Turisas - Stand Up and Fight!

Κυκλοφορίες
#1

Μετά από αναμονή τεσσάρων (!) σχεδόν ετών, κυκλοφορεί στην Ευρώπη στις 28 Φεβρουαρίου 2011 η νέα δουλειά των Turisas!! Θεματικά, ο δίσκος φαίνεται να συνεχίζει την ιστορία τoυ εξαιρετικού -από μουσική και στιχουργική άποψη- “The Varangian Way”, εστιάζοντας στη ζωή και τα κατορθώματα των Σκανδιναβών μισθοφόρων στην υπηρεσία του Βυζαντίου, τον 11ο αιώνα… Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν… (το Varangian Way έθεσε ψηλά τον πήχη).
Παρεμπιπτόντως, είναι ενδιαφέρουσα η αλλαγή του λογοτύπου τους, όπως και η αισθητική του εξωφύλλου που παραπέμπει σε σοβιετική αφίσα για …επικοπατριωτική ταινία σε στυλ λ.χ. Αλέξανδρος Νέφσκι! (O “Warlord” παίζει σε πολλά ταμπλό απ’ ό,τι φαίνεται… πολυσχιδές ταλέντο ο Σουηδο-φιλανδός τελικά 8))

Ιδού και το track list:

  1. The March Of The Varangian Guards
  2. Take The Day!
  3. Hunting Pirates
  4. Βένετοι! - Πράσινοι!
  5. Stand Up And Fight
  6. The Great Escape
  7. Fear The Fear
  8. End Of An Empire
  9. The Bosphorus Freezes Over

[COLOR=“Sienna”]

[FONT=“Book Antiqua”][I][SIZE=“3”]ÞæiR foru drængila
fiarri at gulli
ok austarla
ærni gafu…[/SIZE]

(They travelled valiantly
far for gold,
and in the East
[COLOR=“DarkRed”]they fed the eagle…)[/COLOR][/I][/FONT][/COLOR]

#2

Το ομώνυμο κομμάτι που έχει κυκλοφορήσει τις τελευτάιες μέρες είναι μία μετριότητα. Ελπίζω ο υπόλοιπος δίσκος να είναι πολύ καλύτερος.

#3

Αν όχι μέτριο, είναι απλώς “καλό”… Το “The March Of The Varangian Guards” ακούγεται σαφώς καλύτερο (ακόμα και live), αλλά ας ελπίσουμε ότι ο νέος δίσκος δεν θα είναι ούτε ένα ξαναζεσταμένο Varangian ούτε -βεβαια- κάτι χειρότερο… Ίδωμεν… :-k
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στη Φινλανδία υπάρχει πολύ ταλέντο, και οι Turisas IMHO είναι μια απόδειξη αυτού… (παρά την αρκετά kitsch εμφάνισή τους που ξένισε πολύ κόσμο που -κακώς- δεν ασχολήθηκε περαιτέρω με τη μουσική τους αυτή καθ’αυτή…)

#4

Μια χαρά τραγούδι είναι το ομώνυμο… ξέρετε πολλές μπάντες να γράφουν τέτοιες ρεφραινάρες πλέον; Δηλώνω ενθουσιασμένος για αυτό τον δίσκο… το Varangian ήταν απλά έπος…

#5

[B]Ditto!![/B]

#6

Άλα η Αγιασοφιά σε μέταλ εξώφυλλο! Ποιος θα το περίμενε;:lol:

Έδιτ: Το ομώνυμο είναι μια χαρά κομμάτι.
Έδιτ 2: Όντως σούπερ ρεφρέν.

#7

Btw, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται στους προορισμούς της [U]περιοδεία[/U]ς τους… :frowning:
(Τη στιγμή που μέχρι κι η …“κουτσή Μαρία” έχει κατέβει πια απ’τα μέρη μας επειδή έχει λέει …“κοινό”… #-o )
[-X

#8

Μπορείτε να διαβάσετε κριτική για τον δίσκο εδώ.

Αυτοί έχουν τρομερή πέραση στο νησί και στη Γερμανία, καμια σχέση με την εδώ αναγνωρισιμότητά τους.

#9

Ομολογώ ότι εξεπλάγην που είδα review τόσο σύντομα! (δεδομένου ότι κυκλοφορεί επισήμως σε ενάμισι μήνα περίπου)… 8)
Πολύ θα ήθελα -έστω και καθυστερημένα- να δω κι ένα review του [B]Varangian Way.[/B]… Δίσκος 10/10 για μένα… (κι ακούω metal σε όλες του τις μορφές -εκτός από black ίσως- απ’ το …1987!)

