Trivium-Shogun

στις πρώτες ακροάσεις πέραν από τις 3 ΚΟΜΜΜΑΤΑΡΕΣ που είχαμε ακούσει χαρακτηριστικό είναι η κιθαριστική δουλειά για άλλη μια φορά.
υπάρχουν σημεία μέσα στο δίσκο που λες ότι είναι το απόλυτο metal στο σήμερα.
επαναφέρουν στοιχεία από το Ascedancy που είχαν αφήσει στο Crusade.
έχει πολλά στοιχεία και θέλει ακροάσεις.
δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερο από τα άλλα δύο, είναι όμως σε ένα αντίστοιχο επίπεδο.
επίσης, πρέπει να επισημάνω πως στα πιο μελωδικά τους για κάποιο λόγο μου φαίνεται πιο έντονη η επιρροή των Megadeth.

θα επανακάμψω όταν έχω πιο σαφή άποψη.

Μου φερνει πολυ στο The Blackening… 2η ακροαση και αρχισα μα το συμπαθω. Νομιζω πως η σειρα που εχουν βαλει τα κομματια φερνει ενα χάος ακουγοντας το. Προσωπικα δεν θυμαμαι ουτε μια μελωδια. Θελω πολλες ακροασεις ακομα.

με την πρωτη ακροαση μετριοτατος…με τη δευτερη υποφερτος,με την τριτη προσπαθει να σε καλοπιασει λιγο αλλα δεν τα καταφερνει…ε με τον καιρο κατι παραπανω θα γινει…:smiley:

Λοιπόν άκουσα 5 ακροάσεις τον δίσκο και έχω να πώ μερικά πράγματα που ίσως στεναχωρέσουν κάποιους.

Σε μία πρόταση: Το αλμπουμ είναι βαρετό και χύμα στο κύμα.
Ο ντράμμερ παίζει τα ίδια πράγματα σε όλα τα τραγούδια. Ελεος ρε φίλε, παιζεις ωραια και τεχνικα, αλλά μου τα έπριξες. Οι κιθάρες είναι χαμηλοκουρδισμένες και αν ο ενισχυτής έιχε Gain 12, οι Trivium παίζουν με Gain 13. Πολύ θαμπός ήχος που δεν ταιριάζει σε heavy metal. Σε progressive, alternative ίσως, αλλά δεν έχει αυτό το κοφτερό noise gate που χρειάζεται να ακουστεί. Το μπάσσο είναι κάπως δυνατά επίσης. Γενικά, ο ήχος του αλμπουμ είναι πολύ καλός και δεν έχω πρόβλημα με αυτόν. Δηλαδή όλα τα παραπάνω είναι λεπτομέριες που δεν με χάλασαν. Τα βρίσκω θετικά γιατί δείχνουν ότι οι Trivium θελουν να ξεχωρίσουν τον ήχο τους. Δεκτόν.

Αλλά, ρε Trivum, είναι δυνατόν από τα 11 κομμάτια σας, τα 7 να είναι ίδια ; Μας δουλευετε ;
Ολα έχουν την ίδια δομή. Μπαίνουν φυσικα με διαφορετικό riff εισαγωγής. Χαμηλώνει ο ρυθμός και οι κιθάρες παίζουν μπασογραμμή. Ακόμα πιο αργός ρυθμός με brutal φωνητικα. Ρεφραιν (δοξα τον Θεο, είναι το μόνο που σώνεται). Ξάνά το ριφ της εισαγωγής. Γεφυρες σόλο, ρεφραίν και τέρμα. Κάπως έτσι είναι σχεδόν όλα τα τραγούδια του album. Δηλαδή τι να σας πω ; Αναμασημένη τροφή μας πουλάτε στο album.

