Ο δεύτερος δίσκος των Αμερικάνων Amboy Dukes (γιατί υπήρχαν και Βρετανοί) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια εξαιρετική μίξη hard rock και acid rock/ψυχεδέλειας αν τα συστατικά αυτά δεν ήταν πλήρως διαχωρισμένα στις δύο πλευρές του βινυλίου!
Συγκεκριμένα, η πρώτη πλευρά ανήκε κατά βάση στον δεξιοτέχνη axeman Ted Nugent, που προσφέρει μια πρόγευση του μελλοντικού του, πιο σκληρού, ήχου. Εξαίρεση αποτελεί το “Mississippi Murderer” κατάλοιπο των blues καταβολών της μπάντας και το κάπως παράταιρο μέσα στην μεσαιωνική, αριστοκρατική του μεγαλοπρέπεια, instrumental “Scottish Tea”.
Η β’ πλευρά, η ψυχεδελική πλευρά του δίσκου, ήταν concept με τις συνθέσεις να πιστώνονται στον ρυθμικό κιθαρίστα Steve Farmer. Η μοναδική συνθετική συνεισφορά του Nugent εδώ εντοπίζεται στο ομώνυμο που βέβαια εξελίχθηκε σε διαχρονικό ύμνο και αποτελεί τον βασικό λόγο για τον οποίο το "Journey…” είναι η γνωστότερη δουλειά τους.
Παράδοξο συνιστά ότι, μέχρι και σήμερα, ο σφοδρός πολέμιος των ναρκωτικών Nugent ορκίζεται ότι δεν είχε ιδέα για το στιχουργικό περιεχόμενο του τραγουδιού που συνέγραψε (φαντάζεται κανείς ότι και το εξώφυλλο δεν πρέπει να του έκανε κάποια εντύπωση).