυία,να απομονωθείς απο τον κόσμο και ν αρχίσεις να μελετάς συνεχώς.Επειδή εγώ από όλα αυτά είχα ψαρώσει και επειδή σκέφτομαι ν κάνω κάτι που να σχετίζεται με έρευνα άρχισα ν ρωτάω καθηγητές,να μπαίνω σε φόρουμ και είδα ότι η αλήθεια δεν είναι έτσι.Για να γίνεις πολύ καλός στο είδος σου δεν χρειάζεται τόόόση αφοσίωση και θυσίες,άρα ανατράπηκαν οι εντυπώσεις από τα βιβλία αυτά.Από την άλλη όμως με προιδέασαν για κάποια πράγματα που ούτε καν είχα υπόψη μου (πχ παλιότερα νόμιζα ότι στα μαθηματικά υπάρχουν μόνο πράξεις και είναι άχρηστα κατά τ άλλα,αλλά μετά είδα την αλήθεια:p)Για αυτό πιστεύω ότι πρέπει ν διαβάζεις τέτοια βιβλία σχετικά με τις επιστήμες που σε ενδιαφέρουν αλλά να μην αρκείσαι μόνο σε αυτά:wink:
Μακάρι να διάβαζαν όλοι βιβλία για επιστήμες, και ας ήταν εκλαικευμένα - αρκεί να ήταν σωστά.
Βέβαια, τίθεται και το θέμα της ημιμάθειας, το να έχει πειστεί κάποιος πως “ξέρει” ενώ ίσα έχει διαβάσει κάπου, κάποτε 2 πράγματα, και αυτό είναι επικίνδυνο…
ε εντάξει αυτό είναι θέμα χαρακτήρα ωρέ
@οτιναναι
οι μεγάλοι επιστήμονες είναι διαφορετική περίπτωση ο καθένας αλλά είχαν κάτι κοινό : την αγάπη τους για το αντικείμενό τους. Υπο αυτό το πρίσμα το να κάτσουν όλη μέρα να μελετάνε φαινόμενα ή μαθηματικά δεν ήταν θυσία, αλλά απόλαυση γιαυτόυς. Απο μία άποψη ένας" κοινός θνητός" όταν του δωθεί ελέυθερος χρόνος θα θελήσει να κωλοβαρέσει,να ασχοληθεί με κάτι άσχετο αο σπουδές η δουλεία ή έντονη σκέψη, ενώ κάποιος απο αυτόυς θα καθόταν να μελετήσει. Φυσικα αυτό δε σημαίνει οτι και κάποιος που κωλοβαράει λιγο δεν μπορεί να φτάσει σε επίπεδα διδακτορικού και παραπέρα σε έρευνα, αλλα εκέι παίζουν πάρα πολλά ρόλο όπως κλίση για το αντικείμενο, τι βασικές γνωσεις έχει απο το σχολέιο και για την Ελλάδα συγκεκριμένα -> πόσο αντέχει κάποιος να διαβάζει ενώ βλέπει τους άλλους γύρω του να πίνουν γκαιφέδες και να βολέυονται.Επίσης εδώ όταν είσαι πιο “κούλ” αλλά σενδιαφέρει η επιστήμη αλλά ψιλοβαρίεσαι να μελετάς λόγω “κλίματος”, στη φοιτητική ζωή διάφορες επιλογές θα φανούν σαν θυσίες. Γιαυτό αν σενδιαφέρει πολύ κάτι, το να πάς εξωτερικό και να δουλέψεις με τους ρυθμούς του είναι η καλύτερη λύση. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά.
Απο κεί και πέρα πιστέυω οτι τα περισσοτερα καλά βιβλία εκλαικευτικής επιστήμης περισσότερο βοηθούν άτομα που ασχολούνται με το αντικείμενο (κυρίως φοιτητές) να οπτικοποιήσουν και να δούν με λίγο πιο χαλαρό τρόπο
αντικείμενα που διδάσκονται πολύ πιο αυστήρά ώστε να κατανοόυν τι συμβαίνει και στο κόσμο γύρω τους στο θέμα αυτό. Τα καλύτερα βιβλία για το ευρύ κοινό όπως είπε και ο έλλανορ είναι εισαγωγές στη τάδε επιστήμη αν θέλουν να μάθουν κάτι ουσιαστικό.
Για φυσική πάντως υπάρχει μια σειρά διαλέξεων χωρίς καθόλου μαθηματικά, εξηγεί πολλά σύγχρονα φαινόμενα και τις βρήκα γαμάτες, στον εσυσωλήνα με όνομα Physics 10 (physics for future presidents) δωσμένες απο τον καθηγητή Muller του Berkeley.
Βασικά πολλοί λένε ότι για να είσαι καλός φοιτητής χρειάζεται διάβασμα 1-2 ώρες την ημέρα και είσαι πάρα πολύ καλά.Αυτό ισχύει?γιατί ακόμα και τα μεγάλα μυαλά δεν πέρναγαν όλες τους τις ώρες πάνω από το αντικείμενο τους.Πολλοί μάλιστα ασχολούνταν με χίλια δυο άλλα (όπως ο Ρόμπερτ Όπενχάιμερ)και λογικά δεν θα μπορούσαν να αφιερώσουν όλη τους τη μελέτη μόνο σε ένα αντικείμενο,άρα μήπως το σχεδόν λίγο πλην καθημερινό διάβασμα στο πανεπιστήμιο(1-2 ώρες την ημέρα)μπορεί να σε κάνει να είσαι λίγο πιο κάτω από έναν που καιγόταν και όχι έτη φωτός μακριά του?