Να δεχτώ ότι έχετε σημεία που είναι επικά και όμορφα. Ναι, όντως και γι αυτο μπηκα στο κόπο να γραψω το Review. Αλλα δεν σημαίνει ότι επειδή βρήκες ένα καινούριο Riff πρεπει ντε και καλά να φτιάξεις με το ζόρι τραγούδι. Δηλαδή, έχετε βρει μια συνταγή που λεει: Παιξε κατι στη εισαγωγή. Μετα παιξε μαλακιες, θα παιζω ντραμς. Μετα γκάριζε θα παιζω ντραμς. Εδω ομως θα πουμε το ομορφο ρεφραιν. Μετα θα παιξω σολο γιατι είμαστε και μάστορες. Μετα παίξε ξανα τα ιδια θα παίζω ντραμς. Και η πλάκα ξερετε ποια είναι φίλοι μου ; Οτι τα ντραμς παίζουν το ίδιο και το ίδιο σε κάθε τραγούδι.

Το Kirisute Gomen έχει πολύ ωραίο ρεφραίν και ίσως κάτι παραπάνω. Το Torn Between Scylla And Charybdis είναι αρκετά δυνατό. Ακολουθουν μπούρδες τραγούδια μέχρι να βρούμε το Insurrection το οποίο για μένα είναι το κορυφαία (δομικά τουλαχιστον) και τότε έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζει αν στο Mp3 player αλλαξε τραγούδι γιατί όντως η αλλαγή με τα πριν είναι φανερη. Μετά, η συνέχεια είναι εξίσουν σχεδόν καλή με το εμπνευσμένο The Calamity (εδώ αρχίζω να συμπαθω πλεον το album αλλά έχω ήδη χάσει 30 λεπτά από την ζωή μου). Τέλος πολύ καλό επίσης ανάλογο είναι και το Like Callisto To A Star In Heaven. Το ομόνυμο Shogun δεν μου άρεσε (ασε δε που είναι στη ναρχή το Mission Impossible).

Γενικά τα μόνο που μου άρεσαν:
Insurrection
The Calamity
Like Callisto To A Star In Heaven
Torn Between Scylla And Charybdis (απλά ξεχώρισε από τα υπόλοιπα)
Kirisute Gomen (μόνο και μόνο για το refrain).

Γενικά όμως το άλμπουμ είναι κακό με μέτριο. Φανερή έλλειψη έμπνευσης. Ας εβγαζαν ποιο λίγα τραγούδια αλλά πιο δομημένα. Σορρυ αλλα εμένα δεν με έπεισε. Δεν ξερω αν φταίει οτι τωρα τελευταιά βγαίνουν δισκάρες με αποτελεσμα να ακουγεται το Shogun πολυ λιγο. Πάντως είναι πολύ μέτριο. Εχει ωραία σημεία αλλά φαίνεται ότι η μπάντα βαριόταν να ασχοληθεί και το ψάξει παραπάνω. Σαν να είπε, “Φιλε βρήκα κάτι γαμάτο, αλλά δεν ξερω πως να το συνεχίσω. Δε γαμιέσαι, παίξε κάτι εδώ, παίξε κάτι εκεί και να κάναμε τραγούδι”.

4.5/10

Druid, στο Death Magnetic τι σου άρεσε και το βρήκες δισκάρα;

Για τα 3 που είχαμε ήδη ακούσει δεν μιλάω,είναι γνωστά πάνω κάτω.
Torn between Scylla and Charybdis:αρκετά δυναμικό,πολύ όμορφη εισαγωγή,ωραία δυναμικά riffs.
Throes of perdition:Επίσης δυναμικό κομμάτι,τα riffs nevermore-ίζουν.
Insurrection:Το καλύτερο τραγούδι της χρονιάς στο χώρο του metal,προς το παρόν.Αυτό.
The calamity:Ωραίο μεν,τίποτα το σπουδαίο δε.
He who spawned the furies:Δε μου είπε κάτι.
Of prometheus and the crucifix: Το μόνο κομμάτι του δίσκου με απομμεινάρια Ascendancy.Δυστυχώς.
Like callisto to a star in heaven:Καλό αλλά κουραστικό.
Shogun:Το πιό βαρετό του δίσκου,δέν έχει λόγο ύπαρξης στο αλμπουμ.

