Δε μπορώ να κατάλαβω γιατί πέρασε ένα τρίμηνο χωρίς να βάλω ν’ ακούσω έναν από τους μεγαλύτερους δίσκους της προηγούμενης δεκαετίας. Απλά δε μπορώ. Το μεγαλείο αυτού του δίσκου πραγματικά δε μπορώ να το περιγράψω. Το τι μπορείς να ανακαλύψεις στην μουσική αυτού του δίσκου, μέρα με τη μέρα, ακρόαση με την ακρόαση, πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να το φανταστεί κάνεις. Ένα χαοτικό και παρανοικό μπαστάρδεμα πολλών ιδιωμάτων της ακραίας μουσικής, ένα πάντρεμα grind / screamo / powerviolence / punk / hardcore / experimental ήχων, με τόσο όμως ουσία και νόημα, που χιλιάδες μπάντες πραγματικά θα ζήλευαν. Δε ξέρω, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι σε αυτόν το δίσκο η κάθε συχορδία, το κάθε χτύπημα στα τύμπανα, η κάθε εναλλαγή φωνητικών, είναι μελετημένη μέχρι τελικής πτώσης. Ειναι απίστευτό. Στο jazz τελείωμα του τελευταίου κομμάτιου μαζευεις συντετριμμενος τα κομμάτια που σου απέμειναν.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το διάδοχο Ep του ομωνυμου δίσκου, ο οποίος ακολουθώντας τα γνωστά χνάρια της μυστηρίας αισθητικής της μπάντας, ονομάστηκε Never mind the bollocks, here’ s your six figures, όπου με λιγότερο σύνθετες δομές θα έλεγα στο γνωστό όμως ύφος, μας πέταξαν για άλλη μια φορά 4 απίστυετες Hardcore συνθεσάρες, κάνοντας μας ψυχασθενείς με τις εναλλάγες των συναισθημάτων που προκαλεί η μουσική τους
Για το θέο Palumbo, Ricky, Koler (ειδικα ο πρωτος, πλεον) και όποιοι άλλοι αφήστε κάτω τις βασικές σας μπάντες και γαμήστε το σύμπαν ως United Nations. (Ενταξει koler, μη παρατησεις τους Converge)
Kι ολο αυτο το τοπικ, γιατι αναρωτιομουν σημερα ποτε στον πουτσο θα βγαλουν την επομενη δουλειά τους???
λολ, τωρα το ειδα αυτο. Το ακουγα χθες επειτα απο καιρο εντελως συμπτωματικα.
Ε, ο δισκος εμεινε, κακα τα ψεμματα. Κι αν το κυνηγουσαν περισσοτερο εχουν τις δυνατοτητες να χτισουν τρελο hype γυρω απ’ το ονομα τους χαρη στο concept “μυστικα μελη” / “μασκες”, κλπ. Απλα εκει φαινεται ποιος το κανει για τη φαση και ποιος το κανει για τα φραγκα (ναι, στους Ghost αναφερομαι, ασχετως αν ειναι καλοι σε αυτο που κανουν).
Σωστότατος, γενικά έχω την εντύπωση ότι η συγκεκριμένη μπάντα ό,τι έχει κάνει είναι επείδη το ένιωσε, την εξέφρασε, ήθελε έναν αέρα αλλάγης (το κάθε μέλος) και τίποτα άλλο. Ελπίζω να το διατηρήσουν το όλο σκηνικό. Μοναδική απορία είναι το κατά πόσο έβγαινε καλά το υλικό στα λιγοστά λαιβ που έκανε πριν 2-3 χρόνια (ισως να κανει ακομα, αλλα δεν εχω δει κατι).
Χμ γαμώτο δε τις ξέρω όλες τις λεπτομέρειες, οκ palumbo λείπει προφανώς από την μπάντα. Ρε πούστη αυτή η μπάντα πρέπει να τρέξει. Έχει πάαααααρα πολλά να δώσει. Δε μπορεί.
Το πρώτο κομμάτι του βίντεο “United Nations Vs. United Nations” είναι τρομερό. Δε συνηθίζω να λιώνω κομμάτια από live στο youtube.
Πανευκολοτατα στα επιπεδα του πρωτου. Ξερουμε ποτε βγαινει; Εχουν πει πως βγαζουν δισκο βασικα; Γιατι τετοιοι τεμπεληδες που ειναι τους εχω ικανους να κυκλοφορησουν κανα 7ρι και να μας εχουν με το πι στο χι.
Δεν ξέρω τελικά αν πρόκειται περί τεμπελιάς γιατί βλέπω τον ρίκι ν’ ασχολείται αρκετά, τουλάχιστον ιντερνετικά. Αν έχεις βέβαια στην μπάντα τον κόλερ, και άλλους τόσους, άντε να τους μαζεύεις να παίζεις
Μεταξυ σοβαρου κι αστειου το λεω μωρε, τους εχω ικανους ομως να βγαλουν παλι εφταρι ή ιπι και οχι δισκο. Καλυτερα αφ ενος αν ειναι να στεκεται στα επιπεδα του πρωτου, επισης καλυτερα που δεν το τρεχουν απο την αλλη γιατι εχω καταληξει πως πολλες φορες οι μπαντες που γραφουν τη καλυτερη μουσικη ειναι αυτες που ειναι και λιγο στ αρχιδια τους. Τα “πρεπει” σκοτωνουν τη δημιουργικοτητα.
[I]“The third release from United Nations is a three song tape containing ?Fuck the Future?, ?Illegal UN?, and ?United Nations vs United Nations?. Fans of heavy, chaotic hardcore should take notice of this ?super group? featuring members of Thursday, The Dillinger Escape Plan, Pianos Become the Teeth, and more, rotating in and out. This is release #16 of this year to be featured on Sonic Awareness!”[/I]