Σε μια ώρα δε προλαβαίνεις πολλά πράγματα στο πανεπιστήμιο, θέλει 2-3 ώρες σχεδόν καθημερινά που δεν τις βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα, πχ φυσικό Αθηνών που έχω ιδία εμπειρία, αν μένεις μακρυά θές μια ώρα να πάς, μια ώρα να γυρίσεις, 6 ώρες μάθημα + εργαστηριο ( εργαστήριο = να διαβάσεις τη θεωρία μόνος σου της επόμενης άσκησης,να πας περίληψη, να παίρνεις μετρήσεις(πειράματα) σε ώρες που μπορεί να είχες και μαθημα αλλά λόγω των πολλών φοιτητών δεν γίνεται αλλιώς, η αγγαροδουλειά(homework) του εργαστηρίου πολλές φορές θα σου τρώει κάθε όρεξη για διάβασμα). Επίσης στην Αθήνα έχουν μια τάση να υπερθεωρητικοποιούν τα πράματα που ίσως βοηθάει τους πολύ δυνατούς στα μαθηματικά, αλλά αν έχεις κενά δε καλύπτονται εύκολα και παίζει να διαβάσεις αρκετά για να μάθεις 10 πράγματα που τα στηρίζεις σε πολύ μέτριες βάσεις και μετά τα ξεχνάς εύκολα ή δε μπορείς να τα συνδέσεις μεταξύ τους .
Το καλύτερο είναι να είσαι φοτητης στην επαρχία και μετά εξωτερικό ή απο την αρχή εξωτερικό για να ξεμπερευεις με όλα τα προβλήματα εδώ
Επίσης είχα διαβάσει οτι ο Οπενχάιμερ επειδή ασχολιόταν όντως με πολλά πράγματα ήταν “μέτριος” στην επαγγελματική του πορεία σε σχέση με τα κεφάλια που τον περιτρυγίριζαν. Εννοείται όμως οτι ενώ σπούδαζε δεν έκανε ότι ήθελε, για να πάρει διδακτορικό νωρίς και να χωθεί στην ερευνα αμέσως,αρχικά θα είχε ξεσκιστεί.
Δηλαδή άμα θες να είσαι καλός φοιτητής θα περνάς 2-3 ώρες με διάβασμα καθημερινά??Δηλαδή η φοιτητική ζωή για έναν καλόν φοιτητή δεν υπάρχει?
Εντιτ:Ντάξει όχι δεν υπάρχει,απλά εννοώ ότι θα είναι πολύ περιορισμένη?
Η φοιτητική ζωή σημαίνει οτι κάνεις επιλογές που γουστάρεις. Αν μέσα σε αυτές δεν είναι σε μεγάλο βαθμό οι σπουδές σου, που σημαίνει οτι ψιλοβαριέσαι να διαβάζεις, μη περιμένεις να γίνεις ποτέ μεγάλος και τρανός στην τάδε επιστήμη, ειδικά σε ερευνητικές-μαθηματικές επιστήμες όπως φυσική, μαθηματικά ή χημεία.
Απο την άλλη μπορείς να “κωλοβαράς” και λίγο με τη καλή έννοια και να κάνεις και διδακτορικό και απόλα αν το κάνεις σωστά.
Πάντως μη διαβάζεις βιογραφίες κλπ αν σενδιαφέρουν οι επιστήμες. Πάρε κανα δυο βιβλία μαθηματικών και φυσικής του 1ου έτους του πανεπιστημίου και δες αν σου αρέσουν, είναι λιγο ακριβά φυσικά.
ντάξει θα μπω και θα δω.Τώρα για βιβλία πανεπιστημίου δεν νομίζω,άσε να έρθει η ώρα.Εσύ τι έχεις σπουδάσει ωρέ?
υπαρχουν παρα πολλα βιβλια εκλαικευμενης επιστημης, γραμμενα απο επιστημονες-λαμπρα μυαλα. Αυτα ναι αξιζουν. Στην Ελλαδα μια σειρα τετοιων εκδοσεψν μας εχουν προσφερει οι εκδοτικοι οικοι Τραυλος & Kατοπτρο.
Προτείνω Carl Sagan με 1000… Δεν ξέρω αν είναι όλα μεταφρασμένα στα ελληνικά αλλά είναι από τα βιβλία που σου “μένουν”…
Πάντως μην εμπιστευεστε απόλυτα τις εκπομπές και τα βιβλία των Δανέζη -Θεοδοσίου διότι περιέχουν πολλά λάθη τα οποία δεν φαίνονται αν δεν έχεις υπόβαθρο φυσικής. Αυτά τα λέω εκ ιδίας πείρας μιας και είμαι στο φυσικό.
βασικά εγώ παίρνω από ξένους συγγραφείς και συγκεκριμένα τα περισσότερα από τις εκδόσεις τραυλός.αυτοί βγάζου δικα τους βιβλία ή μεταφράζουν?
κοιτα δικά τους είναι,αλλά μεγάλο μέρος τους είναι μεταφράσεις απο διάφορες πηγές