P.S.
Η παραγωγή είναι λές και ακούς το enemies of reality.
Θα προτιμούσα μία παραγωγή πιό δυνατή,πιό στα μέτρα του Ascendancy.
Αν και στα 128 δεν πιάνει κανείς το 100% του ήχου.

δεν το χω ακουσει ακομα

αλλα αυτο που λεει ο ντρουιντ

για τις δομες των κομματιων το παρατηρω και σε αλλες μπαντες

πχ arch enemy

και ειναι οντως κουραστικο

Καλα κοιτα ειμαι και φαν των Metallica. Και μαλιστα φανατικος.
Επειδη όμως προφανώς με ρωτάς σε σύγκριση με το Shogun θα σου πω τα εξης:
Το DM έχει σημεία που σου μένουν, όπως μερικά κεντρικάriffs , μερικοί στίχοι (the slaves becomes the master, how can I be lost when I’ve got nowhere to go and how can I blame you when It’s me I can’t forgive, bow down κλπ κλπ) και σε σημεία που θυμίζει τα παλιά metallica από εποχή justice (χωρίς να μπορεί να αγγίξει στο ελαχιστο τις δοξες του για μενα) + το γεγονός ότι αν και σε πολλά σημεία βαριέμαι (γιατι να το κρύψω) είναι σημεία δεν ένιωσα αυτό που ένιωσα με το Shogun. Στο Shogun δεν βρηκα κανενα νέο riff που να μου κάνει το “κλικ” πλιν του Insurection και κανα κομα. Επίσης στο DM μπορεί ο Lars να είναι άμπαλος, αλλα σε κάθε κομμάτι δεν σε κάνει να νομίζεις ότι ακούς τα ίδια drums - δηλαδή σαν έχει προσχεδιάσει τι θα παίξεις ανεξάρτητα από το κομμάτι - με αποτέλεσμα να μην ακούγεται ακόμα πιο βαρετό. Οι κιθάρες επειδή είναι πολύ χαμηλά κουρδισμένες (Ρε ; Ντο ; ) και τα νραμς πολυ δυνατά, δεν τις ακουω, αλλα ακούω ένα θόρυβο ηλεκτρικής κιθάρας σε στιλ βαβούρα (παίζω για λεω οτι παίζω). Γενικά πολύ χύμα στο κύμα το Shogun για μένα. Καλύτερα να το πρόσεχαν περισσότερο γιατί έχει τα φόντα.

Μην ξεχνάς ότι το Death Magnetic το βαθμολογισα με 4/10. Αν και λόγω ήχου το έκανα από 7/10 σε 4/10.
Anyway μην γινει το thread αντιπαραθεση DM και Shogun. Απλα ρωτησε το παλικαρι και ειπα την γνωμη μου.

Παμε παρακατω:)

κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και περιμένετε λίγο πριν εκφράσετε άποψη.
τι χύμα και κουραφέξαλα; τι παραγωγή όταν υπάρχει μόνο σε ποιότητα 128 kbps;
ή μήπως είναι επιχείρημα ότι τα drums με κουράζουν, αλλά στους Metallica όχι γιατί είμαι φαν;

νομίζω ότι τα 3 τραγούδια που είναι γνωστά είναι ακόμα πιο δυνατά μέσα στο σύνολο του δίσκου, υπάρχουν 2-3 αντίστοιχα καλά, κανά 2 λιγότερο αλλά αρκετά καλά και κανά 2 ψιλοfillers σε πρώτη εκτίμηση.

πάντως επιμένω. μερικά από τα καλύτερα κιθαριστικά μέρη που θα ακούσετε σε heavy metal δίσκο φέτος βρίσκονται στο Shogun.

