Για πειτε.
Φοβεροί οι Σουηδοί ε.
Του 2011 είναι το αλμπουμ.
Μελωδικό πανκ ροκ στο ύφος των Masshysteri/Gorilla Angreb/The Vicious/Knugen Faller και Terrible Feelings θα έλεγα, αλλά πιο “light” ή πιο “pop” αν θέλετε.
Γυναικεία φωνητικά, κλασσικά οι στίχοι στα σουηδικά.
Τα γνωστά, κάτι έχει το νερό στη Σουηδία, κάτι τα ταϊζουν όταν είναι πιτσιρίκια.
Μουσική για να παίζεις μπάλα στο χιόνι :!:
Ναι, αλλα ειναι το ντεπουτο που περιμενα απο τους Terrible Feelings και δεν ηρθε ποτε. Σα να μου ελειψε (πολυ) το punk n’ roll των 7ιντσων, απο θεμα τραγουδιων καθαυτων ειναι μια χαρα, το Wicked Skull pt2 ενδεχομενως να ειναι το καλυτερο ροκενρολλ τραγουδι του '12, αλλα οσο το ακουω τοσο μου δινει την αισθηση πως κατι λειπει. Αυτο εδω, αν και αρκετα ποπ, εχει τα παντα απολυτα ισοσταθμισμενα. Δε νομιζω να με χαλα η πιο λαητ προσεγγιση, αν ηταν ετσι θα εβγαζα σπυρια με Dig og Mig που πιο ποπ γινεσαι αεροστατο.
Ναι τα 7ιτσα και γενικώς τα προηγούμενα ήταν πιο σκληρά.
Ίσως αυτό να λείπει από το ντεμπούτο. Η σκληράδα και η πιο χύμα αισθητική. Αλλά και τι έγινε; Συνεχίζουν να γράφουν τραγουδάρες. Και οι Vanna Inget το ίδιο κάνουν. Μη σου πώ οτι ακούγονται και ελάχιστα πιο σκληροί από Terrible Feelings.
To πρόβλημα ποιό είναι όμως; Οτι μαλάκωσαν οι Terrible Feelings; Οτι οι Vanna Inget κυκλοφόρησαν το αλμπουμ που θα έπρεπε να βγάλουν οι πρώτοι, όπως λές;
Who cares?
Ωραίοι αυτοί οι Dig Og Mig πάντως.
Μου θύμισαν τους The Sounds.
Παίζει να μιλάμε για ποπ με κιθάρες έτσι; Δεν το λέω για κακό προφανώς.
To Allvar από Vanna Inget το πήρα σε βινύλιο πριν 3 μήνες και προφανώς, όπως και κάθε παρεμφερή δίσκο, τον έχω λιώσει. Είναι εξίσου γλυκοί, εξίσου όμορφοι, εξίσου ταξιδιάρικοι, εξίσου γαμάτοι, αλλά Angmar επιτρεψέ μου απλά να διαφωνήσω. Συγκρίνοντας το Shadows με το ντεμπούτο των Vanna Inget, είναι ξεκάθαρο ότι οι Terrible Feelings ξέρουν ακριβώς πως να φτιάξουν ένα pop punk / soft wave κομμάτι, πείτε το όπως θέλοετε. Ξέρουν ακριβώς τί lead θα χώσουν από πίσω, ακριβώς τί κορύφωση πρέπει να βάλουν προς το τέλος για να σε κάνουν να χύσεις, ακριβώς τί όργανο θα προσθέσουν σε κάθε σημείο. Μπορούν να σε κάνουν να χορέψεις, να μελαγχολήσεις, να πιάσεις μία τύχαια στον δρόμο και να την φιλήσεις και το ίδιο βράδυ να θέλεις να αράξεις μόνο με τ αλάνια σου και να πιείς μπύρες.
