Δεν έγινε τελικά το drive-in concert του Ronnie Romero, οπότε την βγάζουμε με ηχογραφημένη μουσική και σήμερα! Με τέτοιες προτάσεις βέβαια ποιος μπορεί να παραπονεθεί;
heavy/black από Φινλανδία
Αγαπητέ Graig, τώρα που βγήκε το Lamb of the Universe κάτσε και γράψε κάνα riff γιατί χαρμανίασαμε 3 χρόνια!
Για 274η φορα
Εντελώς καλοκαιρινός δίσκος
Για 235η φορα μολις.
Μυθικο ντεμπουτο μιας υπεροχης τετραδας μουσικων απο το Manchester οι δυο καλυτεροι της οποιας εγκατελειψαν την καριερα τους ως μουσικοι παρα πολυ συντομα (ο κιθαριστας John Squire και ο φοβερος drummer Reni, που εκανε μοδα και το …Reni hat). Ενα κι ενα ολα τα κομματια, οσοι ηταν στη συναυλια στο Spike Island μετα εκαναν μπαντα
…και ο καλυτερος δισκος των AC/DC (μαζι με τον επομενο) για σβησιμο…
Η επιτομη οσων λατρευω σε αυτους και ο μονος δισκος τους που δεν εχει μεσα ομοτιτλο τραγουδι
Μάθανε όλοι τώρα ότι είναι απλοί και επαναλαμβανομενοι. AC/DC και αλητικο hard Rock for life
Απλοι και επαναλαμβανομενοι ειναι. Οποιος νομιζει οτι ειναι ευκολο, ας δοκιμασει
100% • 75% • 50%
Ντεμπουτο απο τον Bob Weir, την ιδια χρονια που βγηκε και το (επισης γαμιστερο) ντεμπουτο του Jerry Garcia. Backing band εδω ουσιαστικα ειναι σχεδον ολοι οι Grateful Dead, στιχους γραφει ο Hunter, απλως ολη μουσικη ειναι του Weir (βασικα εννοω οτι δεν ειναι του Garcia). Ολα σχεδον τα κομματια μπηκανε τελικα στα setlists των Dead. Στο Ace βλεπουμε την πιο rock πλευρα τους, που εκφραζοταν περισσοτερο απο το γραψιμο του Weir.