Δεν μπορει να μιλας σοβαρα τωρα…

Απο περιεργια διαβαζοντας αυτο που εγραψες το ακουσα στο youtube…

Eνα μετριοτατο κομματι ειναι, με χιλιοπαιγμενα ριφφς, που δεν του βρισκω κατι ωστε να μην περναει απαρατηρητο.

Το συμπαθητικο ρεφραινακι δεν το σωζει.

Μετα το 2ο λεπτο ειναι βαρετο, οπως ειπε και ο Druid, οτι εχουν καποια καλη ιδεα αλλα δεν ξερουν πως να την συνεχισουν.

τα 4 κομματια που εχουν ανεβασει ‘επισημα’ στο ιντερνετ κατα την αποψη μου ειναι πολυ καλα!ειδικα το kirisute gomen live ειδικα για πρωτο κομματι θα ειναι κολαση!περα απο αυτα τα κομματια υπαρχουν αδυναμες στιγμες και οχι αναλογα κομματια.Υπαρχουν και fillers αλλα δυο τουλαχιστον αλλα τραγουδια ειναι καλα επισης.Τωρα το να λες οτι οι κιθαρες ειναι κουρδισμενες πολυ χαμηλα-με εφταχορδες παιζουν δεν αλλαζουν κουρδισμα,απλα εχουν μια χαμηλη Β χορδη-και τα ντραμς κτλ…πριν ακουσεις το αλμπουμ ειναι βλακειες.Ουτε πληρης ελλειψη εμπνευσης υπαρχει(εκτος αν πριν ακουσεις το αλμπουμ εισαι ηδη ετοιμος για θαψιμο).Απλα πιστευω οτι επαισαν στην παγιδα οτι εδωσαν πολυ σημασια στο τεχνικο μερος του να παιζεις κιθαρα και καποιος ο οποιος δεν ασχολειτε-και καλα κανει,δεν κρινω-δεν μπορει να καταλαβει την τεχνικη καταρτιση που απαιτουν καποια riffs και ειδικα καποια solos.Aς τους δωσουμε χρονο και ας ελπισουμε να τους δουμε και live γιατι τοτε πιστευω πολλοι θα αλλαξουν γνωμη…

Κοιταξτε παιδες. Οι Trivium μ’αρεσουν και παιζω και αρκετα τραγουδια τους στην κιθαρα. Δεν εχω κανενα προβλημα ούτε ήμουν προκατηλλημένος, ούτε ειχα καύλες να κανω κακη κριτικη για το album.

Εχει καταπληκτικα σολο μέσα.
Η ολή εικόνα που άφησε σε μένα ήταν ένα μάτσο από καλές ιδέες, χαμμένες δε, σε ένα χάος από fillers.

Η γνώμη μου είναι πως πρέπει να δώσεις λίγη περισσότερη βάση πριν καταλήξεις σε κάποιο συμπέρασμα.
Αυτό το χάος που επικαλείσαι ενδεχομένως να πάριε μορφή μετά από μερικές ακροάσεις.

Εμένα, εκτός περιπτώσεων, δε με συγκινουν οι δίσκοι που σου τα δίνουν όλα κατευθείαν από τις πρώτες ακροάσεις. Εμένα μου φαίνεται σχετικα απαιτητικό άκουσμα, για το είδος που παίζουν. Δες τι γίνεται π.χ. στο Kirisute Gomen, πόσα διαφορετικά μέρη, riff έχει.

Δεν μιλάω για αριστούργημα. Όταν σε ένα δίσκο όμως βρίσκεις 5-6 από τα καλύτερα τραγούδια που άκουσες φέτος, στο εν λόγω ιδίωμα τουλάχιστον, δεν μπορείς να το πεις απαγοητευτικό με τίποτα.

