Όταν τα μουσικά όργανα συναντούν την ψυχή μας

Λίγο υπερβολικός ο τίτλος αλλά δεν πειράζει.Εσείς πως νιώθετε όταν παίζετε το αγαπημένο σας μουσικό όργανο?Απλά παίζετε για να παίζετε?Σας δημιουργούνται απίστευτα συναισθήματα?Σας πορώνει?Τα κάνει όλα αυτά?Εμένα πολλές φορές ειδικά όταν έχω ν παίξω καιρό μόλις το πιάνω νιώθω πολύ ωραία και ευχαριστιέμαι κάθε νότα που παίζω.

Υ.γ:Το έβαλα στο πόντιουμ γιατί δεν θέλω να μιλήσουμε ακριβώς για τα μουσικά όργανα αλλά για το τι ρόλο παίζουν στην ζωή μας,άρα έχει φιλοσοφικές ρίζες:p

κοιτα…οταν πιανω εγω τη κιθαρα στα χερια μου,φευγουν ολοι τριγυρω σε ακτινα 5 χιλιομετρων…:stuck_out_tongue:
Αν παιζει αλλος εχει καλως. :slight_smile: Τα μουσικα οργανα που ‘‘μιλανε’’ περισσοτερο στη ψυχη μου ειναι η κιθαρα(πρωτα η ακουστικη μετα η ηλεκτρικη :oops:),το πιανο και το βιολι.Η κλασικη κιθαρα βγαζει πιο συναισθηματισμο ενω η ηλεκτρικη ειναι κοινως για κοπανημα,κωλοχτυπημα και πορωση.
Επισης η φυσαρμονικα και η φλογερα μου βγαζουν ενα πολυ ιδιαιτερο και νοσταλγικο συναισθημα μαλλον επειδη ειναι συνδεδεμενα με παλιοτερες και ρομαντικοτερες εποχες. :-({|= Το ωραιο παντως με τα μουσικα οργανα ειναι οτι αναλογωσ το πώς τα παιζεις και το ποιος τα παιζει,ειναι σα να εχουν τη δικη τους γλωσσα,τη δικη τους μοναδικη χροια.Ειδικα οι κιθαρες.Δεν σας εχει τυχει να ακουτε ενα απλο σολαρισμα για 3-4 δεπτερολεπτα και να καταλαβαινετε ποιος παιζει? :wink: Αυτη ειναι η μαγεια.Ειναι σα ζωντανα οργανα που πιανεις κουβεντα μαζι τους,σου μιλανε και τους μιλας,σου βγαζουν πονο,χαρα,λυπη…
Ελπιζω να μην ειμαι off-topic … αν καταλαβα τι ζητουσες :stuck_out_tongue:

Δεν είσαι οφφ τόπικ ρε.είπες το πως νιώθεις εσύ τα μουσικά όργανα,άρα τζιτζι

Εγω παιζω μπασο τρια - τεσσερα χρονια… Επειδη προσφατα το ξαναπιασα, και εχω αρχισει να ασχολουμαι σχεδον καθημερινα μια με δυο ωρες, οταν παιζω καταρχας πωρονομαι :slight_smile: αλλα με πιανει μια αναγκη να το ψαξω, να πειραματιστω, να δοκιμασω καινουργια πραγματα… Παλια επαιζα απλα για να παιζω, αλλα τελευταια νιωθω διαφορετικα, και κυριως νιωθω πιο ανετα οταν παιζω :smiley:

Έπαιζα πιάνο αρκετά χρόνια…γύρω στα 7…Τότε δεν πολυκαταλάβαινα τι μου έκανε…Μετά ήρθαν οι πανελλήνιες και το άφησα…Τώρα, όντας 26, έχω την επιθυμία να το ξαναρχίσω οπωσδήποτε…Παρατήρησα ότι τα τραγούδια που με αγγίζουν πολύ όταν ακούω μουσική…και με συγκινούν…είναι αυτά που έχουν σίγουρα ωραίο πιάνο μέσα!!Επίσης παρατήρησα…ότι όταν μου συνέβη σχετικά πρόσφατα κάτι πολύ άσχημο…και ένιωσα την ψυχή μου να σαπίζει…από τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να κάτσω στο πιάνο μου…Νιώθω τρομερά ευάλωτη και ταυτόχρονα πολύ δυνατή …την ώρα που παίζω…
Και όπως είπε και ένας μουσικός που γνώρισα πρόσφατα…“μάλλον δε θα του γλιτώσω (του πιάνου)”…