μουχαχαχαχαχα
πολυ καλο αυτο με τον Μουρινιο :lol:
…και με τους Cannibal Corpse, ακόμα καλύτερο:):!:
Λαϊκός αναρχικός τραγουδιστής
[SPOILER]Αντίφας[/SPOILER]
How is a fish called without an eye?
Fsh…
…:cold::cold: :):!:
εμένα ο Αντίφας (όταν το κατάλαβα) μου άρεσε 8)
Πως λέγεται αυτός ο οποίος κάνει παρέα με μουσικούς ;
Ντράμμερ ! :lol:
Ειναι ο Σακης, φανατικος μπασκετοφιλος, και εχει δυο εισιτηρια για τον μεγαλο αγωνα της αγαπημενης του ομαδας. Ετσι προτεινει στον κολλητο του τον Τακη να πανε μαζι, ο οποιος δεχεται αν και δεν εχει μεγαλη σχεση με το αθλημα. Πανε νωριτερα, αραζουν στις θεσουλες τους, ανυπομονοι για τον μεγαλο αγωνα. Περναει η ωρα, μασουλανε πασατεμπος, χαζευουν τις μαζορετες και βγαινουν οι ομαδες για προθερμανση. Χειροκροτηματα ο κοσμος και οι πρωτες φωνες ακουγονται απο την κερκιδα. Ωστοσο ο Τακης παρατηρει πως οι παικτες της αντιπαλης ομαδας αν και φαινονταν σε φορμα, τρεκλιζαν λιγακι. Δεν δινουν σημασια και για να μην τα πολυλογω, ερχεται η ωρα της εναρξης του παιχνιδιου. Η ομαδα ξεκιναει πολυ δυνατα, κανει ενα σερι 15-2 στην πρωτη περιοδο και τελικα, το ημιχρονο ληγει με σχεδον 20 ποντους διαφορα. Οι αντιπαλοι ειναι η αληθεια πως εδειχναν αρκετα θολωμενοι, σαν μην ηξεραν τι εκαναν ακριβως και η ομαδα ειχε ευκολο ρολο. Ερχεται λοιπον το δευτερο ημιχρονο και εκει η κατασταση δεν παλευεται πια. Οι αντιπαλοι παραπατουσαν, εκαναν air ball κατω απο το καλαθι, σκρηναραν δικους τους παικτες, δεν επαιρναν τα μακρινα rebounds, τιποτα λεμε. Και εκει που η κερκιδα ειχε αναψει και η διαφορα ειχε ξεφυγει για τα καλα, ο Τακης, απηυδισμενος απο το αισχρο θεαμα και τον μηδενικο ανταγωνισμο, ρωταει τον Σακη:
- Καλα ρε μαλακα, γιατι πανηγυριζεις;
- Γιατι οχι ρε, δεν μπορουν να αλλαξουν πασα οι αλλοι, δικο μας ματς ειναι.
- Αυτοι ρε κουτουλανε μεταξυ τους, και εμεις να παιζαμε θα νικουσαμε, αυτη ειναι η σπουδαια ομαδα που ειχαμε να αντιμετωπισουμε;
- Ε ναι ρε συ, ετσι παιζουν παντα αυτοι…
[SPOILER]Αφου ειναι η Εφες Πιλσνερ.[/SPOILER]
καλα ολο λετε για μπασιστες και ντραμμερ αλλα αν πατε λιγο παραπερα απο τη Μεταλ μουσικαρες ειναι ολοι
Ναι ναι, είδα μπασίστα και ντράμμερ στους Warlord, χάρη τους έκανε ο Τσάμης…
Ρε μην το παίρνετε τόσο σοβαρά… Ίσα ίσα… Χωρίς ντράμς δε γίνεται ΜΕΤΑΛ!!!
Αστεία τα λέμε… Για να γελάμε…
Δηλαδή… Πώς να το πώ… Ποιος δε θαυμάζει αυτό:
Έτσι για ζέσταμα… 8)
Οι γονείς του μικρού Γιωργάκη ήταν πολύ ανήσυχοι. Είχε ήδη κλείσει τα 2 και δεν μπορούσε να πει ούτε “μαμά”, “μπαμπά”. Για την ακρίβεια δεν έβγαζε ούτε άναρθρους φθόγκους.
Λίγο πριν τα τρίτα του γενέθλια αποφάσισαν ότι ήταν πλέον καιρός να επισκευθούν κάποιον ειδικό. Πήραν λοιπόν το μικρό Γιωργάκη και τον πήγαν σε ένα εξειδικευμένο γιατρό. Αυτός αφού εξέτασε το παιδί τους είπε ότι δεν υπάρχει κανένα οργανικό πρόβλημα και πιθανόν το πρόβλημα του μικρού ήταν ψυχολογικό. Τους συνέστησε λοιπόν να επισκεφθούν έναν παιδοψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος, αφού ρώτησε τους γονείς όσες λεπτομέρειες μπορούσε να φανταστεί ότι μπορεί να είχαν σχέση με το θέμα, και αφού παρατηρούσε όλες τις αντιδράσεις του Γιωργάκη στα ερεθίσματα που του παρουσίαζε, πάντα χωρίς αποτέλεσμα, είπε στους γονείς ότι πλέον είχε εξαντλήσει τις μεθόδους του και δεν μπορούσε να βοηθήσει. Τους προέτρεψε λοιπόν να επισκεφθούν έναν ιδιαιτέρως εξειδικευμένο γιατρό στην Αμερική που είχε καταφέρει να βρει λύση και στα πιο περίπλοκα προβλήματα (κάποιος Dr. House, ίσως τον έχετε ακουστά, νομίζω έχει παίξει και στην τηλεόραση).
Τι να κάνουν λοιπόν οι άνθρωποι, απελπισμένοι καθώς ήταν, μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και έφυγαν αμέσως για τις ΗΠΑ. Φτάνοντας λοιπόν έτρεξαν αμέσως να βρουν αυτό το διάσημο γιατρό και να του περιγράψουν το πρόβλημα του γιου τους, που πλέον είχε φτάσει 5 ετών και δεν είχε πει λέξη! Ο γιατρός εκεί, αφού εξέτασε κάθε πιθανό οργανικό πρόβλημα δύο και τρεις φορές, για να αποφύγει κάθε πιθανότητα λάθους, και μετά από πολλές συσκέψεις με την ομάδα του ενημέρωσε τους γονείς του Γιωργάκη ότι ούτε αυτός ήταν σε θέση να κάνει κάτι. Υπήρχε όμως μία τελευταία λύση, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιστημονική βάση, σε πειραματικό στάδιο, η οποία ήταν μεν ακίνδυνη για το μικρό, αλλά το κόστος ήταν υψηλό. Αφού οι γονείς ενημέρωσαν ότι το οικονομικό δεν είναι θέμα μπροστά στην υγεία του παιδιού τους ο γιατρός τους ενημέρωσε ότι έπρεπε να πάνε στην Αφρική, να βρουν έναν οδηγό, να τους πάει στα άδυτα του μεγαλύτερου τροπικου δάσους όπου ζούσε μια φυλή ιθαγενών. Ο μάγος τους ήταν γνωστός για τις πειραματικές και μη αποδεκτές μεθόδους του, με τρομερά όμως πάντα αποτελέσματα.
Μπήκαν λοιπόν στο πρώτο αεροπλάνο για Αφρική, έκαναν τα πάντα όπως τους τα είπε ο γιατρός και πήγαν και βρήκαν το μάγο. Μόλις του περιέγραψαν το πρόβλημα, και αφού πλέον ο Γιωργάκης ήταν 7 ετών χωρίς ακόμα να πει λέξη, ο μάγος τους καθησύχασε. Είχε δει, και είχε θεραπεύσει πολλές τέτοιες περιπτώσεις παιδιών με την ίδια πάντα μέθοδο και 100% επιτυχία.
- Απλά θα πρέπει να φωνάξουμε τον Τζιμ.
- Ο Τζιμ είναι γιατρός;
- Ο Τζιμ; Καμία σχέση!
- Τότε είναι μάγος σαν εσάς;
- Όχι, όχι, ο Τζιμ είναι μπασίστας.
Οι γονείς του Γιωργάκη τα έχασαν! - Μπασίστας; Πώς μπορεί ένας μπασίστας να θεραπεύσει κάτι που δεν κατάφεραν τόσοι γιατροί, τόσοι επιστήμονες, ούτε καν ένας μάγος;
- Λίγο υπομονή και θα δείτε, τους είπε πριν φύγει να φέρει τον Τζιμ.
Μετά από λίγη ώρα ο μάγος επέστρεψε έχοντας μαζί του έναν περίεργο τύπο, με μακριά μαλλιά, μούσια, αρκετά τατουάζ και μπόλικα σκουλαρίκια.
- Από εδώ ο Τζιμ, ας τον αφήσουμε να δουλέψει.
Βγάζει λοιπόν ο Τζιμ το μπάσο του, στήνει τους ενισχυτές του, κάνει ένα κούρδισμα στα γρήγορα και αρχίζει να σολάρει.
Όλοι με αγωνία πλέον κοιτάνε το Γιωργάκη ενώ ο Τζιμ δίνει ανελέητα στο μπάσο του. Δεν έχουν περάσει ούτε 2 λεπτά και ξαφνικά ο Γιωργάκης γυρνάει προς τους γονείς του και αναφωνεί “Μαμά, μπαμπά, πάμε σπίτι!”.
Οι γονείς είναι έτοιμοι να πετάξουν από χαρά! Δεν πιστεύουν στα μάτια τους! Σφίγκουν το παιδί στην αγγαλιά τους και με φανερή την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους γυρνάνε προς το μάγο!
- Μα… Πώς;
- Είναι απλό κυρία μου.
[SPOILER]Όλοι μιλάνε στο σόλο του μπασίστα.[/SPOILER]
:lol:
γνωστό αλλά από τα καλύτερα ανέκδοτα για μουσικούς. και με ωραίο στόρυ
H κάτωθι έμπνευση μόνο για καμένους με το Game Of Thrones…
Famous last words…
Daenerys: Παιδί μου,πρόσεχε μην τρακάρεις…
ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΚΡΑΚΑΜΠΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ
Daenerys: TΡΑΚΑΡΕΙΣ είπα Drogon γαμώ τ αυτιά σου…
Βλαμμένος εντελώς
Τo ανεκδοτο εδω πού ειναι;;:-k
Υ.Γ: Ο Καλυβατσης με αυτη την περουκα φερνει λιγο σε Warrel Dane στα νιατα του.