Ακόμα στην αρχή και μ’ έχει ήδη ηρεμήσει αρκετά. Χιχιχι
lord/blackmore
petrucci/moore-sherinian/rudess
καπου εκει ενδιαμεσα το εκαναν καλα και οι malmsteen/johansson (οσο ακομα ο εκκεντρικος κιθαριστας εδινε βαρυτητα στην συνθεση…)
και σιγουρα ηταν και αυτοι επιδραστικοι για πολλους μετεπειτα,ιδιαιτερως με την δισκαρα Odyssey.(βλεπε ντεμπουτο dream theater?..εστω λιγο νομιζω πως ναι,αναμεσα στις πολλες επιρροες τους)
ο ιδιος ο malmsteen βεβαια εχει εικονισματα τον blackmore/Roth
επισης ακουω και αυτο (ασχετο με τα παραπανω,περι guitar/keys twins)
στα κεφια του ηταν τεραστιος ο μιστερ φεραρης
Γλέντι, κάνανε 7ήμερο στο Beacon Theatre, μακάρι να τους έβλεπα κάποια στιγμή Ευρώπη.
Χθες είχε γενέθλια (1986) αυτό το έπος.
Αν έλειπαν οι δαίμονες του Midnight, ίσως μιλούσαμε για τον κορυφαίο τραγουδιστή ever.
Και στο Lost Reflections, που μόλις κατάφερα να ακούσω, ένιωσα την πλάτη μου να ξεκολλάει από την ανατριχίλα. Μλκ Midnight.
Σε άλλα νέα, επειδή ο Ian πόσταρε σχετικά πριν λίγες ημέρες:
Δεν ξέρω πόση επεξεργασία έχει φάει, αλλά δεν με νοιάζει. Μόνο θυμάμαι ότι όταν το είχα αγοράσει πιτσιρικάς και το έβαλα στο πικαπ, ανατίναξε τα μυαλά μου, την πολυκατοικία, το ακριτικό Γαλάτσι και είναι ένα από τα κορυφαία live albums που έχω ακούσει ποτέ.
Σαν σήμερα το 1990.
Ειπα κατι για live παραπανω με τους Accept.
Σαν σημερα το 2003, περασαν 18 γαμ$%^@να χρονια. Α ρε professor…
Έχοντας σαν βασικά μέλη μουσικούς με προϋπηρεσία στους Satan/Pariah και τους Sabbat, οι Skyclad στον πρώτο τους δίσκο είναι σίγουρο ότι εξέπληξαν ευχάριστα πολλούς.
Παρ’ όλο που διατηρεί ακόμη ένα thrash υπόβαθρο, το “Wayward Sons…” είναι εμποτισμένο με το folk στοιχείο (μακριά από γραφικότητες, εννοείται), ένα στοιχείο που ενισχύεται από το artwork, τις φωτογραφίες, αλλά και τους απαράμιλλης λογοτεχνικής αξίας στίχους του Walkyier που ταλαντεύονται μεταξύ γνήσιου ρομαντισμού και μανιφέστου!
Ένας πραγματικά υπέροχος δίσκος που είχα την τύχη να ακούσω σχεδόν μόλις κυκλοφόρησε, 30 χρόνια και κάτι μέρες πριν, μιας και η Noise ανέκαθεν επένδυε στην ελληνική αγορά και τον έβρισκες εύκολα, όπως εύκολα έβρισκες και θετικές αναφορές στα σχετικά έντυπα!
Ian κάνε τα ρε συ αυτά τα ποστ σε τίποτα θρεντ τύπου “Με Λίγα Λόγια”, εδώ ψιλοχάντονται.
Απίστευτο γέννημα οι SKYCLAD, γνήσιο τέκνο των 90ς όπου διάφορα υποιδιώματα του metal ξεπετάγονταν συνεχώς και φυσικά προερχόμενοι από δύο εξίσου φοβερά συγκροτήματα.
Λατρεια αυτη η μπαντα. Και ο δισκος φυσικα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το σπουδαιότερο συγκρότημα των 90s
Κυκλοφόρησε!