Ο Σωτήρης παίρνει τηλέφωνο τον
φίλο του το Γιάννη στην Θεσσαλονίκη και του λέει:
ΣΩΤΗΡΗΣ: φίλε Γιάννη έρχομαι εκτάκτως στην Θεσσαλονίκη για δουλειά, θα φτάσω αργά το βράδυ, μπορείς να με φιλοξενήσεις για μία βραδιά;
ΓΙΑΝΝΗΣ: Καλά ρε Σώτο και το συζητάς;
Φτάνοντας ο Σωτήρης κατά της 1:30 το βράδυ στο σπίτι του Γιάννη .
ΓΙΑΝΝΗΣ: Φιλε Σώτο θες να κοιμηθείς με το μωρό στο δωμάτιο; ή στο σαλόνι να σου στρώσω κάτω;
ΣΩΤΗΡΗΣ: Ασε μην ανησυχήσω το μωρό θα κοιμηθώ στο σαλόνι.
Το πρωί ο Σωτήρης σηκώθηκε πιο νωρίς από τους άλλους και πήγε στην κουζίνα να φτιάξει ένα καφέ και τι να δει !!! Μια ψήλη ξανθιά 2μετρη με το στήθος έξω και φορώντας μόνο ένα string!!!
Τα ψιλοχάνει για λίγο και ρωτάει γεμάτος απορία!!!
Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι
έχει χαθεί. Μειώνει
ύψος και βλέπει έναν άλλο άντρα από κάτω. Κατεβαίνει
φωνάζει:
‘Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε; Υποσχέθηκα σε
ένα φίλο ότι θα τον
συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού
είμαι’.
Ο άντρας από κάτω του απαντάει:
‘Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος
περίπου δεκαπέντε μέτρων.
Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος
και στις 23 μοίρες
βόρεια γεωγραφικό πλάτος’.
‘Μήπως είσαι κομπιουτεράς;’ ρωτάει ο αιωρούμενος.
‘Ναι, είμαι’, λέει εκείνος στο έδαφος. ‘Πώς το
κατάλαβες;’
‘Κοίτα, ό,τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά
δεν έχω ιδέα τι να
κάνω με την πληροφορία που μου έδωσες και το γεγονός
παραμένει ότι είμαι
ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως
τώρα’.
Ο από κάτω λέει:
‘Kι εσύ πρέπει να είσαι manager’.
‘Πράγματι! Εσύ πώς το κατάλαβες;’
‘Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας. Έχεις
ανέλθει στο ύψος σου
χάρη σε μια μεγάλη φούσκα. Έδωσες μια υπόσχεση πού
δεν γνωρίζεις πώς να
την κρατήσεις, και περιμένεις από τους από κάτω σου
να λύσουν τα
προβλήματά σου. Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς
στην ίδια κατάσταση
όπου βρισκόσουν πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιο
τρόπο, τώρα μοιάζει
να είναι δικό μου σφάλμα’.
Δεν λεω καθολου καλα ανεκδοτα αλλα αυτο θα μου μεινει πραγματικα, αρα δειξτε κατανοηση.
Ηταν μια death metal μπαντα η οποια επαιζε λαιβ. Φωναζαν απο κατω κοσμος κακο κλπ. Σε καποια στιγμη ο τραγουδιστης ξεχναει τα λογια. Αρχιζει βρυχαται, ουρλιαζει για να μη φανει το λαθος. Παει στον κιθαριστα, τον σκουνταει και τον ρωταει : ρε φιλε μηπως θυμασαι τα λογια γιατι κολλησα? Ασε με τωρα δεν βλεπεις οτι σολαρω, απαντα αυτος.
Παει στον μπασιστα και τον ρωταει: ρε φιλε ξεχασα τα λογια στο ρεφραιν, για βοηθα λιγο. Ασε με τωρα, δε βλεπεις οτι εχω πορωθει?
Παει και στον ντραμερ και του λεει: φιλε εισαι η τελευταια μου ελπιδα, θυμισε μου πως παει το ρεφραιν.
Και ο ντραμερ μεσα στην απολυτη πορωση λεει: ποιο τραγουδι παιζουμε??
