σας αρεσει να παιζετε ξυλο?και αν ναι παιζετε συχνα?σας δινει αυτο το αισθημα τηςε ελευθεριας και της απαλαγης απο την πιεση?δε λεω να παιζετε με αγνωστος.εννοω φιλικα,για να εκτονωνεστε.συζητηστε.πειτε προσωπικες εμπειριες,αξεχαστα κλωτσομπουνιδια και αλλα παρομοια.
Μολις σημερα πλακωθηκαμε (στην πλακα βεβαια…) με ενα φιλο μου επειδη εξαιτιας του (αργησε να ετοιμαστει) θα εκλεινε η λεσχη κ θα τη χαναμε…
Γενικα δεν πολυμπαινω σε ξυλο οταν παιζει κατι τετοιο αλλα οταν το κανω υπαρχει λογος πφφ:roll:
I want you to hit me as hard as you can
Δεν εχω μπλεχτει ποτε σε καυγα.Και μετανοιωνω για αυτο
Του φευγατου η μανα δεν εκλαψε ποτε…:lol:
εγώ παίζω ξύλο μόνος μου.
δλδ τι ακριβως κανεις? αυτοσφαλιαριζεσαι 8)
εγώ βασικά κανονίζω με κάτι φίλους και παίζουμε σμακνταουν πάνω σε ένα στρώμα.Το γουστάρω τρελά γιατί το κάνουμε σαν σόου κάνοντας δηλώσεις και κάνουμε τις κινήσεις σχεδόν κανονικά και έχει τρελή φάση
Όταν ο ψηλός ακούει Eyehategod, ο τοίχος υποφέρει.
Έτσι το λέμε τώρα? Κάποτε το ονόμαζαν αλλαξοκωλιές.
Εγω προσωπικα ειμαι εναντια στους καβγαδες.Η χρηση βιας μπορει να δινει σε καποιον την αισθηση του σκληρου,του μαγκα κλπ αλλα η πραγματικοτητα ειναι τελειως διαφορετικη.
Αμα υπαρχουν κι αλλοι τροποι να λυσει κανεις τις διαφορες του ποιος ο λογος αλλωστε?
εγω δεν εννοω ξυλο για καποιο σοβαρο λογο ή καποιο προβλημα.εννοω φιλικο ξυλο για να ξεσπας:wink:
Α,αυτο νταξει.Στις συναυλιες εχει πλακα.
Δε κοιταξα το πρωτο σου ποστ,με το μπαρδον κιολας.:?
εδώ ρε αχαϊρευτε δεν κοίταξες το λινκ που σου’στειλα, το πρώτο ποστ θα κοίταζες? :p:p:p
Ποιο λινκ ρε αφεντικο?:-s
στο μαισπέις σου. Ξαχαρβαλωμένε!
Tωρα το δα ρε βλακμαν,πως κανεις ετσι?
Σοβαρα ξυλο δεν εχω παιξει ποτε…Αν εξαιρεσουμε ενα μπασμενο μικροβιο (πηγαινα εκτη και αυτο πεμπτη δημοτικου παντα) και με/μας εβριζε και του λεμε σταματα, φυγε, τιποτα αυτο…Του παιξα μερικα σφαλιαριδια και μπουνιδια και ησυχασε:p (αρχισε να βριζει οικογενειες και ετσι και τα ειχα παρει, ημουν και πιτσιρικι βλεπετε)…Αλλα βαρβατο ξυλο δεν εχω παιξει ποτε. Μονο με κανα φιλο για το χαβαλε καμια φορα (για πολυ πλακα ομως:p)
εγω επαιζα ξυλο με τους συμμαθητες μου μεχρι που μια φορα εκει που δερνομουνα με τον κωστα απο το α1 εφυγε καταλαθος μια γονατια προς την μαιρουλα απο το β2 και καταπιε τα σιδερακια της και απο τοτε η μαμα μου δεν μ’αφηνει αλλα καμμια φορα μαζευομαστε σε σπιτι φιλου οταν λειπουν οι γονεις του και τον παιζουμε ομαδικως για εκτονωση.
Σοβαρα μαζευεστε παρεα να πλακωθειτε? 
__Ημουν και είμαι πάντα κατά της βίας. Οχι μόνο της σωματικής όμως…
__Ειδικότερα όμως για τη σωματική, επειδή ήμουν και αθλητής του Tae-Kwon-Do (στο γυμνάσιο ήμουν ήδη μαυροζωνάς, ήθελα να πάω και για νιντζούτσου -έτσι λεγόταν τότε- αλλά ήμουν κάτω των 18 και δε με δέχονταν -για προφανείς λόγους, έχει μία Α επικινδυνότητα), αλλά και λόγω ιδιοσυγκρασίας, είχα την παιδεία πως απαγορεύεται να χρησιμοποιήσω βία.
__Βέβαια, αν και εγώ δεν είχα και πολύ εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου, σε 1-2 φορές που αναγκάστηκα (οκ, πήγαινα και σχολείο ακόμα) και “θόλωσα” κιόλας, ξάπλωσα κανα-δυό, αλλά επειδή σε κανονικές συνθήκες θα φοβόμουν να τα βάλω μαζί τους (ήμουν και μικρόσωμος) και επειδή δεν έφταιγα και προσπάθηκα να το αποφύγω, δεν έχω καθόλου τύψεις.
