Όλη μέρα σήμερα μέχρι να ξεβουλωσουν τα αυτιά
Ακούγοντάς το ξανά και ξανά προσπαθούσα να θυμηθώ που έχω ξανακούσει το μελωδικό solo του, και τελικά το θυμήθηκα: Pretty Maids - “Please don’t leave me”.
Καταρχήν μιλάμε για κομματάρα το Hollow, το έχω λιώσει τις τελευταίες μέρες. Επιπλέον περιμένουμε φανταστικά νέα σε λίγο καιρό από το στρατόπεδο των Breaking Benjamin και από μια άλλη μπάντα ακόμα πιο σπουδαία από Breaking Benjamin (τα νέα δεν αφορούν συνολικά τις μπάντες).
Τι θες να πεις και δεν το λες ξεκάθαρα?
Επίσης άκουσα κατά τύχη ένα λαιβ των BB και καλά unplugged, ρε συ απογοήτευση…
Κάπου πήρε το μάτι μου μια κουβέντα για το… ζωικό βασίλειο στο εικαστικό κομμάτι των δίσκων. Έτσι, έβαλα κι εγώ να ακούσω τον καλύτερο δίσκο με φίδι στο εξώφυλλο…
Δεν ψαρωνει το φαμιλυ !
Ωραία φάση αυτή, αν και με τα φίδια, ένα ακούω τακτικά, όπως τώρα αυτό.
Grey heavens, no light shed
Bleak day, change is ahead
Μιλάω για καινούριο δίσκο-συνεργασία. Είναι στα σκαριά αλλά δεν ξέρω πότε θα κυκλοφορήσει. Εννοώ αν θα είναι μέσα στο 2019 ή πάμε για 2020. Αυτό που είμαι σίγουρος (χωρίς να έχω ακούσει νότα) είναι ότι θα μιλάμε για μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς που θα βγει.
Το έχουν αναφέρει όλα τα μεγάλα metal ενημερωτικά sites στο ίντερνετ. Ας πούμε μπορεί να δει κανείς την είδηση αναλυτικά στο Blabber Mouth. Τα ελληνικά ροκ sites δεν έχουν γράψει τίποτα, είτε γιατί δεν έχει πέσει στην αντίληψή τους, είτε γιατί δεν ενδιαφέρει η είδηση αυτή τον μέσο Έλληνα μεταλλά. Η μουσική θα είναι alternative metal - nu metal. Προς το παρόν, λέω να μην δώσω άλλες λεπτομέρειες.
Δεν έχει τύχει να δω κάποιο ακουστικό σετ από τους Breaking Benjamin. Σε πιστεύω πάντως. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι BB ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν έναν ακουστικό δίσκο με κάποιους ενδιαφέροντες καλεσμένους (πχ μέλη των 3 days grace).
Αχααααα ώστε έτσι, καλά θα τους δείξω εγώ θα δούνε τι θα πάθουν, για να μάθουν να είναι κρυφοί … Όσο για το ακουστικό των BB θα είναι στούντιο, άρα θα είναι καλό, πολύ ευπρόσδεκτο!
Γαμαει
ορεξατος πρωινιατικα ε?
Χαχα πάντα!
Από το λεγόμενο “Νέο ρεύμα του παραδοσιακού metal” (ΝWΟΤΗΜ) οι Wytch Hazel κατ’ αρχήν ξεχωρίζουν γιατί επιδίδονται σ’ ένα στυλ που δεν έχει βρει πολλούς σύγχρονους ακολούθους (ή μιμητές, όπως θέλει το θέτει κανείς). Συγκεκριμένα, διακονούν ένα hard rock που χρωστά πολλά στα επικά των Thin Lizzy και των Wishbone Ash με τις διπλές κιθαριστικές μελωδίες και τα solos, συν μια διακριτή folk ατμόσφαιρα σε στιγμές, που θυμίζει σαφώς τους Jethro Tull.
Αν θέλουμε να είμαστε ακόμη πιο ακριβείς, οι τύποι αυτοί από το Lancaster ακούγονται σαν να σχηματίστηκαν 40 χρόνια νωρίτερα, στα τέλη των 70’s και, επηρεασμένοι από τα προαναφερθέντα σχήματα, ανήκουν ψυχή τε και σώματι στο NWOBHM.
Οι Wytch Hazel μπορεί να μην κομίζουν κάτι καινοτόμο (μέχρι κι ο στρατιώτης στο εξώφυλλο είναι αυτός που εμφανίζεται στο “Argus”), όμως είναι πολύ καλοί και “διαβασμένοι” στο ύφος που υπηρετούν. Άσε που με το “II: Sojourn” μοιάζουν σαν να βρίσκονται ένα βήμα πριν δώσουν το αριστούργημα τους (μάλλον… ελπίζουμε δηλαδή!)
Πόσο δυνατό και ηρωικό.
Metallic hardcore με επιρροές από Slayer: