Πως σου φάνηκε το Inhuman Condition? Τέρμα Massacre ακόμα και στα κενά μεταξύ των τραγουδιών, αλλά ο μπαρμπαButler το έχει ακόμα. Κάπως φθίνει το ενδιαφέρον μου προς το τέλος αλλά είναι πολύ καλός δίσκος!
Benediction μόνο καρδούλες, gateway δίσκος για το DM για εμένα.
Το Ιnhuman Condition μου έχει φανεί πολύ καλό.
Κλασσικό Old school death metal, που δεν είναι βαρετό.
Έχει 1-2 φιλλερ μέσα, είναι από αρχή ως το τέλος σε ένα στυλ, αλλά αν εξαιρέσεις τα 1-2 φιλλερ, δεν έχει κάτι που δεν θέλω από ένα τέτοιο δίσκο. Πχ τώρα ακούω το Crown of Mediocrity (8o κομμάτι) και είναι πολύ καλό.
Ντάξ, δεν είναι Leprosy, αλλά το βρίσκω πολύ καλό.
Edit:
Να προσθέσω εδώ κάποιους αγνωστίδηδες αγνωστόπουλους, από την Πολωνία.
Τα παιδιά παίζουν old school thrash, που δεν συμπαθώ καθόλου, καθώς παραπάνω από το 90% παίζει ανούσια και βαρετά.
Αυτό εδώ λοιπόν μου έχει φανεί πολύ ορεξάτο, αρκετά ουσιαστικό:
Είμαι πολύ επιλεκτικός με το σύγχρονο θρας, θα τσεκαριστεί ωστόσο!
Μένουμε σε Πολωνία και death metal. Οι Decapitated έπαψαν να με απασχολούν μετά τον πρώτο τους δίσκο (ειδικά τα τελευταία δεν τα αντέχω), αλλά πραγματικά το Winds of Creation είναι δίσκαρος, στα highlights της δεκαετίας για τον ήχο.
Ξέθαμμα μεγατόνων.
Ζατοΐτσι, μέχρι το Σεντζούτσου 
Δίσκος που παίζει όποτε παίρνω καλοκαιρινή άδεια κυρίως λόγω Escaping The Fools
Καλά το Ad Astra μπορεί και να είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφόρησε στον ευρύτερο heavy ήχο στη χρονιά του, όταν το είχα πάρει παίζει να έκανε βδομάδες να βγει το cd απ’ το στέρεο και η (γραμμένη) κασέτα απ΄το walkman.
Εκπληκτικό άλμπουμ και πάντα αναρωτιόμουν αν είναι η Rosario Dawson στο εξώφυλλο (δεν είναι).
Τι υπερδισκαρα ειχαν βγαλει τοτε αυτοι ρε. Απιστευτο ντεμπουτο.
Iron Maiden - The X factor…μετά από 20 χρόνια.
Με αφορμή το πολύ δυνατο καινούριο, ας θυμηθούμε και τον υπερδισκαρο
