Ξυλο

__Ααααχα! :smiley: Το πας αλλουυυυύ… :wink: :lol:

__Οκ, πριν που έγραφα για τα είδη βίας κλπ και τα είδη “ξύλου” κλπ, ομολογώ πως μου πέρασε απ’ το μυαλό (ααχ! “οιι… α-να-μνήηησειιις” :p) αλλά διάλλεξα να μην το κουβεντιάσω αυτό το θέμα… :smiley:

:lol::lol:
Ε…τα πες όλα και δεν είπες το σημαντικότερο:wink:

__To πιο ευχάριστο θα έλεγα! :wink: :smiley:

[αλλά συνεχίζω ν’ αρνούμαι να το συζητήσω εδώ δημόσια -υπάρχουν και τα p.m. ή το “p.m.= pρωινό mετά”, μπορεί κάποιος να συζητήσει εκεί τις ευεργετικές ιδιότητες ή μη :lol:- καθότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος παρεκτροπών!]

:lol::lol::lol3:

μεγαλη αληθεια:αυτος που παει να χωρισει αυτους που πλακωνονται τρωει το περισσοτερο ξυλο

Εγω τα μος πιτς καπως ετσι τα βλεπω. τρελη εκτονωση. στο γυμνασιο-λυκειο μαζευα συμμαθητες και κανα γουολ οφ ντεθ… απο τοτε οποτε πετυχαινω κανεναν στο δρομο μου λενε να κανονισουμε για κανενα ξυλο!! :lol:

εμείς αυτό το κάναμε μία φορά με 5 άτομα βάζοντας το Voices of the dead των Kreator:p

Α! Το ξυλο που εχω παιξει με τον αδερφο μου δεν περιγραφεται! Α, ειναι πολυ ωραια αισθηση εγω το διασκεδαζω… Ειδικα οταν το παιζεις Τσακι Τσαν και αρχιζεις τα τρελα εχει πολυ γελιο και κεφι! :lol: :stuck_out_tongue:

Δυστυχως το εκανα κι αυτο καποτε,αλλα απο τοτε που εφαγα μια γερη σ’ευαισθητο σημειο δε ξαναμπηκα στο κοπο.:stuck_out_tongue:

Ιδρωμενοι και ημιγυμνοι να πλακωνονται: Γυναικεια ονειρωξη.