ετούτοι εμφανώς crossover -ίζουν ,μπάζοντας στη σκληρή μουσική τους κάτι από το ακατέργαστο punk, ,από το παραδοσιακό θρας, από το πρωιμο death metal, γουλιές από grind και δεν συμμαζεύεται. Ένα χαρμάνι ιδανικά δεμένο και αφομοιωμένο, που χάρη σ αυτό τους αγαπάς και προσκυνάς…
αρκετα ενδιαφερουσα μπαντα, τους παρακολουθησα απο το ξεκινημα τους, ειχαμε κ επικοινωνια με τον Joel, εχω ακομα την πρωτη εκδοση του πρωτου αλμπουμ απο την Witches Brew, cd-r του Critical Mass demo με φωτοτυπημενο εξωφυλλο απο τον ιδιο τον Joel, και κατι split tapes, καποια εφταρια, flyerακια και διαφορα αλλα χαριτωμενα… κοιτα το crossover-ιζουν που λες δεν ειναι με την παραδοσιακη εννοια οπως λεμε D.R.I, S.O.D., κλπ, ειναι πιο αλητοπανκ βρωμια. ωραια πραγματα δηλαδης. για μενα ΔΙΣΚΑΡΕΣ ειναι το πρωτο και το τριτο αλμπουμ, το δευτερο δεν μαρεσει σχεδον καθολου, ενω το τελευταιο δεν το εχω ακουσει για να ειμαι ειλικρινης… επισης μια χαρα λογοτυπαρα ειχαν, γιατι εβγαλαν αυτο το νταξ, ωραιο, αλλα πολυ πιο κοινοτυπο…
sorry, δευτερο ποστ καπακια ομως γιατι ενθουσιαστηκα τερμα τωρα : αρχες της προηγουμενης δεκαετιας, ειχα αρχισει να χωνομαι στα πρωτα συγκροτηματα της (νεας τοτε) αναβιωσης του θρας, το πρωτο EP των γερμανων Nocturnal, τα 3 πρωτα Witchburner, οι Hypnosia (το πρωτο shock!), οι αμερικανοι Sauron, κλπ κλπ, ειχα παραγγειλει τοτε την Thrashifice (ακου τιτλος!) [SPOILER]σκατα, δεν φαινεται τιποτα… κατι τραγια εχει [/SPOILER] μια κασετοσυλλογη με death Και thrash συγκροτηματα του 2003, και μεσα σε αυτα ειχε και το Dead to the World των Toxic Holocaust, ειχα μεινει με το στομα ανοιχτο, τελοσπαντων το κομματι υπαρχει και στο πρωτο αλμπουμ, αλλα φιλε η εκδοση του ντεμο για μενα ειναι πολυ ανωτερη, πιο επιθετικη, πιο σαπια, πιο “παρτα”, θυμιζει αρκετα Rigor Mortis… τεσπα, καποιος την ανεβασε προσφατα στο youtube Και μολις την ανακαλυψα, ειχα να ακουσω αυτην την εκδοση καμποσα χρονια, εξου και ο ενθουσιασμος… παρε ναχεις !
Παρα πολυ καλη μπαντα.
Αλητεια και θρας (κυριως δηλαδη).
Ενδιαφεροντα εως καταπληκτικα αλμπουμ αλλα της παναγιας
τα ματια σε κυκλοφοριες.Τι να πρωτοακουσεις.
Εννοειται οτι το παλιολογκο ειναι πολυ καλυτερο απο την
καινουργια μαλακια.
Από τις καλύτερες μπάντες του είδους για εμένα. Ριφφάρες που σε κολλάνε στον τοίχο, και πραγματικά άλμπουμ-σφηνάκια, που τα ακούς και δεν καταλαβαίνεις πότε τελείωσαν. Το τελευταίο δεν το έχω ακούσει όσο θα ήθελα, αλλά το [B]An overdose of Death[/B] είναι και για μένα το αγαπημένο. Για να δούμε και το καλοκαίρι στην Τσεχία τι ψάρια πιάνουν live… 8)
Μονο το Conjure and Command μου φάνηκε ένα σκαλοπάτι κάτω σε σχέση με τα προηγούμενα…αλλά σε γενικές γραμμές για θρας γκρούπ αυτής της δεκαετίας σπέρνουν απλά και φοράνε τα γυαλιά σε πολλούς γερόλυκους του θρας οι οποίοι καλύτερα να πηγαίνουν για σύνταξη…τόπος στα νιάτα