δεν ξερω εαν αναφερθηκε παραπανω το γεγονος οτι οι περισσοτεροι αστυνομικοι και σχεδον ολοι οι ματατζηδες καποτε ηταν παιδακια που στο νηπιαγωγειο τα αλλα παιδακια τα κοροιδευανε γιατι ειχανε ψειρες, στο δημοτικο ηταν τα παιδακια που ετρωγαν τις φαπες ,στο γυμνασιο τα ρουφιανακια τα καλομαθημενα που δεν μπορεσαν ποτε να βρουν ενα κοριτσακι να ξεστραβωθουν, και στο λυκειο τα βληματα που ηξεραν και ειχαν γνωμη για τα παντα βελτιωνωντας με αυτο τον τροπο τον αθεραπευτο κομπλεξισμο τους… οταν ημουν και εγω στο σχολειο απο μικρος εβλεπα αυτα τα παιδακια στη γειτονια μου… τωρα αυτα τα παιδακια ειναι ο ενας υπυλαρχος στα τεθωρακισμενα και οι αλλοι δυο μπατσοι… δεν μπορω να πιστεψω οτι ειναι η ανεργια και η κοινωνικη τους ταξη που τους οδηγησε σε αυτες τις καριερες ουτε η αναγκη τους να προστατευουν εμας τους ανυπερασπιστους… ας γινοντουσαν πυροσβεστες αν ειχαν αυτες τις αντιληψεις… θα ηταν αφελεια να το πιστευα…οπως ειπε παραπανω ο isis ουτε εμενα με πειθεις…
Διαφωνώ κάθετα φίλε (συνΑΕΚτζή) Μάνσον. Για μένα, τα χουλιγκάνια είναι ο (μόνος ίσως) ουσιαστικός λόγος ύπαρξης των ΜΑΤ. καλώς ή κακώς, τα χουλιγκάνια είναι εκεί, και καταστρέφουν. Η μόνη (δημοκρατικά αποδεκτή) λύση στο πολύ μεγάλο αυτό πρόβλημα είναι τα ΜΑΤ. Εκτός και αν ζει ακόμη ο Γολιάθ και να τον στέλνουμε να τα συμμαζεύει. Δυστυχώς, όταν ένας όχλος 300 ατόμων έρχεται στη γειτονιά σου με μόνο σκοπό το βανδαλισμό, δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης.
Φίλε isis, θα παίξω πάλι το δικηγόρο του Διαβόλου, και θα σου πω πως μια εξίσου μηδενιστική απάντηση θα ήταν “ΑΥΤΗ είναι η Χώρα. Με ΑΥΤΗ την Αστυνομία. Δε σ’αρέσει? Τα συνορα είναι ανοιχτά…” 
Τέλος, για τα ΜΑΤ να πω το εξής:
Τα ΜΑΤ είναι ένας θεσμός του Κράτους. Η Ιστορία αυτού του τόπου μάς διδάσκει πως όταν κάποιος θεσμός “παλιώνει”, περνάει ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να “πεταχτεί”.
Εξηγούμαι:
Ο θεσμός της Βασιλείας έπαψε να είναι επίκαιρος παγκοσμίως μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, με την πτώση των Τσάρου και Κάιζερ. Εμείς έπρεπε να τον ξεφορτωθούμε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Παρόλα αυτά, έμεινε στη κοινωνική ζωή της Ελλάδας μια οικογένεια ζάπλουτων ανδρεικέλων να τρέφονται με τις σάρκες του έλληνα πολίτη για περίπου 50 χρόνια.
50 χρόνια που φυσικά δεν είναι τίποτα μπροστά στους αιώνες που έκανε η ελληνική κοινωνία να ξεφορτωθεί το (κατάλοιπο από τα μεσαιωνικά φέουδα) θεσμό των Τσιφλικάδων. οκ, υπάρχει και ο παράγοντας “τουρκοκρατία” στη μέση, αλλά το Νέο Ελληνικό Κράτος αγγάλιασε ένα θεσμό που ήταν ξεπερασμένος ήδη από τα τελευταία χρόνια του Βυζαντίου.
