Marissa Nadler & Stephen Brodsky - Droneflower (2019)
Πολυ καλο - βλεπω ειναι και ο Brodsky μαζι, που ενταξ αγαπαμε πολυ.
Πρωτη μερα στην δουλεια μετα απο τις διακοπες των Χριστουγεννων…
Όταν μαθαίνω για επικείμενη συναυλία των Sodom, ασυναίσθητα θα βάλω κάτι όπως τον παρακάτω δίσκο ορόσημο για το ευρωπαϊκό thrash
και θα αναφωνήσω: “Sodom ρε μ***ά”, “pizza und Sodom” κλπ κλπ
Όταν τους είχα δει την πρώτη από τις δύο συνεχόμενες φορές που ήρθαν στο eightball, θυμάμαι να περιμένω μέσα στο φίσκα από κόσμο χώρο μπροστά κι έναν δίπλα μου, μέσα στην “ησυχία” πριν ξεκινήσει το live να φωνάζει, υψώνοντας τη γροθιά του “μπίρα, thrash, σατανάς”. Η φάτσα μου ήταν ένα πλήρες ερωτηματικό -?-.
μα ποσο κομματαρα το of dementia 
Lost Carcosa ρε… Αν και όλο είναι δισκάρα τι να λέμε!
Πολυ καλο το αρθρο για τζαζ, μαζευτηκε πολυ υλικο για ακουσμα
Παρασύρθηκα -αν και “αλλόθρησκος”- στο topic της ΑΕΚ και συζητώντας για Τσιάρτα, Μανωλά κ.λπ. μού ήρθε στο μυαλό το -αναμφίβολα- σπουδαίο σύνολό της το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90.
Ας ακούσουμε λοιπόν κάτι από ένα άλλο σπουδαίο σύνολο (μουσικό αυτήν τη φορά) από την ίδια περίοδο.
Πολύ ωραίο το άρθρο όντως, έχω σημειώσει να βρω τα εξής :
Amirtha Kidambi’s Elder Ones
Jaimie Branch
Yazz Ahmed
Πάτησα να παίζει και αυτό που πόσταρες και έχει ωραίες ατμόσφαιρες, θα έλεγα αμπιεντ-ιζει (ρήμα? 
) κάπως.
Αμπιεντιζει ισχυει σαν ρημα, ωσαν το τριπχοπιζει
Το πρωτο που λες(Amirtha Kidambi’s Elder Ones) το ψιλοακουσα, ωραιο και ιδιαιτερο
Επισης πολυ ωραιοι οι comet is coming(εμαθα και την kate tempest που γραφει καλα ποιηματακια)
αν στον προηγουμενο δισκο πηραν τα πανω τους εδω σε αυτον απογειωθηκαν
Και να σκεφτείς πως ο προηγούμενος μου άρεσε τόσο πολύ που δεν πίστευα πως μπορούν καν να τον φτάσουν, λέω πάει μέχρι εκεί ήταν το στυλ το μαξ-άρανε. Χαίρομαι που έπεσα τόσο πολύ έξω.
καποιος ειχε ποσταρει το the omniscient πριν τη κυκλοφορια του δισκου και εμεινα μλκας
ετσι εμαθα τη μπαντα
και λεω να βγει ο δισκος και μετα θα ακουσω ολη τη δισκογραφια χαχα