Ε δε μπορώ να μη συνεχίσω…
6 Likes
5 Likes
Το αυτό. Και έπειτα,
12 Likes
Αυτοί είναι οι τρεις δίσκοι που ακούω περισσότερο από ότιδηποτε άλλο τον τελευταίο καιρό.
Ξεκάθαρα υπεράνω προσδοκιών και με εξαιρετική επαναληψιμότητα, το ακούω χωρίς υπερβολη σχεδόν καθημερινά από τότε που βγήκε. Δισκαρος.
Όσο για τα fear of the fallen, robot king,down in the dumbs και skyfall είναι best of material, σε ένα ξεχειλωμενο best off της εντυπωσιακής δισκογραφίας τους. Και το mass pollution ότι πρέπει για ένα metal party (ή το πολυπόθητο live που ελπίζω κάποια στιγμή να δούμε)
Ένας δίσκος που συνδυάζει την ορμή και επιθετικότητα των at the gates με πάρα πολλά νεοεισελθοντα μελωδικά στοιχεία που μάλλον ανήκουν στο prog rock περισσότερο από κάπου αλλού. Με τα paradox, garden of cyrus, nightmare of being, touched by the white hands of death, the fall into time, cosmic pessimism και άλλα να ξεχωρίζουν είναι ένας εξαιρετικός δίσκος.
Εδώ έχουμε μια μάλλον one of a kind περίπτωση, με το ακραίο μεταλ να μπλέκεται με την ηλεκτρονική μουσική και να δημιουργεί ένα πολύ ιδιαίτερο σύνολο που από τη στιγμή που θα πατηθεί το πρώτο play είναι αδύνατο να μην ακουστεί στην ολότητα του. Το χαοτικό και 100% βιωματικό 25λεπτο ομώνυμο ίσως είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει φέτος και όλα τα υπόλοιπα που ακολουθούν με αιχμές του δόρατος το μαύρο salem, το catchy watch you from afar, το ψυχεδελικό s’evaporer και το οργισμένο je contre δημιουργούν ένα δίσκο που ωθεί τη μουσική που ακούμε στα όρια της και μετά από μερικές ακροάσεις βγάζει απόλυτο νόημα.
6 Likes
7 Likes
5 Likes
Ένας σπουδαίος δίσκος από ένα, εκ του αποτελέσματος, επιτυχημένο blend μουσικών που είχαν ήδη “παρελθόν” πίσω τους!
12 Likes
Θυμάμαι να το αγοράζω χωρίς να έχω ακούσει νότα από τη μπάντα, μπαίνει η ριφφαρα του Pathetic Liar… σοκ! Δισκαρα!
5 Likes
Επιεικώς δισκάρα με εξωφυλλάρα
4 Likes
Καπως ετσι αριχισαν ολα πριν απο 38 χρονακια.
13 Likes
7 Likes
10 Likes
12 Likes
1 Like
3 Likes
Και μετά
4 Likes
Καλησπέρα
10 Likes
@nnnkkk εύγε νέε μου!
Μεγάλη κόμματαρα που μιλάει για τον δολοφόνο με 2 επιβεβαιώμενους φονους Ed Gein, που έγδερνε τα θύματα του ή πτωματα που ξεθαβε και φορούσε το δέρμα τους και εκανε συλλογή από μέλη τους. Στο τέλος ακούγεται και ένα “I don’t want to play anymore mr Gein”
Soon after his mother’s death, Gein began to create a “woman suit” so that "he could become his mother—to literally crawl into her skin (αμετάφραστο!)
Κάποτε σε ένα ροκαδικο που συχναζα (φοίνικες στο νέο Ηράκλειο, δεν υπάρχουν πλέον) με αυτό το κομμάτι γινοταν κάθε βράδυ η μετάβαση από το hard rock πρόγραμμα στο αμιγώς μεταλ.
6 Likes