Γι αυτό, όσοι οραματίζεστε την κατάργηση των ΜΑΤ, (που για μένα ξαναλέω έχουν λόγο ύπαρξης) πιστεύω θα περιμένετε πάρα πολύ, και ίσως τη δουν τα εγγόνια σας…
προβλημα με δικτυο διπλοποσταρα το παρακατω κειμενο.
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο: καταδίκη Ελλάδας για φόνο 18χρονου από αστυνομικό
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) εκφράζει τη μεγάλη ικανοποίησή του για τη σημερινή ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην Υπόθεση Λεωνίδη.
Η σχετική προσφυγή με αριθμό Νο. 43326/05 υποβλήθηκε στο ΕΔΔΑ από το ΕΠΣΕ σε συνεργασία με το δικηγόρο Ιωάννη Νισύριο.
Η Ελλάδα, κατά το ΕΔΔΑ, παραβίασε το Άρθρο 2 (δικαίωμα στη ζωή) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σημειώνεται πως τα ελληνικά διοικητικά δικαστήρια είχαν ήδη αποζημιώσει το 2007 τον πατέρα του θύματος με 80.000 ευρώ, ενώ το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κατερίνης είχε αθωώσει τον αστυνομικό με ψήφους 4-3 στις 21 Ιουνίου 2005. Παλαιότερη αναλυτική παρουσίαση από το ΕΠΣΕ των γεγονότων του φόνου του 18χρονου παλιννοστούντα Νίκου Λεωνίδη από αστυνομικό στις 25 Μαρτίου 2000 και της διερεύνησης ακολουθεί. Η προσφυγή είχε γίνει στο όνομα του πατέρα του Γρηγόριου Λεωνίδη.
Η απόφαση είναι πολύ σημαντική καθώς το ΕΔΔΑ επανέλαβε πως σε περιπτώσεις αστυνομικής βίας δεν αρκεί η αποζημίωση του θύματος. Το Δικαστήριο τόνισε πως αν δεν υπάρχει δίωξη και τιμωρία των υπευθύνων, θα είναι δυνατό αστυνομικοί να παραβιάζουν ατιμώρητα τα δικαιώματα των πολιτών που έχουν υπό τον έλεγχό τους με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αναποτελεσματική η θεμελιώδης απαγόρευση βασανιστηρίων, κακομεταχείρισης και φόνων. Εξετάζοντας την ουσία της υπόθεσης, το Δικαστήριο υπογράμμισε πως η διακινδύνευση της ζωής κατά τη διάρκεια σύλληψης με χρήση θανατηφόρας βίας όταν δεν υπάρχει απειλή κατά του αστυνομικού είναι απαράδεκτη ακόμα και αν χωρίς τη χρήση βίας υπάρχει περίπτωση ο πολίτης να διαφύγει τη σύλληψη. Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπως η προκείμενη όπου το θύμα ούτε είχε παρανομήσει ούτε είχε βίαιη ή απειλητική συμπεριφορά: απλώς μαζί με φίλους του έτρεξαν για να αποφύγουν έλεγχο αυτότητας από άτομα με πολιτικά που βγήκαν από συμβατικό αυτοκίνητο και άρα δεν ήταν σίγουρο πως ήταν αστυνομικοί, όπως επισημαίνει το Δικαστήριο. Ο αστυνομικός όταν τελικά συνέλαβε το θύμα, όφειλε να είχε βάλει το όπλο στη θήκη του και όχι να το κρατά με το χέρι στη σκανδάλη την ώρα που περνούσε τις χειροπέδες, προσέθεσε το Δικαστήριο, τονίζοντας τέλος πως ειδικά την εποχή εκείνη το απαράδεκτο νομικό πλαίσιο για τη χρήση των όπλων σήμαινε απουσία κατάλληλης εκπαίδευσης των αστυνομικών που έτσι ενεργούσαν με ανευθυνότητα.