Και τα πάντα κινούνται γύρω και από το προσωπικό γούστο μετά από ένα σημείο. Π.χ. ο Night Sky αρέσκεται στους Hammerfall, αλλά βρίσκει χιλιοπαιγμένα riff στους Trivium.

Δεν κατηγορώ ή οτιδήποτε, απλά λέω να περιμένουμε λίγο πρώτα. Το internet μας έχει κάνει βιαστικούς.

καλο albumaki…σιγουρα καλυτερο απο το crusade…τα κοματια σε δομη πλησιαζουν περισοτερο το ascendancy…αν και πιο progessive κατα μια ενοια…ηχιτικα μια χαρα ειναι το album…και επιτελους σταματησαν να ξεπατηκωνουν τους metallica οπvw εκαναν στο crusade…αυτα…

Αρχηγε μου καλα τα λες.
Απλα να ξεκαθαρίσω ότι αυτά που είπα στην κριτική δεν τα είπα γιατί είχα προκατάληψη περι του album. Εμενα πάλι μου αρέσουν τα album που σε κερδίζουν από την πρώτη :stuck_out_tongue: Αλλα επειδή από οσα posts σου είδα μεσα στο rocking.gr φαίνεσαι αρκετά μορφωμένος μουσικολόγος, θα σε συμβουλευτώ στα όσα λες και τα λαμβάνω υπόψην μου.:):smiley:

επισης μπορει να ισχυει οτι η ποιοτητα των ‘ανεπισημων’ κομματιων απο το ιντερνετ να προκαλει αυτο τον ψιλο χαμο μεσα στα κομματια λογο χαμηλης ποιοτητας.Αν ακουσετε τα 4 κομματια που εχουν ανεβασει στο myspace τους, υπαρχει διαφορα και η παραγωγη πραγματικα δινει στα κομματια.
Αλλα πως μπορεις να μην πορωνεσαι με αυτη την κομματαρα… http://www.youtube.com/watch?v=CblX4MkpILM
αλλα φυσικα γουστα ειναι αυτα…

edit: το αλμουμ μεχρι το 6 πρωτα κομματι τα σπαει καργα!!!αξιολογατο ειναι…απο εκει και περα τα πραγματα πεφτουν εκτος απο το prometheus and the crucifix το οποιο προστιθεται στα πολυ καλα πρωτα 6.

Γιά ανέφερέ μου άλλο ένα φετινό τραγούδι που να έχει riff ανίστοιχο του αρχικού riff του τραγουδιού.
Ένα,όχι περισσότερα.

Συνήθως αυτά είναι που βαριέσαι πιο γρήγορα μετά.:wink:

λοιπον,υστερα απο πολλες ακροασεις και αναθεωρηση αποψης και αφου το αλμπουμ περασε με επιτυχια το τελικο και κρισιμοτερο τεστ(ακροαση στο αυτοκινητο βραδυ με τσιτα τα ηχεια) εχω να πω οτι το αλμπουμ ειναι παρα πολυ καλο…με πολυ ωραιες μελοδιες και μπολικες,πολυ ωραιες και τεχνικες κιθαρες πολλα καφρικα σημεια!!!ηρθε η ωρα πλεον να περασουν και απο την χωρα για μια βολτα…Trivium!!!

Το’βαλα στο iPod, το άκουσα μία φορά και οι μέχρι τώρα εντυπώσεις μου είναι ανάμεικτες.
Λατρεύω τους Trivium και πιστεύω ότι πολύς κόσμος τους αδίκησε με το μέτριο Crusade και την αποθέωση από τα media. Γι’αυτό θα ακούσω πάμπολλες φορές το album πριν πω τελική γνώμη…

…φροντίζοντας όσο το δυνατόν να αποφύγω τις συγκρίσεις με τις υπερδισκάρες Ember To Inferno και Ascendancy :stuck_out_tongue:

Ποσα χρονια ωδειο εκανες?απο περιέργια…:smiley: