__Παλαιότερα (ίσως και γιατί υπήρχε μιά μικρή στεναχώρια που παίζαν σε τόσο μικρούς χώρους και ίσως υπήρχαν και υποψίες αρπαχτής), δεν με τραβούσε η ιδέα του να πάω σε κάποιο live τους, παρόλο που με τον Μπέρνι τα λένε μια χαρά τα τραγούδια τους ακόμα και σήμερα…
__Βασικά, ενώ τους συμπαθώ ΠΟΛΥ ως συγκρότημα (και με αυτή τη σύνθεση), δεν ένιωθα την ανάγκη /λόγω να τους δω “τώρα στα γεράματα”, με μία σύνθεση που απέχει πολύ απ’ αυτή των πρώτων δίσκων τους που λάτρεψα, κλπ-κλπ-κλπ…
__ΟΜΩΣ, μετά το Wake The Sleeper… Εχω πάρα πολλούς λόγους να πάω. 8) Οχι μόνο γιατί βγάλαν δισκάρα-τρελό comeback, αλλά γιατί έδειξαν πως “είμαστε εδώ για τα καλά” και όχι “παίζουμε κάτι ΥΠΕΡΟΧΑ αραχνιασμένα τραγούδια μας” ή “είμαστε η καλύτερη cover μπάντα του εαυτού μας /των Heep”.
__Αν δεν στραβώσει κάτι και μου κάτσει, δε θα χάσω την ευκαιρία να τους απολαύσω -και ελπίζω να το παίξουν και σχεδόν όλο το Sleeper…
Μέσα στα 10 μεγαλύτερα γκρουπ των 70’s. Άνετα. Με δίσκους διαμάντια, που ακόμα και σήμερα τα τραγούδια τους τα παίζουν μία χαρά, με τον εξαιρετικό Bernie.
Εγγυημένα καλά τα live τους. Έχω χάσει το λογαριασμό του πόσες φορές τους έχω δει. (4; 5;) Αλλά δεν πειράζει και άλλη μία δε βλάφτει…