Τα γεγονότα και η απόφαση συνοψίζονται σε δελτίο τύπου του ΕΔΔΑ, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα (στα αγγλικά) που επισυνάπτετα (http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=1&portal=hbkm&action=html&highlight=&sessionid=17799370&skin=hudoc-pr-en) ι. Το πλήρες κείμενο της απόφασης του ΕΔΔΑ είναι διαθέσιμο στα αγγλικά στην ιστοσελίδα (http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=845148&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649)
Το ΕΠΣΕ υπενθυμίζει πως πρόκειται για την τέταρτη καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για παραβίαση του Άρθρου 2 σε υπόθεση πυροβολισμού από αστυνομικό με όπλο. Η πρώτη καταδίκη, στις 20 Δεκεμβρίου 2004, αφορούσε τραυματισμό του Χρήστου Μακαρατζή στις 13 Σεπτεμβρίου 1995. Η δεύτερη καταδίκη, στις 21 Ιουνίου 2007, αφορούσε τραυματισμό που άφησε παράλυτο στις 26 Ιανουαρίου 1998 το Ρομ Γιάννη Καραγιαννόπουλο, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η τρίτη καταδίκη, στις 5 Ιουλίου 2007, αφορούσε το θανάσιμο τραυματισμό, στις 21 Νοεμβρίου 2001, του Αλβανού Gentjan Celniku για λογαριασμό των αδελφών του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ.
Υπάρχουν επίσης τέσσερις καταδίκες της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς. Η πρώτη στις 13 Δεκεμβρίου 2005 για κακοποίηση στις 8 Μαΐου 1998 από αστυνομικούς των Ρομά Λάζαρου Μπέκου και Λευτέρη Κουτρόπουλου για λογαριασμό των οποίων είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η δεύτερη στις 18 Ιανουαρίου 2007 για κακοποίηση του Σύριου μετανάστη Mhn Ghassan Alsayed Allaham στις 8 Σεπτεμβρίου 1998. Η τρίτη στις 24 Μαΐου 2007 για κακοποίηση του Δημήτρη Ζελίδη στις 23 Δεκεμβρίου 2001, για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ. Η τέταρτη στις 6 Δεκεμβρίου 2007 για κακοποίηση της Ρομνί Φανής-Γιανούλας Πετροπούλου-Τσακίρη στις 28 Ιανουαρίου 2002 για λογαριασμό των οποίων είχε προσφύγει στο ΕΔΔΑ το ΕΠΣΕ.
Παράλληλα, υπάρχουν και δύο καταδίκες της Ελλάδας από την Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UN Human Rights Committee - HRC) για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς. Η πρώτη στις 28 Μαρτίου 2006, για ομολογία του Αλέξανδρο Κουΐδη ως αποτέλεσμα κακομεταχείρισης από την αστυνομία, μεταξύ 17 Μαΐου και 27 Ιουνίου 1991. Η δεύτερη στις 24 Ιουλίου 2008 για κακοποίηση στις 14 Ιουνίου 2001 του Ανδρέα Καλαμιώτη για λογαριασμό του οποίου είχε προσφύγει στην HRC το ΕΠΣΕ.
Το ΕΠΣΕ συνοψίζει πως οι επτά από τις δέκα υποθέσεις καταδίκης της Ελλάδας για αστυνομική βία έγιναν μετά από προσφυγές του ΕΠΣΕ. Αναλυτικά στοιχεία για τις υποθέσεις αυτές καθώς και για τέσσερις άλλες υποθέσεις του ΕΠΣΕ που οδήγησαν σε 21 καταδίκες της Ελλάδας στις 11 υποθέσεις του ΕΠΣΕ ακολουθούν. Ανάλυση υπερεκατό περιπτώσεων αστυνομικής βίας (μεταξύ των οποίων και της παρούσας) υπάρχει επίσης στο βιβλίο του Εκπροσώπου του ΕΠΣΕ Παναγιώτη Δημητρά Αναζητώντας τα χαμένα δικαιώματα στην Ελλάδα ? η σκοτεινή πλευρά της Ελληνικής Δημοκρατίας που μόλις κυκλοφόρησε στη σειρά Αντιρρήσεις των εκδόσεων «τυπωθήτω» - Γ. & Κ. Δαρδανού (βλπ. σχετικό δελτίο τύπου στην ιστοσελίδα http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3200).
