Με δυο ακουσματα,μου φανηκε ενα απο τα γουστοζικα theater στην μετα portnoy εποχη…wow δεεεεν ενιωσα,πολυ ομορφο κλεισιμο, ωραιο μπασιμο(ενταξει σε αυτα ειναι μανουλα ο truccis)
πολυ καλη παραγωγη(αν και ουτε εδω ξεφευγουν απο την παγιδα του συγχρονου snare,εχει γινει επιδημια γενικα εδω και πολλα χρονια σε ολο το μεταλ ιδιωμα),σωστο wannabe kick εποχης SOAM/SDOIT,τα πιατινια επιτελους με την πατεντα πορτνου,μπροστα στη μιξη και με φυσικο ηχο,οχι σαν groove agent του 1999…
γενικα μου αρεσουν παραγωγες με επαρκεια headroom και τα ντραμς μπροστα.το μπασο σταζει μελακι(η ταχινι με κακαο).
Ο λαμπρης δεν με ενοχλησε ιδιαιτερα,οπως συνεβη σε αρκετα κομματια τα τελευταια χρονια,γενικα μου φανηκε just fine(ενας ερμηνευτης που πολλακις στο παρελθον με εχει κανει να ανατριχιασω και να δεθω με στιχους)
Με τον ιορδανη,προσωπικα ειμαι παντα οκ και με το παραπανω,αρκει να του δοθει ο καταλληλος χωρος και η…εμπνευση(δεν ξερω,αλλα ολους τους πληκτροφορους που περασανε απο theater,τους γουσταρω για αυτο που μοναδικα κανανε ανα τα διαστηματα καυλας και ορεξης)
Πφφφ ναι,γενικα ενα πολυ καλο κομματι της τελευταιας περιοδου(15ετιας)
μακαρι να με κουνησουν εσωτερικα με το συνολο του cd(και ας μου λειπει το feeling/ιδεες/ακομα και οι επαναληψεις του portnoy )
Μια μπάντα με μικρή (άλλα πολύ αξιόλογη) δισκογραφία, που αν και τους άκουγα από μικρός, μεχρι που τους είδα live δεν καταλαβαινα γιατί ήταν τόσο μεγάλοι στα 80s. Στο live (2011, ιερα οδός) κατάλαβα γιατί…
Μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες όλων των εποχών, αλλά δυσανάλογα αναγνωρισμένη από το κοινό. Σε μία κουβέντα που είχα πριν μήνες με τον Τοξικο, ανέφερα ότι θα τους περιλάμβανα στις 10 αγαπημένες μπάντες ακριβώς γι’ αυτά που έχουν γράψει. Από το Under The Blade, το SMF και το Captain Howdie που είναι heavy metal το οποίο θα ζήλευαν χιλιάδες σημερινά συγκροτήματα, έως το hair metal των Love is for Suckers και You are not alone, οι άνθρωποι έχουν δείξει το δρόμο.
Ας μην αναφερθώ για τις απίστευτες διασκευές τους και το μοναδικό μυαλό μάρκετινγκ του JJ, πριν έρθει ο Dee και απογειώσει το concept. Όσο για τα live τους, αυτά είναι ένα ατελείωτο πάρτι.
Χαλαω το νημα, αλλα τι να λεμε για αυτο το συγκροτημα δλδ. Στο rockwave του 2005 μάς εδωσαν τα μυαλα στο μπλεντερ. Ειχε Anthrax που γινοταν πανικος (αλλη υπερμπανταρα που κανει τα live να μοιαζουν με παρτι), βγαινει Dio και ενταξει, δεν υπαρχουν λογια. Αναρωτιομαστε γιατι οι TS να ειναι πανω απο τον κοντο στο billing και βγαινουν εξω, μας ισοπεδωνουν και φευγουν. Θυμαμαι στο 2ο-3ο τραγουδι, μαλλον στο Stay Hungry, κοιταζομαστε με τον Τοξικο και λεμε “παμε μεσα καλυτερα;” (καθομασταν πλαγια αριστερα, στο λοφακι, χαλαροι). Ενταξει, ΠΑΡΤΙ.
Εκπληκτικό διήμερο τότε στο Terra, την προηγούμενη είχαμε δει ACCEPT (με Udo), CANDLEMASS (με Messiah) και (επιτέλους μετά από δύο υπερξενερωτικές ακυρώσεις το '01 και το '02) SLAYER με Lombardo και στα καπάκια ANTHRAX, DIO (μπορούσε λίγο καλύτερο σέτλιστ) και SISTER, πραγματικές κολασμένες μέρες εκείνου του Ιουλίου.
On topic, πάμε σε κάτι που βγήκε πριν 13 (και κάτι ψιλά) χρόνια:
Εχω ομορφες αναμνησεις απο αυτον τον δισκο, καθως ηταν η πρωτη νεα κυκλοφορια που ακουσα οταν βρεθηκα μονος σε αγνωστη χωρα, αποφασισμενος για μονιμη μεταναστευση. Ασχετα απο το γεγονος οτι επεστρεψα πολυ γρηγορα τελικα, εχει ιδιαιτερη θεση στην καρδια μου. Τρομερη η διασκευη στο “Γιε μου”.
Πως γίνεται δίσκος του οποίου έχεις αποστηθίσει, όχι μόνο τη μουσική, αλλά και κάθε λεπτομέρεια του εξώφυλλου, οπισθόφυλλου κλπ, να σε ανταμείβει τόσο πλουσιοπάροχα κάθε φορά;
Γίνεται, όταν πρόκειται περί μνημειώδους κυκλοφορίας!
Νομίζω ότι κανένα τραγούδι όπως το ομώνυμο δεν κατάφερε να περιγράψει με τόσο λίγα λόγια μερικές από τις σημαντικότερες μάστιγες της ανθρώπινης κοινωνίας. Ίσως τις πιο σημαντικές.
ναι,γενικα ενα πολυ καλο κομματι της τελευταιας περιοδου(15ετιας)
)
Τι συγκρότημα…
