Για το Endorama (και λιγότερο για το Outcast) ----> Tommy Vetterli is the answer Είχε και ο Petrozza τις ανησυχίες του αλλά ο Vetterli κυρίως στο production και λιγότερο σε συνθέσεις και ριφφ, έφερε λίγη από την μαγεία του Grin.
Εντάξει έχω λιώσει όλο το album. Οι tool είναι πραγματικοί μουσικοί, δεν παίζονται. Γενικά άξιζε η αναμονή
Καλή χρονιά με υγεία για όλους! Αυτό ακούμε σήμερα!
Χωρίς αιτία. Το youtube επέλεξε για εμένα. Μαγική φωνή, μαγικά πλήκτρα, μαγικό τραγούδι. Καλή χρονιά σε όλους, υγεία και τύχη να έχουμε ώστε επιτέλους το ουράνιο τόξο να σκίσει το σκοτάδι.
Για να μπει καλα η χρονια, ενας απο τους καλυτερους δισκους που εχει κυκλοφορησει ποτε απο ελληνικη μπαντα.-
Αν στο “Psychedelic Sounds of…” δέσποζε το προφανές hit (“You ‘re Gonna Miss Me”), εδώ ο δίσκος κυριαρχείται από την παρουσία του “Slip Inside This House”. Ένας ανελέητος, επί οκτώ (8) λεπτά καταιγισμός από στίχους που αναμειγνύουν δοξασίες θρησκευτικές και φιλοσοφικές μαζί με προσωπικές εμπειρίες, το συγκεκριμένο κομμάτι, ακαταμάχητα εθιστικό χωρίς πρακτικά να διαθέτει chorus, εμπεριέχει όλη την ουσία των Τεξανών.
Το “Easter Everywhere” όμως δεν κατάφερε την εμπορική απήχηση του προηγουμένου του, παρόλο που δεν υπολείπεται καθόλου σε ποιότητα. Όπως έχει πολύ εύστοχα γραφεί, αν το “Psychedelic Sounds of…” ήταν το “ταξίδι”, αυτό εδώ έδειχνε την σταδιακή επάνοδο στην πραγματικότητα.
Και, ως γνωστόν, η συνέχεια είναι πάντα δύσκολα διαχειρίσιμη…
Και μιας και λέγαμε για τις Μπαλάντες Για Φόνους στο thread με τα Διάφανα Κρίνα… αυτό είναι ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ.
Ωραίες προτάσεις το rocking!
Σε ανάμνηση ενός Άρχοντα των Λέξεων…
John Ronald Reuel Tolkien 3 January 1892 – 2 September 1973
Πωπω καιρό έχω να ακούσω αυτο το έπος!!
Φοβερος δισκος, τον ειχα λιωσει οταν ειχε βγει… κριμα που δεν ξαναηρθαν ποτε μετα το 99.
Κάποιες φορές τα προτεινόμενα του youtube αποδεικνύονται “θησαυρός” και “ανασύρουν” από τα τρίσβαθα της μνήμης. Ούτε θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει από όταν το άκουσα τελευταία φορά.
“Χρωματιστή”, groovy και funky metal κομματάρα.
Και σε εκπομπή του θεόμουρλου Arsenio Hall.
Ακαταμάχητο, τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του.
Καλοί, χρυσοί, γοητευτικότατοι οι… revivalists, αλλά σαν τους Candlemass ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
Πόσοι θυμούνται τους Αχαιούς άραγε;