«Η Ελλάδα πρέπει να παραδεχθεί πως έχει πρόβλημα αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας το οποίο είναι διαχρονικό αφού τα περιστατικά στις υποθέσεις αυτές συνέβησαν πριν από το 2004» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. «Όσο οι λίγοι αστυνομικοί που χρησιμοποιούν ?συχνά θανατηφόρο- βία μένουν ατιμώρητοι, θα κηλιδώνεται ολόκληρο το αστυνομικό σώμα που αποδέχεται αυτές τις πρακτικές. Συνέπεια αυτού είναι να θεωρούνται εν δυνάμει βίαιοι και οι δεκάδες χιλιάδων αστυνομικών που όμως ποτέ δεν χρησιμοποίησαν παρόμοιες μεθόδους. Ως εκπρόσωποι όλων αυτών των αστυνομικών οι συνδικαλιστικοί φορείς τους ας απαιτήσουν από την πολιτεία να δοθεί τέλος στην κατάσταση αυτή, αντί να τρέχουν σχεδόν μετά από κάθε βίαιο συμβάν να δικαιολογούν τις ενέργειες των συναδέλφων του», πρόσθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς
Πρόκειται για μια κορυφαία δικαστική απόφαση που έρχεται στον πιο κατάλληλο χρόνο, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για να υπενθυμίσει ορισμένα πράγματα τα οποία θα έπρεπε να είναι αυτονόητα:
ο αστυνομικός αν δεν φοράει στολή, δεν μπορεί να θεωρείται από τον πολίτη αστυνομικός,
ο αστυνομικός δεν πρέπει να χρησιμοποιεί το όπλο του απλώς για να συλλάβει κάποιον,
η χρηματική αποζημίωση (αστικό δίκαιο) δεν αρκεί, αλλά πρέπει να υπάρχει και ποινική τιμωρία των αστυνομικών που σκοτώνουν.
Aς δούμε και τι λέει το άρθρο 2 της ΕΣΔΑ που παραβίασε ξανά η χώρα μας:
Το δικαίωμα στη ζωή
Το δικαίωμα εκάστου προσώπου εις την ζωήν προστατεύεται υπό του νόμου. Εις ουδένα δύναται να επιβληθεί εκ προθέσεως θάνατος, ειμή εις εκτέλεσιν θανατικής ποινής εκδιδομένης υπό του δικαστηρίου εν περιπτώσει αδικήματος τιμωρουμένου υπό του νόμου δια της ποινής ταύτης.
Ο θάνατος δεν θεωρείται ως επιβαλλόμενος κατά παράβασιν του άρθρου τούτου, εις ας περιπτώσεις θα επήρχετο συνεπείας χρήσεως βίας καταστάσης απολύτως αναγκαίας:
α) δια την υπεράσπισιν οιουδήποτε προσώπου κατά παρανόμου βίας,
β) δια την πραγματοποίησιν νομίμου συλλήψεως ή προς παρεμπόδισιν αποδράσεως προσώπου νομίμως κρατουμένου.
γ) δια την καταστολήν, συμφώνως το νόμω, στάσεως ή ανταρσίας.
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπογράφηκε στις 4.11.1950 στη Ρώμη και η Ελλάδα τηυν επικύρωσε με το ν.δ.53/1974. Την εφαρμογή της από τα κράτη ελέγχει δικαστικά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που βρίσκεται στο Στρασβούργο, ως θεσμικό όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Φασίστες και ΜΑΤατζήδες ξανά μαζί. Μπράβο στα ΜΑΤ.
παλιο βιντεακι μωρε, αλλα καποια πραγματα δεν αλλαζουν ποτε…
εντιτ : το καλυτερο βιντεακι εδω μεσα. Ο τερμινειτορ.
εντιτ 2 : μαγκας μπατσος μπουγελωνει τοξικομανη. Μαγκια μεγαλη. Μπατσος με αρχιδια.
εδω δουλευουν εναν τοξικομανη παλι στο τμημα.
No comments.
Το ΜΟΝΟ καλο που θα μπορουσαν να κανουν στον εαυτο τους κ στην κοινωνια
λογικα εχει ξαναποσταριστει…
[SPOILER]Βίζα σε μετανάστες Αλβανία
νταβαντζιλίκι σε πουτάνες Ουκρανία
βρήκα επιτέλους κάτι να σπάσω την ανία,
θα πάω στην πολισμανία.