__Αλλά γενικότερα, ήμουν πιο πολύ ο “ειρηνοποιός” παρά ο “καπετάν-φασαρίας”, χαχα! Και ίσως και επειδή όταν γινόταν τσαμπουκάς (πριν “πέσουν φάπες”), έμπαινα μπροστά χωρίς να υπολογίζω πόσο κεφάλια με περνά ο άλλος ή αν είναι αυτός που οι άλλοι φοβούνται (έλεγα “οκ, ίσως φάω ξύλο, αλλά στ’ α*****α μου, εγώ τσάμπα μαγκιά δεν τρώω!”), ίσως ψάρωναν και οι άλλοι με το θράσσος μου και δεν γινόταν φασαρία… Κάτι του τύπου, “κοιτάξτε δε γουστάρω να πλακωθούμε αλλά αν θες να περάσει το δικό σου εγώ δε θα φάω μαγκιά, θα πρέπει να πέσει ξύλο -και θα φας όσες περισσότερες αντέξω ή αντέξεις…”, οπότε σου λέει ο άλλος “έλα χέστον τον μικρό” ή “μπράβο τον μικρό! καλά σε δέρνω άλλη φορά”… :lol:
__Είναι και το ύφος καμιά φορά και πόσο το πιστεύεις ή πόσο σοβαρός είσαι… Ξέρετε, σαν το παραμύθι που τρώγαμε στο σχολείο από γκομενάκια που ήταν πολύ δεύτερες (:p), αλλά είχαν τουπέ και εμείς ψαρώναμε… :lol:
__Τώρα, ξύλο για την πλάκα, μπααα, δεν έχω πολυ-παίξει… Με κάτι φίλους της γειτονιάς έπεφταν μερικές ψιλές στα σπίτια μας ανάμεσα σε αναμετρήσεις “Mario Cart”, “ISS” και “Mario Party”, αλλά στα χοντρότερα σκηνικά (πάντα βαρούσαμε σε “ακίνδυνα σημεία” και ΠΑΝΤΑ για την πλάκα και σταματούσε πριν καν “ψιλο-σοβαρέψει”) είχε τύχει να λείπω… Ειμασταν στις τελευταίες τάξεις του λυκείου που όλοι ήταν σε εξαιρετική φόρμα και ενέργεια στα κόκκινα, ε και έπεφτε γερό ξυλίκι! χεχε!
__Ηταν φάσεις τύπου, “δήθεν λέω κάτι για να σε προσβάλω”, βλακείες αφορμές που μέχρι και εμείς γελούσαμε που τις λέγαμε ή που τις ακούγαμε… του τύπου “ρε μαλάκα, είπα κανονική κοκακόλα και μου παρήγγειλες light απ’ το γυράδικο;!” (:p) και μετά αν είμασταν 4 έπαιρναν οι άλλοι δύο το μέρος τους ενός ή του άλλου για να είναι ίσες οι ομάδες (2 με 2 να έχει ενδιαφέρον, αν και υπήρχαν περιπτώσεις τύπου "στάθη κερνάμε γύρo αν έρθεις με το μέρος μας, όλοι εναντίον του καρανικόλα! -χεχε, τι τσάτσοι!), και έπεφτε καλό ξυλίκι “σπάστου τη μάπα ρε!” -"μη ρε μαλάκες το βάζο της μάνας μου! -οπότε σταματούσαν όλοι, το μετέφεραν ήρεμα-ήρεμα πιο 'κει, και πίσω στη μάχη!! :lol: Και ένας πέμπτος μπορεί να καθόταν πιο 'κει να τρώει γύρο και να λέει “κλωτσίδι χώστου, κλωτσίδι!” :lol:
__Αλλά προσέχαμε να μη χτυπήσουμε κιόλας… Το πιο αστείο και απαράδεκτο βέβαια σκηνικό, ήταν σε διακοπές που καθόμασταν 4 έξω απ την σκηνή στο κάμπινγκ και περιμέναμε τον 5ο να ξυπνήσει για να πάμε όλοι μαζί παραλία… τα κορίτσια είχαν ξυπνήσει και περίμεναν, εμείς ξέραμε πως ο άλλος αργεί να ξυπνήσει… οπότε λέμε “τι λέτε, <<ξυπνάμε>> τον παυλιδάκο…;!” :naughty:
__Εχετε δει το εξώφυλλο του “Rude Awekening”…; χαχα! Ε, όρμιξαν 3 μαντραχαλάδες κι εγώ μέσα στη σκηνή που ο άλλος κοιμόταν, και σε 30" είχε ξυνπήσει και έπλενε τα δόντια του -όσα του 'χαν μείνει…! οκ, πλάκα κάνω, ένα μικρό ντου στο ψαχνό του κάναμε, προσέχαμε γιατί μετά θέλαμε να παίξει και βόλεϊ!! 
:lol:
Καμιά φορά η χρήση βίας…επιβάλλεται:lol:…με τη συναίνεση και των 2 μερών φυσικά:roll: