[CENTER]
[/CENTER]
ο δισκος εχει ενα τριμηνο να κυκλοφορησει, αλλα εχουμε πρωτο κομματι, οποτε ανοιγω thread.
προσωπικα γουσταρα καργα, οπως ακριβως θελω TA στον τέταρτό τους δίσκο. μεχρι και μελωδικα φωνητικα.
Εδω καποια λογια παραπανω απο μενα, και εδω καποια λογια παραπανω απο την Εpitaph.
Παμε για το 4/4.
Tracklist
Γαμωτο άμα δεν ήμουν πτωχος θα έπαιρνα την deluxe έκδοση.
Sent from my D5803 using Tapatalk
Καπως ξενερωμενος εγω.
Το 2013 θεωρησα το “Is Survived By” δισκο της χρονιας. Ακομα και πλεον μια 10αδα την εφτανε πλεον.
Απλα, σιγα σιγα νιωθω οτι το βασικο οπλο των ΤΑ, οι στιχοι που με αγγιζαν, μεσα σε ενα πλαισιο απο γυαλισμενο ηχο και καριερα σε φεστς με headline Rihanna, δεν ειναι αυτο που με συγκινει.
Μεσα στις τοσες επιλογες που υπαρχουν σημερα, θα ταυτιζομουν πολυ πιο ευκολα με κατι αλλο και αν κατι ειναι να παρω απο hardcore οποιουδηποτε ειδους το προτιμω καπως πιο raw.
Δεν ξερω αν ειναι επιχειρημα το “αν μιλαμε για ‘εμπορικη’ μουσικη, το γυαλισμενο hardcore με τους συναισθηματικους στιχους απο happy guys που εκαναν το μπαμ δε μου κανει, οποτε θα παρω κατι αλλο”, αλλα καπως ετσι δουλευει το πραμα στην ψυχοσυνθεση μου. 
μου φαινεται παραξενο που δυσκολευεται κοσμος να [I]μεγαλωσει[/I] μαζι με τη μπαντα.
γιατι δε μιλάμε για ξεπουλημα ή κατι τετοιο, ακεραιοτατοι μου φαινονται εμενανα, απλα για ωριμανση.
απ’οσο μπορω να κρινω - γιατι ενα τραγουδι εχουμε ακουσει - οι στιχοι που πρεπει ειναι ακομα εκει. Μαχαιριες πεταει και στα φωνητικα, απλα με μια εξελικη κει στο ρεφραιν
μουσικα εχουν αλλαξει καμποσο, δεν ειναι οσο στακατοι και in your face οπως στα πρωτα δύο LP, αλλα η στροφη σε αυτη την αναρχικη showgazιλα τους πηγαινε γαντι (βλεπε Non Fiction, που ειναι μια τελειοτητα και τον ιδιο δρομο προβλεπω ναχει παρει δαυτος ο δισκος.
Τωρα, που το theme του ολου δισκου θα ειναι απωλεια, μαλλον χαιρομαι ( ; ) που δε σε αγγιζει, παντα τετοια!
εδιτ: ξαναδιαβαζοντας το ποστ μου, ισως διακρινεται μια Χ ειρωνεια, δεν ειναι ετσι.
Ακούστε και τους hesitation wounds
Sent from my D5803 using Tapatalk
Το ζητημα ειναι κατα ποσο μιλαμε για επαγγελματικοποιηση ή ωριμανση.
Μακαρι να παιξει και καποιο δικο τους ιδιαιτερο στοιχειο μουσικα και να μιλαμε για το δευτερο.
Γιατι κατα τα αλλα, νιωθω οτι παμε προς το πρωτο με ορους προσαρμογης σε μεγαλυτερο ακροατηριο.
Ακομα και το Is Survived By που ακομα το θεωρω πολυ καλο δισκο, ειναι κυριως μια mellow εκδοχη των πρωτων δισκων με το μαχαιρι να μπαινει στο κοκαλο μονο με τους στιχους, το οποιο ηταν αρκετο για μενα μαζι με εναν καλοπαιγμενο δισκο, ο οποιος για ενα non-hardcore kid σαν εμενα ηταν οκ.
Αν αυτο συνεχισει με γυαλισμενες παραγωγες και καθαρα τα παντα και μια ντεμεκ ωριμανση με χλιαρα πραγματα που εχουν ξαναπαιχτει, μαλλον για μια μπαντα που βλεπει μια καλη προοπτικη και θελει να αυξησει το fanbase της μεσα απο το ετεροκλητο της αλτερνατιβ μουσικης βιομηχανιας θα μου κανει και για αυτο δεν περιμενω και πολλα.
Μακαρι να 'χει οντως να δωσει κατι ιδιαιτερο και καινοτομο και να βγω ηττημενος να πω ποσο γουσταρω. 
Στην τελικη μπαινει και το γουστο στη μεση. Τα πραγματα που ξεπηδουν απο punk/hardcore συνηθως καλυπτουν την αναγκη μου για πιο προκλητικη εκφραση. Αν ειναι παμε σε κατι απλα ευκολοακουστο ή στρωτο, νομιζω μου αρεσουν αλλα πραγματα πολυ παραπανω.
νεο κομματι <3
Today is the day
Τωρα το βαλα
Rapture <3
Ο δίσκος είναι μπόμπα και το Skyscraper είναι στα τοπ κομμάτια της χρονιάς.
ετσι ειναι τα πραματα.
κακος χαμος θα γινει με το δισκο.
εχω ψιλοπαθει σοκ που δεν υπαρχουν ιδιαιτερως πολλες γκρινιες για τα καθαρα φωνητικα
Εδω αγαπητοι ειπα καποια πραματα, ακουστε βρε παιδια το σιντι, ειναι πανεμορφο, κρυωνει και ο καιρος να πουμε