Κατάθλιψη βραδιάτικα… τι μπάντα ρε πουστη μου
μέσα πρέπει να ήμουν
ναι και εγω ημουν μεσα.
στα δικα μας τωρα…και αυτο ηταν καλο live.
Και εγω…σιγουρα μεσα στις 10 καλυτερες συναυλιες που εχω δει στην ζωη μου.
Απο τα πιο αγαπημενα συγκροτηματα - δεν εχω ακουσει νοτα απο δισκο που δεν τραγουδαει ο μαρτιν και μαλλον δεν θα ακουσω ποτε.
Χάνεις κάποια καλά κομμάτια σίγουρα. Αλλά δεν είναι το ίδιο δε μπορώ να πω ψέματα. Ωστόσο δώσε μια ευκαιρία στο a semblance of normality που έχει και την παραπάνω κομματάρα
Ήταν να μην ξεκινήσουμε!
Παρόλο που το πρώτο τους ήταν κορυφαίο, εδώ είναι που αποκρυσταλλώνεται ο προσωπικός τους ήχος. Περιέχει και κάποια χιτάκια - εννοώντας ιδιαίτερα δημοφιλή τραγούδια μεταξύ των οπαδών τους, μην φανταστεί κανείς τίποτα εξωφρενικό!
Πάμε λοιπόν για άλλη μια, πολλοστή φορά…
Ντράγκα ντρούγκα, ντράγκα ντρούγκα, γραντζουνάνε και βαρανε κλαπατσιμπανα. Έτσι, με τα ψέμματα, έβγαλαν κι άλλον δίσκο πριν 42 χρόνια.
Βγήκαν κι άλλοι δίσκοι σαν σήμερα, αλλά αυτόν βρήκα πρόχειρο για κράξιμο.
Υπερθεματίζω με το μεγαλύτερο μέταλ δίσκο που κυκλοφορησε ποτέ, το αριστούργημα των αριστουργηματων
Τα ρεστα μου
Εντιτ: δακρυζω και μονο που βλεπω τα εξωφυλλα