Κλήσεις σε εγκληματίες με παπάκια
ξύλο σε επικίνδυνα παιδάκια
έξτρα φράγκα από μπαράκια
καλό παιδί η μαμά το κάνει μάκια.
Αγκαζέ με οικοδόμους και με κνίτες σε πορεία
ντόβα σε μια πατρίδα με ιστορία
από ένα Astra θα υπακούω σε άστρα
χοιρινό με πατάτες στη γάστρα.
Σαν τον Zorro θα τιμωρώ με δερμάτινα και Ζ
ήμουν στο ζήτα μπροστά μου όλοι πίτα
έχω πιστόλι και στολή θα βρώ γυναίκα
ένας πολισμάνος μύθος σαν τον Μπέκα.
Στο σώμα ασφαλείας κάποιου επισήμου
θα κρύβεται η gay ψυχοσύνθεσή μου
τη δασκάλα που με χτύπαγε δεν θα κατηγορώ,
αφού το γκλόμπ μου τώρα θα ?ναι συνέχεια σκληρό.
Μανία! Είπα να σπάσω την ανία.
Μανία! Θα πάω στην πολισμανία.
Μανία! Να υπακούω σε άστρα.
Μανία! Γουρουνάκι στη γάστρα.
Ήμουνα βέρος Πειραιώτης μάγκας άντρας
και τώρα γάβρος στα κεντρικά της Αλεξάνδρας
Ω, μπαμπά πόσο μου λείπεις
κι ο παππούλης μου ο Χιτης που μισούσε όλους τους χίπις.
Κι ο θείος ο Ορέστης που ήταν χέστης
που μας ντρόπιασε όταν πήγε πυροσβέστης
εγώ θα σας τιμήσω, θα χαίρεται όλο μου το σοι
θα ?μαι καβλόμπατσος δυο μέτρα μπόι.
Θα κάνω βάρη, θα παίρνω τρείς και εξήντα
θα βγάλω το άχτι μου θα ?μαι συνέχεια στη σπήντα
θα αρχίσω σεμινάρια στα οικονομικά
θα δέρνω όποιον δεν λέει καλά τα Ελληνικά.
Θα χώνομαι σε γιάφκες θα αφανίσω τα πρεζόνια
θα παίρνω μεταθέσεις παρέα με γαλόνια
θέλω η μάνα μου να βγεί παράθυρο στο ΣΚΑΪ
με τίτλο: «Μάνα μπάτσου που γαμάει».
Να σπάσουν τα τηλέφωνα οι βλάχοι απ?το χωριό
να λένε στη μανούλα μου για το λεβέντη γιο
δουλειές με φούντα, τα χρόνια που ?ν ? τα
Γιατί δεν πρόλαβα γαμώτο μου τη χούντα
Μανία! Είπα να σπάσω την ανία.
Μανία! Θα πάω στην πολισμανία.
Μανία! Να υπακούω σε άστρα.
Μανία! Γουρουνάκι στη γάστρα…[/SPOILER]
Αξιοθαυμαστη και παλι η επεμβαση της αστυνομιας στο Καυταντζογλειο.
Μπηκαν μερικοι οπαδοι του Ηρακλη στον στιβο μετα τη ληξη του ματς,και καλα για να πανε να δειρουν τους αεκτζηδες.Δεν φτασαν ουτε στα μισα του δρομου,και βλεποντας τα ματ γυρισαν πισω.Παρ’ολα αυτα οι μπατσοι κανανε ντου,ενω οπισθοχωρουσαν οι οπαδοι,και χωρις να εχουν προκαλεσει το παραμικρο επεισοδιο,σπασανε στο ξυλο οποιους εμειναν πισω,και τους περιορισαν αρχικα στις κερκιδες.
Αλλα οχι,ουτε εκει επιτρεπεται να στεκονται οι εγκληματιες!
Μετα απο λιγο,επειδη καναν το εγκλημα να τους βρισουν,κανανε ντου και στις κερκιδες και σπασαν στο ξυλο οποιον βρηκαν μπροστα τους.
Μπραβο τα παλικαρια μας.
Τους αξιζει μια αφιερωση.