Το Allvar είναι απίστευτα αξιόλογη προσπάθεια για ντεμπούτο. Αλλά φαίνεται ταυτόχρονα λίγο βεβιασμένο. Ότι δεν κάθισαν να λιώσουν στο στούντιο και να ξεδιπλώσουν όλες τις ιδέες και όλες τις ικανότητες τους. Βλέπεις ότι τα κομμάτια στον δίσκο είναι κάπως άνισα, ενώ η ατμόσφαιρα του συνόλου δεν είναι ενιαία, αλλά διαφέρει από κομμάτι σε κομμάτι. Στο Ep που βγάλαν το 2012 φαίνεται να έχουν ψαχτεί λίγο καλύτερα. Χίλιες φορές να βγάζαν ένα demo ή ένα 7" για αρχή παρα ολόκληρο δίσκο.
Παρ’ όλ’ αυτά είναι όμορφος δίσκος, και η τραγουδιστρια ειναι μουναρα.
Α! και ακούστε όντως το διδυμο[B] Dig Og Mig[/B] από Δανία. ΠΡΕΠΕΙ
Δεν ξερω, μου φανηκε σα να αποστειρωσαν ενα κλικ των ηχο τους μετα τα 7ιτσα. Ισως αν τους ειχα ακουσει στο δισκο να ειχα τελειως διαφορετικη γνωμη. Dig og Mig, ναι ειναι τελειως ποπ, αλλα μπορεις να πεις πως λογω αυτου πιανουν ενα κλικ προσωπικο ηχο.
@Γουρστ: Μωρε το TF ειναι προσεγμενος δισκος δεν λεω, αλλα το ροκενρολλ μου το θελω και λιγο πρωιμο, το Vanna Inget ειναι μια χαρα γεματο κορυφωσεις μελωδιες και εναλλαγες οπως πρεπει, η ροη μου φαινεται πολυ καλη και η μπαντα φαινεται να εχει δουλεψει τον ηχο της σε θεμα παραγωγης. Ισως να μη μ αρεσε τοσο αν το δουλευαν παραπανω οπως λες, ενω τωρα κανει πολυ ωραια αντιθεση.
well δεν ξέρω γιατί διαφωνούμε, αλλά δεν έχει και σημασία.
Αγαπώ και τους δύο δίσκους πραγματικά, αλλά θέλω να δώσω στους Vanna Inget λίγο χρόνο για να μου αποδείξουν καλύτερα ότι είναι σωστά τυπάκια και δεν ακολουθούν τήν μόδα.
Η αίσθηση που μου δίνουν οι Terrible Feelings είναι ότι ο Anton Collinder (κιθαρίστας / συνθέτης) έχει μέσα του μια πραγματικά σπάνια φλέβα. Ό μόνος φοβος που εχω μεσα μου ειναι να μην γινουν αυτο που λέμε Mainstream με την έννοια της καλλιτεχνικής έκπτωσης που μπορεί να κάνει μια τέτοια μπάντα που εισέρχεται σε τέτοιους κύκλους.
Διαφωνουμε γιατι απο Terrible Feelings περιμενα δισκαρα και δεν. Το ακουσα αρκετα και απ’ οτι φαινεται ειμαι ο μονος που δεν ενθουσιαστηκε, μου αφηνει μια γευση “καλο, ΑΛΛΑ”, το αλλα με κεφαλαια. Δε νομιζω να υπαρχει παντως καμια ιδιαιτερη μοδα, προσωπικα δεν ξερω περισσοτερες απο καμια δεκαρια ακομα Σκανδιναβικες νεες μπαντες σ αυτο τον ηχο. Αν ξερετε σεις καμια καλη δλδ προτεινετε ν ακουσουμε τιποτα.
Όπως λέει ο worst, το ντεμπούτο TF είναι μια τελειότητα. Κάθε γαμημένο δευτερόλεπτο είναι τέλειο.
Επίσης κι αυτό με το Allvar ισχύει. Τουλάχιστον τα μισά κομμάτια είναι τραγουδάρες αλλά έχει και μερικά φιλλεράκια. Όλα αυτά αναλογικά σε σύγκριση με τα δυο αλμπουμ Shadows-Allvar, όσο είναι εφικτό δηλαδή.
