Νικος Ξυλουρης

[SIZE=“5”]Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο Σ[/SIZE]

Τίποτα απολύτως…


Είχαν ρωτήσει το Μαρκοπουλο και απαντησε ότι δε σημαινει τιποτα…

ο ξυλουρης το γραψε,οχι ο μαρκοπουλος…

Ο Ξυλούρης το τραγούδησε μόνο νομίζω, ο Μαρκόπουλος το είχε γράψει.

Zάβαρα Κάτρα Νέμια = ΛΑΒΑΡΑ ΚΑΣΤΡΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

:wink:

Άλλη μια πιθανή εξήγηση.

Ειχε για αλλη μια φορα στην Ερτ σημερα το αφιερωμα στη ζωη του Νικου Ξυλουρη…νομιζω πως οσο ωριμαζω προσωπικα σαν ανθρωπος.και οσο περισσοτερο ακουω τη μουσικη αυτου του ανθρωπου…τοσο πιο σιγουρος ειμαι οτι δεν εχει βγει μεγαλυτερος καλλιτεχνης απο τον τοπο τουτο…

ερμηνευτής ίσως, αλλά εντάξει, γι’ αυτούς που του έγραφαν τραγούδια και στίχους τι να πούμε δηλαδής;

Δυστυχώς δεν είδα όλο το αφιέρωμα στην ΕΡΤ αλλά και όσο είδα μου έφτανε. Τι να λέμε τώρα. Υπέροχος…

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

http://www.youtube.com/watch?v=mrA6Lka2NUk&feature=watch_response_rev

Ανατριχίλες,
διαχρονικό όσο δεν πάει

That’s right! :wink: Ερμηνευτής κ λυράρης ήταν ο Ξυλούρης, με τεράστιες ερμηνείες βέβαια… Τα credits στις συνθέσεις πάνε στο Γιάννη Μαρκόπουλο με χαρακτηριστικά ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ δίσκους όπως “Χρονικό”, “Ιθαγένεια”, “Θητεία”, “Ριζίτικα” κλπ κλπ :slight_smile:

ας του δωσουμε τα credits για τις συνθεσεις,αλλα σαν ανθρωπος δε σταθηκε σωστος απεναντι στο μεγαλο Ξυλουρη,ιδιαιτερως στις τελευταιες δυσκολες στιγμες της ζωης του…

Ναι διότι όσο μεγάλος συνθέτης είναι, άλλο τόσο ψωνάρα κ εγωίσταρος δυστυχώς… Ούτε εγώ τον παω απ’αυτήν την άποψη. [-X

Εχμ. Γενικά δε διαφωνώ, αλλά επειδή ανέφερες και τα Ριζίτικα, να μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για αμιγώς παραδοσιακά άσματα (τα οποία βέβαια ενορχήστρωσε με αριστουργηματικό τρόπο), και μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, πολλά από τα οποία του πρότεινε ο ίδιος ο Ξυλούρης. Έτσι, για να μην τον υποβαθμίζουμε και στο επίπεδο ενός “απλώς” εξαιρετικού ερμηνευτή. Ο Ψαρονίκος εκτός του ότι ανέβαζε τις ερμηνείες των τραγουδιών άλλων συνθετών σε επίπεδα στα οποία η φωνή από τη μια γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της σύνθεσης και από την άλλη την εκτοξεύει στα ουράνια, ήταν και ο ίδιος ο συνθέτης, πρέπει να θυμίσω. Απλά οι δικές του συνθέσεις δεν είχαν αυτόν τον σχεδόν “οικουμενικό” χαρακτήρα που είχαν εκείνες του Μαρκόπουλου π.χ., οι οποίες αγκάλιαζαν συναισθηματικά τον οποιονδήποτε είτε ήταν από την Κρήτη, είτε από την Αθήνα, είτε από την Ήπειρο (αν θέλετε σας λέω και σχετικό περιστατικό που μου διηγήθηκε κάποτε ο πατέρας μου), είτε από οπουδήποτε αλλού. Σε σύγκριση μ’ αυτές, οι συνθέσεις του Ξυλούρη είχαν περισσότερο “τοπικό” χαρακτήρα, γραμμένες περισσότερο για να συγκινούν το κρητικό αυτί, για να ακούγονται σε γλέντια, πανηγύρια και γάμους στη Βιάννο, τα χώρια των Ανωγείων, το Καστέλλι κ.ο.κ., με τη συνοδεία άπειρων λίτρων ρετσίνας και άλλων τόσων τόνων ψητών κατσικιών και γαμωπίλαφου! Βέβαια όπως καταλαβαίνετε εγώ ψοφάω και για τέτοιες καταστάσεις. :smiley: Πάντως αν θέλετε τσεκάρετε π.χ. τα “Ξυλουρέικα” (χαρακτηριστική συλλογή κρητικών ασμάτων που είχε γράψει ο ίδιος ο Ψαρονίκος). Ακόμα κι αν δεν είστε Κρητικοί, μπορεί να βρείτε πράγματα που θα σας αγγίξουν. Εγώ πάντως τα λατρεύω. :slight_smile:

Πολύ σωστά τα λες Γράκχε δε θα διαφωνήσω. Για την ακρίβεια τα περιλαμβάνεις όλα! :wink:

(να που είναι καλύτερα σε μερικές περιπτώσεις να μιλάνε οι ίδιοι οι Κρητικοί :wink: )

Λαβαρα μαυρα ανεμιζουν σημαινει απ οτι εχω διαβασει.

Τσεκάρετε και αυτό http://www.xilouris.gr/catalog/
Αρκετά ενδιαφέρον δισκοπωλείο που ίδρυσε ο ίδιος.

Ένα που το’χει η γυναίκα του αυτό δεν είναι; Ή κάνω λάθος; Πρέπει να έχω περάσει μια φορά απο’κει… :-k

Ναι, την ίδια είχα πετύχει.