Δυστυχώς ναι… Και δεν είναι η μόνη από πολλές αξιόλογες (σχετικά) νέες μπάντες που σνομπάρονται συστηματικά από τους Έλληνες metallers… Γενικά, υπάρχει ένα περίεργο complex με όλες τις μπάντες που συνδυάζουν (σε διάφορες αναλογίες) folk/symphonic/power… Το πολύ-πολύ ν’ακούνε black/folk μπάντες (απ’τις οποίες παραδέχομαι προσωπικά μόνο τους Manegarm και τους Forefather… άντε και τους KromleK)…

[B]<off topic>[/B] Πολύ θα ήθελα να γίνει πραγματικότητα ένα 3ήμερο festival στην Ελλάδα με folk-inspired συγκροτήματα από όλο το φάσμα του Hard Rock και Metal… κάτι αλά Pagan Fest… Και μετά, ξύπνησα! :? [B]</off topic>[/B]

#10

Σε καμία περίπτωση δεν θα έβαζα 10 στο Vangarian Way αν και μια χαρά μου άρεσε όταν είχε βγει.

Γενικά, απευθύνονται στο ίδιο (ευρωπαϊκό) κοινό με Amon Amarth και λοιπά βικινγκ ως φολκ ακούσματα.

Κάτι Rasputin και λοιπά μου φαίνονται λίγο κιτς και κάπου εκεί με χάνουν εμένα.

Η αλήθεια του folk metal βρίσκεται στα κλασσικά άλμπουμ των Skyclad. 8)

#11

Opinions, φίλε μου? :wink:
That said, το “Varangian Way” κατά τη γνώμη μου στέκεται αυτόνομα ως καλλιτεχνική δημιουργία αξιώσεων, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ είδους μουσικής… Τόσο από μουσικής όσο και από στιχουργικής απόψεως χαρακτηρίζεται από στοιχεία που χρήζουν ανάλυσης σε πολλά επίπεδα (ειδικά για όσους ενδιαφέρονται για το όλο concept), αλλά, φυσικά, δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν… Σίγουρα δεν είναι τόσο άμεσο (“in your face” θα έλεγε κάποιος) όσο το μέσο “Epic”/“Viking”/“Folk” (whatever) άλμπουμ, αλλά σίγουρα δεν είναι και μονοδιάστατο… κι εκεί είναι και η μαγεία του (για μένα)… Με μια λέξη, θεωρώ ότι είναι αυτό που λέμε “ψαγμένο”… Case study για concept/storytelling album…

Και ναι (εν μέρει), και όχι (εν μέρει) θα έλεγα… :-k Οι Turisas ήταν από την πρώτη στιγμή sui generis μπάντα… Απλά, στο Battle Metal αυτό δεν ήταν τόσο προφανές (διέκρινες άμεσες επιρροές λ.χ. των Ensiferum) όσο στο Varangian Way όπου η μοναδικότητά τους έγινε παραπάνω από προφανής (άσχετα αν αυτό αποξένωσε πολλούς metalheads… personally, I couldn’t care less… και οι Haggard λ.χ. αποτελούν αντικείμενο χλεύης από πολλούς metalheads αλλά αυτό δε μειώνει τη μοναδικότητα της καλλιτεχνικής τους ταυτότητας και αξίας)

Για το Rasputin, θα συμφωνήσω μαζί σου 100%… :thumbdown: (όπως και για τις stage και ενδυματολογικές kitsch υπερβολές… Καλλιτεχνική αδεία, ωστόσο…:p)

Θα συμφωνήσω μαζί σου 100% ότι μιλάμε για τους πατριάρχες του folk metal… :respect:
Ωστόσο, έκτοτε έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι…
Δεν έχω παρά να αναφερθώ σε συγκροτήματα όπως τους (παλαίμαχους) Svbway to Sally, Mago De Oz, Orphaned Land, Otyg, Vintersorg και In Extremo ή τους μεταγενέστερους Manegarm, Lumsk, Fejd, Svartsot, Tyr, Dalriada, Arkona, Alkonost, Ensiferum, Moonsorrow, Skyforger, Metsatoll, KromleK, Equilibrium, Forefather, Eluveitie και πολλά ακόμα σχήματα που αποδεικνύουν ότι το metal μπορεί να γίνει ακόμα πιο ιδιαίτερο ως μουσική της καρδιάς και της ψυχής όταν συνδυαστεί με αυτά που κάθε λαός μεταφέρει στο συλλογικό του υποσυνείδητο, αυτό που λέμε “παράδοση” εν προκειμένω…

#12

Τρίτο τραγούδι (“The great escape”) από το δίσκο δημοσιοποιείται και μπορείτε να το ακούσετε δωρεάν εδώ:

http://www.decibelmagazine.com/featured/streaming-turisas-the-great-escape/

Νομίζω ότι οι αρχικές καλές εντυπώσεις ενισχύονται…:slight_smile:

#13

Δυστυχώς δεν μου είπε τπτ ούτε αυτό το κομμάτι. Μάρεσε το ρεφραιν και το τελευταίο λεπτό.:frowning: Κακό σημάδι αυτό. Όταν βγήκε το battle metal από την πρώτη στιγμή με κέρδισαν, φανταστική δουλειά! Και στη συνέχεια το varangian way τους απογείωσε. Για το καινούριο έχω αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου:(