Το είχα αγνοήσει το φετινό τους γιατί από το “Augur Nox” και μετά είχα χάσει το ενδιαφέρον μου, δεν με ενθουσίαζε η στροφή τους γενικότερα, και το είχα αφήσει στην άκρη για καμιά τουριστική ακρόαση για λόγους ψυχαναγκαστικής πληρότητας.
Αποφάσισα όμως να το επισπεύσω όταν είδα πολύ θετική κριτική και σε εμάς εδώ, οπότε λέω βρε λες;
Ε, άκουσα και χάζεψα λίγο γιατί είναι εξαιρετικότατο. Δηλαδή, χωρίς να το φτάνει, είναι ό,τι καλύτερο έβγαλαν από το “Grotesque” και μετά και με ευκολία. Ηχάρα, έξυπνες φωνητικές γραμμές, ικανοποιητική δόση παράνοιας, ωραίο κλίμα, δεν το περίμενα και έκανα γερή κωλοτούμπα.
Επαιξαν το (νομιζω) 1990 support στους Running Wild και ξεχασαμε οτι παιζουν οι RW. Πιτσιρικια τοτε, βαραγαν καλα. Μετα τους αφησα επειδη ακουγονταν ψιλοιδιοι στα αυτια μου. Ευτυχως με τα χρονια εξελιχθηκαν αρκετα.
Οι καημενοι οι RW ηρθαν μια χρονια μετα με τους Raven support και παλι εχασαν κατα κρατος. Τουλαχιστον επαιξαν καλυτερα απο την προηγουμενη χρονια Πρεπει να προσεχουν τα support τους καπως, ας βαζουν εμενα να παιζω.
Το πήρα πακέτο με το συγκεκριμένο, δεν έχω ακούσει κάτι από αυτούς μετά το ντεμπούτο αν κ το 2ο άλμπουμ το άκουσα στο γιουτιουμπ φευγαλέα. Θα ακούσω πρώτα το Augur Nox, να δω την αλλαγή στον ήχο τους που με βάση το μέταλ αρκαηβς, είναι σε πιο post rock μονοπάτια.
Μου ήρθε αυτή τη βδομάδα κ το box των Arcturus οπότε γίνεται ένας ψιλοχαμούλης από μουσική, συν την επανακυκλοφορία του Themes από Ulver και 3 βινύλια από Madder Mortem…φουλ Νορβηγία λοιπόν
αλλη μια heavy metal μπαντα απο Γερμανια με μεγαλη δισκογραφια που αγαπηθηκε πολυ στα '90ς στην Ελλαδα (ισως περισσοτερο απο τον επομενο δισκο και επειτα) ειναι και αυτοι εδω. η φαση ειναι φασινα και Grave Digger
Και αυτός ο δίσκος που ποσταρισες φιλτατε @Sofa_King είναι για εμένα και ο καλύτερος τους (δεν έχω ακούσει τα 3-4 τελευταία, πειραζει? ) . Απίστευτα συμπαγής δίσκος, ριφατος, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και τρία από τα καλύτερα κομμάτια της δισκογραφίας τους (grave dancer, circle of witches και φυσικά το ομώνυμο έπος!)
Οι grave digger έχουν κατακριθεί αρκετά - και δίκαια μάλλον- για την μετά το 2000 εποχή, αλλά στα 90s (και λιγότερο στα 80s πριν τη διάλυση) κάνανε θαύματα!
Το αφήνω εδώ να υπάρχει. Εχει κατι ενδιαφερουσες ιδεες, καλες μελωδιες, κατι γυρισματα μυστηρια, αλλα νομιζω οτι θελουν δουλιτσα για να μην τα κανουν αχταρμα.
Σαν σημερα πριν 43 χρονια (καπου ελεος με τα χρονια ομως, με δεκαετιες μιλαμε πια).