Η αλήθεια είναι οτι την είχα πατήσει κι εγώ στην αρχή με το ντεμπούτο TF. Περίμενα κάτι ανάλογο με τα ντεμο-7ιντσα. Στις 2-3 πρώτες ακροάσεις μου φάνηκε αρκετά πιο light. Αλλά κάπου εκεί άρχισα να παραδίνομαι στην τελειότητα. Και μου άρεσε αυτή η αλλαγή. Βασικά σε σχέση με τα ντεμο-7ιτσα έχω την εντύπωση οτι είναι άλλη μπάντα. Τα απολαμβάνω εξίσου όμως.
Επειδή από την αρχή δεν τους θεωρούσα ξερά μια πανκ μπάντα, ίσως ψιλοπερίμενα αλλαγή στον ήχο.
Δεν ξέρω.
Ε τί να σου πω ρε Ανγμμαρ! Γέφυρα όπως αυτή στο “Shadows Follow Me” γράφεται πανδύσκολα και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει μέσα στο Allvar, μη τρελαθούμε κιόλας. Ενιγουει.
Είναι ένα ρεύμα που εμφανίστηκε από μπάντες όπως οι masshysteri στα τέλη των 00’s, από λίγο σκλήροτερες μπάντες που ενσωμάτωναν pop φωνητικά όπως ήταν οι The Assassinators και άλλα συγκροτήματα της K-town, και γενικότερα είδαμε μέσα σε 2 χρόνια την εμφάνιση πολλών παρόμοιων συγκροτήματων.
Η σκηνή γαμάει ασάλιωτα μέχρι στιγμής αλλά παρουσιάζει και κάποια δείγματα μόδας. Τα ίδια δείγματα υπάρχουν και στην Punk rock / post punk σκηνη του Portland αλλά ευτυχως μεχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει κάτι κακό. Το προβλημα θα υπάρξει όταν παρουσιαστεί το πρώτο κακό πράγμα.
Εδώ υπάρχει σουηδική σειρά συλλογών που περιλαμβανει διάφορες τέτοιες μπάντες μαζί και μέ άλλες πιο hardcore. Ψαχτε το. Turist Ill tavron κάπως έτσι
[B]Ακούστε πάντως το 7" από Vanna Inget. Είναι κι αυτό πάρα πολύ καλό.[/B]
Ενταξει εγω δεν αναφερομαι σε pop φωνητικα, αλλα και στις ροκενρολλ δομες καθαυτες τις οποιες οι Masshysteri προφανως και εχουν. Πιο πολυ ροκενρολλ μπαντες που αγγιζουν πανκ πλαισια λες συγκροτηματα οπως Terrible Feelings, Vanna Inget και Masshysteri, σ αυτους προστιθενται και οι Dig og Mig, αν και πιανουν τη ποπ πλευρα του θεματος. Το 7" Vanna Inget δεν το χω ακουσει ακομα παντως και πρεπει, αν παραγγειλω το δισκο μαλλον βλεπω να το παιρνω απ ευθειας.
Τσεκάρετε κι αυτούς by the way: [B]http://uppgangofall.bandcamp.com/[/B]. |
[B]Uppgång och Fall [/B]λέγονται
Τελοσπάντων, όπως και να’ χει είναι τρομερή σκηνή αυτή εδώ. (αξίζει φουλ το 7" Vanna ε.)
The Vicious - Alienated (πρώην Masshysteri ουσιαστικά)
Knugen Faller - Lugna favoriter (μόνο αυτό έχω ακούσει, δεν ξέρω πως είναι τα άλλα)
Gorilla Angreb - Άπαντα
Κάπως πιο πανκ βέβαια, αλλά απαραίτητα στην όλη φάση.
Ε ειναι πιο πανκικα αυτα, το Vicious ειναι πιο κοντα σ αυτο που χα υπ οψη. Δεν πρεπει να υπαρχουν πολλες ακομα μπαντες που να ακολουθουν αυτο το μοτιβο.