το ακούω συνέχεια τις τελευταίες μέρες και μπορώ να πω πως είναι δισκάρα!
14 τραγούδια και ούτε ένα filler.ειδικά αυτό το the answer είναι τεράστιο κομμάτι!
πείτε κι εσείς τίποτα…
Μετά από μερικές ακροάσεις το βρήκα πολύ μέτριο και ανέμπνευστο.
Συνολικά, ζήτημα να μου άρεσαν 3 τραγούδια (εντάξει το τελευταίο με τον Λάνεγκαν είναι όλα τα ευρά γιατί ο τύπος είναι φωνάρα και ξέρει πως να αποθεώνει ένα τραγούδι).
Χρυσός, καλός ο Λαβέλ αλλά μου λείπει το νεύρο και η ροκ διάθεση που είχε το War Stories.
βλέπω οι απόψεις μας διαφέρουν ριζικά…εμένα από τους UNKLE περισσότερο μου αρέσει το never never land αλλά γενικά ασχολήθηκα σχετικά πρόσφατα σοβαά μαζί τους οπότε δε μπορώ να είμαι και ο μεγαλύτερος φαν τους.πάντως τον δίσκο τον άκουσα πρώτη φορά μέσα στο λεωφορείο ενώ πήγαινα προς το κέντρο περίπου κατά τη δύση του ηλίου.και συγκλονίστηκα.ακρόαση με την ακρόαση ξεπεράστηκε αυτός ο μεγάλος ενθουσιασμός αλλά και πάλι τον θεωρώ εξαιρετικό δίσκο που ρέει καταπληκτικά.ειδικά το the answer όπως είπα αποδεικνύει ξέρωγω πως ο παράδεισος υπάρχει και είναι στη γη.ο λάνεγκαν είναι πραγματικά εγγύηση.το τραγούδι αυτό με ηλεκτρίζει απίστευτα.πάντως σε αρκετά σημεία ο δίσκος μου θυμίζει τις πιο ήρεμες στιγμές των horrors και γενικότερα μπάντες του σύγχρονου post punk.
εν τέλει εμένα μου άρεσε πολύ.
bump γιατί ενώ πολλοί το έχουν θάψει εγώ συνεχίζω να το ακούω με τον ίδιο ενθουσιασμό και το θεωρώ δισκάρα.μετά από πολλές ακροάσεις ξεχωρίζω τα follow me down,natural selection,the answer,ablivion,the healing και another night out.για μένα από τις top κυκλοφορίες της χρονιάς.
οντως ρε συ,ειναι πολυ ωραιο δισκακι και εξωφυλλαρα
Κάτι συνεχίζει να με χαλάει κάθε φορά που το ακούω. Δεν ξέρω γιατί, σαν λείπει κάτι και ας έχει όσα θα έπρεπε να το κάνουν δισκάρα. Θέλει και άλλες ακροάσεις σίγουρα, αλλά όλα τα προηγούμενα κόλλησαν από την αρχή.
ίσως να φταίει το γεγονός ότι οι δομές των τραγουδιών είναι πιο ποπ σε σχέση με τα προηγούμενα, κάτι που αφαιρεί σε πολλά κομμάτια το στοιχείο της περιπέτειας.επίσης υπάρχει και κάποια έλλειψη συνοχής σε σχέση με το never neverland ας πούμε.
Kαι το War Stories που χε σαφως πιο rock χαρακτήρα μου άρεσε πολύ απο την αρχή. Δεν με χάλασε το “λιγότερο” ηλεκτρονικό υφος και αυτό που ήταν η λογική του συνέχεια θα έπρεπε να μου αρέσει. Απλά κάτι δε μου κολλάει και μάλλον μου φαίνεται λίγο ανάλατο. Κρίμα γιατί με το άκουσα συμμετοχή Lanegan είχα κωλοχαρεί.
Κι εδώ τα ίδια. Και μάλλον, τελικά, το Another Night Out που συμμετέχει, είναι η μοναδική καλή στιγμή του δίσκου.
πάντως ο δίσκος είναι σίγουρα αρκετά άνευρος.ας πούμε μπορώ να τον ακούσω στα μέσα μεταφοράς,μπορώ να τον ακούσω ενώ κάνω κάτι άλλο στον υπολογιστή ή ακόμα και γυρίζοντας σπίτι αργά το βράδυ έχοντας ελαφρύ hangover.ακούγεται λίγο δύσκολα όμως άν τον βάλεις ενώ θέλεις μόνο να τον ακούσεις χωρίς να κάνεις τίποτε άλλο.τα καλύτερα πάντως κομμάτια του δίσκου μετά από πολλές ακροάσεις για μένα είναι τα another night out με τον lanegan και το the answer.