Μπράβο, εξαιρετικό τραγούδι. Νομίζω εδώ μέσα σε αυτό το φόρουμ έμαθα αυτή τη μπάντα. Χριστιανικό γκόθικ μέταλ. Απλά είχα καιρό να τους ακούσω και τώρα με το φίλο που το ανέβασε τους ξαναθυμήθηκα.
ερχεται ο τραγουδιστης με την μπαντα του αυτον τον μηνα…
και θα παιξουν 90 λεπτα Saviour Machine απο οτι ακουγεται…
Ημουν στο live των Saviour Machine στον Ροδον το 1998, και για μενα ειναι ενα απο τα καλυτερα live που εχω δει ποτε μου.
**Τί να περιμένουμε από την εμφάνιση σας στην Αθήνα ;
Μπορείτε να περιμένετε, πολλά κλασικά Saviour Machine κομμάτια από τα δύο πρώτα albums που θα αγγίζουν τα 90 λεπτά και επίσης μισή ώρα με νέο υλικό, από το νέο album που έχω γράψει και θα ηχογραφηθεί αργότερα μέσα στη χρονιά. Δε θα υπάρχουν βέβαια τα κοστούμια και οι μάσκες και το face painting, αλλά θα υπάρχω εγώ πάνω στη σκηνή και είμαι ο ίδιος που ήμουν. Είμαι ο Eric Clayton άλλωστε (γέλια). Να περιμένετε, μια πολύ καλή μπάντα, με ενέργεια και πάθος. Ανυπομονώ να παίξω και να σας χαρίσω μία νύχτα που θα θυμάστε για πάντα.
Ωραία τα Legends αλλά το ντεμπούτο τους το αγαπώ πάρα πολύ, το δεύτερο άλμπουμ το έχω ακούσει ελάχιστα ανά τα χρόνια.
Δεν ήξερα ότι συνεχίζει ο Clayton. Τσεκαρα στα γρήγορα τι κάνει τώρα και πέρα από την χαρακτηριστική φωνή του, δεν μου “είπε” και πολλά.
Ναι τα κομματια με τους The Nine και μενα δεν μου λενε και πολλα, αλλα στο κατω κατω καθεσαι στα 90 πρωτα λεπτα να ακουσεις το υλικο απο τα 2 πρωτα SM και εφυγες…η φωνη του ειναι σε καλα επιπεδα, τον λατρευω και στη συμμετοχη του με τον Arjen Lucassen στους Ayreon, στο The Human Equation
Τυχαία χθες το βράδυ άκουγα το πρώτο τους, το είχα λιώσει στα 90s αλλά είχα να το ακούσω από τότε, σαν να ξαναβρίσκεις έναν παλιό φίλο η φάση.
Διαβάζοντας εντυπώσεις για τα live των Primordial στα οποία δυστυχώς δεν ήμουν παρών, δεν μου μένει παρά να βάλω κάτι να… “κάνουμε κέφι”!
Το τρίτο full length των Ιρλανδών λοιπόν, είναι ένα σημείο καμπής γι’ αυτούς. Φεύγουν εν πολλοίς από το black metal ύφος των πρώτων δίσκων τους και κινούνται πλέον σε πιο επικές/ doom ατμόσφαιρες με παρόν – ειδικά εδώ - το folk στοιχείο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρούμε εδώ παραδοσιακά όργανα και ακουστικές γλυκανάλατες εκτελέσεις, ούτε γελοίες φωτογραφίες των μελών στα δάση με την σχετική αμφίεση!
Στους Primordial το folk στοιχείο υπηρετεί τον σκοπό κι όχι το αντίστροφο. Και όντας οι ίδιοι συνειδητοποιημένοι κοινωνοί της συγκεκριμένης παράδοσης, την ενσωματώνουν τόσο αρμονικά στις συνθέσεις τους που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο (που λέει ο λόγος) από το απαίδευτο αυτί.
Αυτό που θα ακούσουμε είναι συντριπτικά riffs, doom ατμόσφαιρα, και εισαγωγές που απλώνουν το βαρύθυμο κορμί τους μέχρι όποιο σημείο κρίνεται απαραίτητο. Όλα τόσο υπέροχα, όλα τόσο χαρακτηριστικά τους.
Και σαν επιστέγασμα αυτών, η φοβερή ερμηνεία από τον Alan Averill, που κάνει λελογισμένη χρήση των brutal φωνητικών όπου απαιτείται.
Προλαβαίνεις για το οχτάμπαλο. Θα φύγουν μεντεσέδες!
Εδω δεν προλαβε Αγρινιο !
Tι κομματάρα είναι αυτή!