Πολύ ωραίο το review, φανμποίστικο όπως θα 'πρεπε.
Να’ σαι καλά dude!
Διαβάσα σε κάποια άλλα -κυρίως- blogs, ότι απογοητεύτηκαν και καλά με τον δίσκο, ότι η deathwish έχει πέσει και καλά, αλλά πραγματικά για τον συγκεκριμένο δίσκο δεν μπορώ να τους καταλάβω. Μιλάμε για ΔΙΣΚΑΡΑ.
Μου αρέσει αρκετά πιο πολύ από το parting the sea (που το έχω και σε βινύλιο ας πούμε)…
ελιτιστικα μπλογκς γκρινιαζουν οταν μπαντα που αγαπανε παει σε μεγαλη δισκογραφικη και εδραιωνει το ονομα της; Δεν το πιστευω παναγια μου.
:lol:
Απλά δεν ξέρω, κάποια πράγματα μου φαίνονται αδύνατα να τα πεις!
Τέσπα μένω στον δίσκο, ο οποίος είναι το κάτι άλλο. Οι στίχοι νομίζω είναι οι πιο άμεσοι που έχουν γραφτεί ποτέ απ’ την μπάντα, και ο μπασίστας οργιάζει.
Μπαντα με ΓΟΥΣΤΟ και ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. Εντ οφ στορυ.
Η αισθητικη ειναι αυτη που κανει την καθε κυκλοφορια τους κορυφαια και γι’ αυτο μαλλον το φετινο ειναι ο,τι καλυτερο εχουν κυκλοφορησει.
Απο το artwork [I](δεν ξερω τι ειχα πιει και σε αλλο θρεντ ειχα πει οτι δε μου κολλουσε :p)[/I], απο τους συγκλονιστικους στιχους που αγγιζουν τον καθεναν μας [I](οπου φετος ειδαμε μεχρι και ψηγματα αισιοδοξιας :lol:)[/I] ως τις κλασικα απιστευτες lead μελωδιες και το σχεδον post-rock [B]Non Fiction[/B].
Tελειοτητα.
Ας το συνεχίσουμε εδώ για να είμαστε και ον τοπικ, να κάνουμε κι ένα μπαμπ στη δισκάρα.
Προφανώς και τους στίχους (ειδικά των Touche Amore) ο καθένας τους καταλαβαίνει και τους ερμηνεύει με το δικό του τρόπο. Σύμφωνα με δικές του εμπειρίες, γεγονότα κλπ. Καλό είναι αυτό.
Μέχρι πριν μερικές μέρες, αναλογιζόμενος και την προσμονή για το αλμπουμ, το θεωρούσα, από πατάτα εως αμελητέα ποσότητα. Μέχρι εκεί. Εννοείται πως δεν είχα κάτσει να το ακούσω όπως ήθελα, όπως έπρεπε,
Ε προφανώς, παίχτηκε γερή κωλοτούμπα, για να μη μακρηγορώ.
Απλώς έχω την εντύπωση, και την προσμονή, πως ακόμα το magnus opus των Touche Amore δεν έχει έρθει στον κόσμο. Μη με ρωτήσετε πως και που και γιατι κλπ. Δεν ξέρω, έχω αυτό το προαίσθημα.
Η μίρλα ταιριάζει πολύ τελικά με κρύο, σκουφάκια και χριστουγεννιάτικα δέντρα :!:
Γενικα, οι Touche Amore ειναι ισως η καλυτερη μπαντα στο να σε κανει να νιωθει “σαν στο σπιτι σου”.
Ειναι πανευκολο να δεθεις με τους στιχους τους, εστω κι αν δεν εννοειτε ακριβως το ιδιο.
Απο κει και περα, δεν ξερω αν οι Touche Amore εχουν πιασει ταβανι, σιγουρα, ομως, εχουν πιασει κορυφη, οποτε το αν το φετινο ειναι magnus opus ή οχι, με απασχολει ελαχιστα.
για διαβαστε τσογλαναραιοι
γάμευσε!! well done
τακουω τωρα μετα απο καποιους μηνες. συνεχιζει και συγκλονιζει το γαμημενο. πραγματικα δεν εχει ουτε ενα αχρειαστο δευτερολεπτο.
Τα παιδιά είναι ΔΑΠΑΡΑ και δεν το κρύβουν.
ισως ο μονος δισκος που βγηκε την τελευταια 3τια που επισκεφτομαι συχνα και συνεχεια.
ξεθαβω λοιπον με ομορφη διασκευη απο κατι ομορφα τυπακια
Για μενα, εχει ξεφουσκωσει ισως καπως, αλλα παρτε εμφανιση απο το φεστ που διοργανωνουν οι GROWLERS παρακαλω!