Πιστεύω πως χρειάζεται δικό του topic αυτός ο δίσκος, μιας και μιλάμε για μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς και ίσως η κορυφαία στο είδος που κινείται. Ο δίσκος δείχνει να έχει τέτοια δυναμική, που θα μνημονεύεται -και θα ξεχωρίζει- σε μελλοντικές αποτιμήσεις.
Το επίπεδο είχε ήδη τεθεί σε δυσθεώρητα ύψη με το shrines of paralysis και η ποιότητα της μπάντας παρείχε σιγουριά πως κάτι πολύ καλό θα μας παρουσιάσουν. Αλλά τέτοιο σοκ δεν ξέρω αν το περίμενε κανείς. Ένα μαύρο έπος υπερτεχνικού death metal, με ατμόσφαιρα και μελωδία που δεν υπερβαίνουν τον χαρακτήρα της μπάντας και που συντελούν στο να δημιουργηθεί συναίσθημα αγωνίας και απίστευτης έντασης. Δεν ξέρω αν είναι πετυχημένη η περιγραφή , ωστόσο εμένα αυτή την αίσθηση μου προκαλεί, κάθε φορά που ακούω το album.
Οι διθύραμβοι που έχει αποκομίσει η συγκεκριμένη δουλειά δεν πιστεύω πως είναι προϊόν υπερβολής και θεωρώ αδύνατο να αφήσει ασυγκίνητο όποιον αρέσκεται σε τέτοια ακούσματα. Πολύ θα μου άρεσε να εκτιμηθεί και από κόσμο που δεν έχει ιδιαίτερη επαφή με αυτόν τον ήχο. Είναι ίσως η πρώτη φορά που δουλειά των Ulcerate φαίνεται να έχει περισσότερα εφόδια για να σπάσει τα στεγανά του death metal και να αφορά, γενικότερα, τον metal-όκοσμο.
Λατρέψτε ελεύθερα! 
