Οι Valborg είναι Γερμανοί και ξεκίνησαν στα early zeros με κάποια demo τα οποία μετουσιώθηκαν στο ντεμπούτο album του 2005. Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς το έκαναν μόνοι τους και εξ’ αυτού δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στο ιντερνετ. Έχω κάνει πολλούς googl-ισμούς αλλά δεν τα κατάφερα κατά συνέπεια δεν έχω ακούσει νότα αλλά οι πληροφορίες μου λένε ότι έπαιζαν Death metal
Αφού φτάσαμε στο 2006 η ζωή τους άλλαξε οριστικά. O λόγος ήταν η κυκλοφορία του Monotheist από τους Celtic Frost. Από την στιγμή εκείνη και έπειτα θαρρώ ότι μπήκαν σε μια χωροχρονική σκουληκοτρύπα με μοναδικό σκοπό να το προσεγγίσουν.
Ταξίδι λοιπόν στο μυαλό του πολεμιστή Thomas Gabriel Fischer εκεί στο άπειρο που γέννησε τον αποτρόπαιο τρόπο έκφρασης, δεν ξέρω αν είναι εφικτό να τον φτάσουν κάποτε αλλά αν το καταφέρουν δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ πίσω σ? εμάς.
2009-Glorification Οf Pain
Το Glorification of Pain ήταν ένα χαστούκι που δεν έκανε απλά θόρυβο αλλά πόνεσε κιόλας.
Όσα εργαλεία και αν έλαβε από το Monotheist ήξερε να τα χρησιμοποιήσει και δόμησε σταθερά θεμέλια για να χτήσει. Σταθερότητα και σαφή πορεία τυλιγμένα μέσα σε ένα περίεργο μυστήριο που του δίνει μια βαθύτερη γοητεία.
Είναι το παιδί που γέννησε το Monotheist με αυτογονιμοποίηση, δεν μιλάμε για κανένα μπάσταρδο αλλά για τέκνο εξ? αίματος.
Με την οπτική αντιγραφή+προσωπικότητα=καλό σύνολο.
Ακούστε το εναρκτήριο Whispers Of The Wizard και δείτε άμεσα την σύνδεση του με το Monotheist. Αν μπορούσα να μιλήσω για ξένα στοιχεία θα τα έλεγα ξένα αλλά συνάμα συγγενικά.
Το Epic Journey που ακολουθεί είναι μια κομματάρα με εκπληκτικό μπάσο.
Το βαρύ Chains Of Frost με τα εκπληκτικά φωνητικά και τα στραβά riff.
Στο Occult Fog θ’ ακούσετε και Doom-ειδή αναζήτηση στην οπτική που χρησιμοποίησαν πέρσι και οι The Ruins of Beverast.
Τίτλοι σαν το Imperial Pandemonium λένε τα πάντα ακούστε υμνικά φωνητικά και αφεθείτε σε μια ολική επανάληψη που βοηθά την κατανόσηση.
Είναι όμως προς έκπληξή μου ακόμη στα underground κυκλώματα και θα καθυστερήσει να βγει στην επιφάνεια, λόγοι άγνωστοι…
Μόνο το συγκεκριμένο άλμπουμ τους βγήκε από την Vendlus (Agalloch, Audiopain, Wolves in the Throne Room, Island, Umoral)
2010-Crown Of Sorrow
Για να μιλήσω με ειλικρίνεια θεωρούσα ότι δεν υπήρχε καμιά αναγκαιότητα για νέα προσπάθεια τόσο σύντομα, οι ίδιοι είπαν ότι έχουν έτοιμο υλικό, οκ έπνευση είναι αυτή.
Οπότε και εμείς ας σταθούμε με απαιτήσεις απέναντί του. Η μπάντα με ικανοποιεί και πάλι, έχει κερδίσει σε φρεσκάδα αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο να το βάλω στην ίδια θέση με το Glorification Οf Pain, όμως έχουμε νέα στοιχεία που προσπαθούν σποραδικά να τα ενσωματώσουν.
Από φωνητικά που μου θυμίζουν Von αλλά και τις ήρεμες στιγμές τους που μου έφεραν στο μυαλό Tiamat εποχής Wildhoney.
Τα κιθαριστικά κόλπα που θα προκαλέσουν τους οπαδούς των Virus ή ακόμα και των Ved Buens Ende, μέχρι και το “Heavy” I Am Space που θέλει να γκαζώσει αλλά οκ.
Δεν μπαίνω σε πολλές ακόμα λεπτομέρειες αν και οι σημειώσεις μου είναι αρκετές, ακούστε τα άλμπουμ χρονολογικά και πείτε την γνώμη σας.