Μέσα μου ένιωσα μια αγαλλίαση με το βίντεο του Θεριού 
καλα φαγανε ξυλο οι μπατσοι?δεν ηταν πολυ καθαρο το βιντεο…απο το ΗΡΑΚΛΗΣ-ΑΕΚ ειναι?
Οχι ρε,δεν ειναι χτεσινο,αυτο ειναι απο το ΟΑΚΑ,νομιζω την επομενη απο τη δολοφονια του Αλεξη.Αφιερωση τους εκανα :Ρ
Τα ΜΜΕ τοτε απλα ειπαν οτι εγιναν καποια επεισοδια μεταξυ οπαδων και αστυνομικων,οχι οτι οι μπατσοι δεν ηξεραν που να κρυφτουν.
Η μονη μαλακια ειναι,οπως σχολιαζει και ενας απο κατω,οτι το ξυλο το φαγαν οι “μπλε” ματατζηδες,οχι οι “πρασινοι” που ειναι τα ουρουκ-χαι.
Αυτό το βίντεο είναι παλιότερο.
Ρε παίδες στο Καυταντζόγλειο υπήρξε νεκρός ένας 58χρονος ο οποίος είχε ιστορικό με την καρδιά του! Στην αρχή ακούστηκε ότι ήταν από υπέρμετρη χρήση δακρυγόνων, αλλά τώρα είναι κάπως αντικρουόμενες οι πληροφορίες. Τα ΜΜΕ γενικώς το ψιλοθάβουν / το αναφέρουν στα ψιλά γράμματα το περιστατικό, στο in.gr π.χ. έχει σβηστεί το άρθρο! Η αντίστοιχη σελίδα στο indymedia είναι εδώ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=972724
μήπως απ το αεκ - πανθρακικός?
Γενικως οι οπαδοι ξηγηθηκαν καλα 2-3 φορες μετα τη δολφονια του Αλεξη κ εστειλαν μερικους φονιαδες νοσοκομειο… Απ ο,τι ακουσα και μετα το ΠΑΟ- Ανορθωση κατι εγινε… Οποιος ξερει ας πει:p
καλά, τα ίδια σκατά είναι και οι οπαδοί. σιγά μη τους πούμε και μπράβο κιόλας.
στο παο - ανόρθωση αν θυμάμαι καλά, υπήρχαν κάποια άτομα απλά και μόνο για τυπικούς λόγους (λόγω της τεταμένης κατάστασης και αυτών που έγινε στο αεκ - πανθρακικός έκριναν σωστό να μη δώσουν αφορμή για να δυναμιστεί η ατμόσφαιρα i guess) τα οποία δεν ήταν καν ούτε πράσινοι, ούτε μπλε ματατζήδες. αν όντως ισχύει αυτό (το ότι ήταν ελάχιστοι είναι σχεδόν βέβαιο) καθώς και το ότι έγινε ντου και έστειλαν ένα ατομο στο νοσοκομείο, μπράβο, πολύ γενναία κίνηση!
Σ αυτο δεν θα βρεις κανεναν πιο συμφωνω απο μενα…
Σχετικά με το θάνατο του 58χρονου παλαίμαχου, ενώ αρχικά είχε ειπωθεί ότι επήλθε από εκτεταμένη χρήση χημικών και ασφυξιογόνων, τελικά οι πληροφορίες λένε ότι οι ΜΑΤάδες έριξαν μόνο κρότου-λάμψης. Στο indymedia δεν αναφέρεται κάτι παραπάνω. Όποιος μπορεί να μάθει κάτι, ας ποστάρει κάποια νεότερη πληροφορία. Το κακό είναι ότι με τέτοια εκτεταμένη και αλόγιστη χρήση χημικών, είναι θέμα χρόνου να πεθάνει κάποιος είτε από ασφυξία, είτε από αλλεργία είτε από ανακοπή, δεν είναι κάτι που θα πέσουμε απ τα σύννεφα αν συμβεί.
