8 ευρώ
ψήστε το, εγώ πιο πολύ για Ruined Families
φανμποης και γω, περιμένω να ανέβουν θεσσαλονίκη.
Θα το τρέξω πολύ. Θέλω κι εγώ άπειρα να τους δω…
Λοιπόν, καταρχήν μπράβο στο WAK για τη συναυλία. Μια χαρά πακέτο, διοργάνωση, κλπ.
Aim.Shoot.Kill.: Ξεκίνησαν με ένα ίντρο με πίπιζα. Έπος αυτό. Πέραν αυτού έπαιξαν ένα μπαστάρδεμα πανκ/χάρντκορ με διπλά φωνητικά που γενικώς μου φάνηκε ενδιαφέρον. Φαίνονται σε καλό δρόμο.
Βandage: Πολύ δεμένοι, τσίτα ταχύτητες μελωδικό πανκ ρόκ. Αυτό που έλεγε η αφίσα δηλαδή, καλοπαιγμένο Εpitaph style. Εμένα που το συγκεκριμένο ύφος δε με εντυπωσιάζει και το ψιλοβαριέμαι μετά από ώρα, δε με κούρασαν καθόλου. Αν ξεφύγουν και λίγο από τις BR επιρροές, θα κάνουν κάτι αρκετά καλό.
Ruined Families: Κυρίως γι΄αυτούς πήγα, και αποδείχτηκα 100% σωστός. Οι πιτσιρικάδες έχουν πολύ μέλλον μπροστά τους. Χαοτικό hardcore the Converge way, με τζούρες από post, grind, και γενικά noisy πράγματα. Έπαιξαν με πολύ πάθος, και απέδωσαν πάρα πολύ καλά. Κρέντιτς στο κιθαριστικό δίδυμο που ζωγράφιζε κάτι μουρλά θέματα στις κιθάρες, και στον κυριολεκτικά ασταμάτητο drummer! Το trademark του είναι οι αλλαγές τουπα-τουπα με καταιγιστικά blastbeat. Το παληκάρι παίζει τις κάλτσες του, και σπρώχνει τη μπάντα. Αν είχαν λίγο καλύτερο ήχο ρε γμτ. (βασικά στο μαντ δε βγάζεις ήχο, αλλά τέσπα). Εν γένει πολύ καλή σκηνική παρουσία και δέσιμο. Αναμένουμε από τώρα το επόμενο λάιβ, όπου θα ξέρουμε και κομμάτια από το βινύλιο τους που έδιναν με 9 ευρώ (τίποτα δλδ).
Unrestrained: Πάρα πολύ δεμένοι και καλοί, κλασικό αμερικάνικο hardcore the NY way. Είχαν αισθητά καλύτερο ήχο από όλους τους ντόπιους. Γαμηστερά beats, και παράνοια στα φωνητικά, με μαγκιόρικη σκηνική παρουσία. Ευκολότατα τους ξανάβλεπα-άκουγα. Δυστυχώς έπαιξαν λιγότερο απόσο θα μπορούσαν.
Κόσμος αρκετός, αλλά πάλι παρατηρήθηκε το φαινόμενο έρχομαι να δω τα φιλαράκια, και μετά την αράζω έξω με τα φιλαράκια. Κόψτε το.