Πέρα από το ότι ένα σωρό ευρωπαϊκά κράτη -δεν ξέρω αν είναι στο σύνολο της ΕΕ- έχουν απαγορεύσει τη χρήση τέτοιων μέσων στις δυνάμεις καταστολής, πριν ένα περίπου μήνα οι Σύλλογοι Φοιτητών Χημείας και Χημικών Μηχανικών, πήγαμε στα γραφεία της Ένωσης Ελλήνων Χημικών και ζητήσαμε να υπογραφεί ότι όλες αυτές οι ουσίες είναι υπεύθυνες για καρκίνους, τερατογενέσεις, ασφυξία, αλλεργίες κλπ. Ο πρόεδρος προς έκπληξή μας, μας υποδέχτηκε εγκάρδια και υπέγραψε το χαρτί λέγοντας ότι όλα αυτά τα έχουν επισημάνει ξανά και ξανά και έχουν εκδώσει παρόμοιες αποφάσεις και οι ίδοι παλιότερα. Φυσικά ούτε η επίσκεψή μας αυτή πούλησε ιδιαίτερα στα ΜΜ"Ε", μιας και δε συνοδεύτηκε από σπασίματα και α και ου και ου, ούτε η απόφαση που υπογράφηκε υπεύθυνα από αρμόδιους επιστήμονες διαβάστηκε σε ειδήσεις και τέτοια. Ψιλά γράμματα.
Αν την έχω ξαναποστάρει την ιστορία, σόρυ. Ξεχνάω εύκολα
δεν έχει σχέση ο θάνατος του με την αστυνομία. Καρδιακό επεισόδιο ενώ πάλευε να χωρίσει 2 οπαδούς που πλακώνονταν. Ακολουθεί μέρος από το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας:
Πάνω στην αναταραχή, ο 57χρονος Σωτήρης Σεραφείμ, συνταξιούχος πυροσβέστης, παλαίμαχος τερματοφύλακας της Δόξας Δρυμού και προπονητής στις ακαδημίες ποδοσφαίρου των Ακριτών Συκεών, με θητεία στους ερασιτέχνες του Ηρακλή, μπαίνει για να χωρίσει κάποια παιδιά που είναι μέσα στο ταρτάν.
Η καρδιά του τον προδίδει, σωριάζεται και οι πάντες γύρω του «παγώνουν». Οι προσπάθειες των στελεχών του ΕΚΑΒ που ήταν στο γήπεδο ήταν συνεχείς, διήρκεσαν πάνω από 45 λεπτά, αλλά οι χειρομαλάξεις δεν έφεραν αποτέλεσμα. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Το «μαύρο» νέο εξαπλώνεται άμεσα στο γήπεδο και έξω απ’ αυτό, ενώ οι παίκτες των δύο ομάδων μαθαίνουν επίσης τα δρώμενα και παρακολουθούν με αγωνία, όπως και εκατοντάδες φίλαθλοι. «Δεν τον χτύπησε κάποιος, σωριάστηκε ξαφνικά με το κεφάλι κάτω», δήλωσε μετά η κόρη του Μάκη Κατσαβάκη, Νίκη, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας.
Καταγγελίες
Ο θάνατος του 57χρονου προκάλεσε θλίψη, αλλά ήταν αδύνατο να αποσοβηθεί. Σύμφωνα με παριστάμενους, το πλήρωμα του ασθενοφόρου «έκανε ό,τι μπορούσε», έκανε όσα προβλέπονταν, ενώ στο Καυταντζόγλειο κατέφτασε και δεύτερο ασθενοφόρο λίγο μετά, με γιατρό και απινιδωτή.
Ο 57χρονος, που είχε υποβληθεί δύο φορές σε εγχείρηση καρδιάς προ ετών, ήταν φανατικός Ηρακλειδέας και δεν έχανε αγώνα. «Οι ενέργειες του πληρώματος του ΕΚΑΒ ήταν άμεσες, το δεύτερο ασθενοφόρο είχε ολοκαίνουργιο απινιδωτή αλλά οι ιατρικές ενέργειες δεν έφεραν δυστυχώς αποτέλεσμα», σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων του ΕΚΑΒ στη Θεσσαλονίκη, Ανέστη Κουκουρίκο.
Ο θάνατος όμως έφερε προβληματισμό όσον αφορά τις γενικότερες συνθήκες στα ελληνικά γήπεδα. Το Καυταντζόγλειο δεν έχει στο οργανόγραμμά του προβλεπόμενη θέση γιατρού, παρά μόνο νοσοκόμου, όπως τονίζουν οι διοικούντες του.