Τι ακούτε τώρα Vol. 666

Μιας και το έφερε η κουβέντα, κι επειδή σε δύο χρόνια κλείνει τα 40 και θα ακολoυθήσει εορταστική περιοδεία, ακούμε…

18 Likes

edit: also this:

2 Likes

να εδω στην λουπα στο γραφειο…

5 Likes

Véhémence- Ordalies


8 Likes

Ρε @Old_Boy ξανάβαλα το γκαδεριν και το σοουλς και τώρα μου φαίνεται καλύτερο το πρώτο παρότι το σοουλς περιέχει το Legacy που έχει ριφφάρες… Πρότεινε τώρα κάτι ανάλογου ύφους. + @kbil

1 Like

(και εμένα το gathering είναι το αγαπημένο μου από testament…πάνω απο τα μισά κομμάτια είναι πραγματικοι δυναμίτες)

6 Likes

Εμένα το legacy μέχρι στιγμής.

2 Likes

Μιας κι έρχεται ο Iggy Pop

1 Like

Απο Souls Of Black δυο τραγούια αξίζουν…
Aνάλογο ύφος με τι; Τέσπα, πάρε δισκάρα που πατάει κάτω οτιδήποτε άπο Testament

8 Likes

Σωστά, ξέχασα να το αναφέρω…οτιδήποτε σε χεβι / θρας / σπιντ μέταλ.

3 Likes
7 Likes
4 Likes

Μόνο Ελλάδα ρε. Το feeling που βγάζουν οι ροκ/(ποστ) πανκ μπάντες αυτής της χώρας δεν μπορεί να αντιγραφεί, είναι μοναδικό και προσωπικά δεν μπορώ να εντοπίσω και από που ακριβώς πηγάζει. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς, αλλά παρά τις ιδιαιτερότητες της μουσικής του εκάστοτε συγκροτήματος, βρίσκω αρκετούς κοινούς τόπους στο συναίσθημα που βγάζουν οι εγχώριοι καλλιτέχνες. Σίγουρα οι ντόπιες φωνές έχουν πολύ ιδιαίτερη χροιά αλλά υπάρχει και κάτι παραπάνω από αυτό.

Ας ακούσουμε έναν παντοτινό ύμνο τώρα:

11 Likes

Ελα ρε, τι μου θύμησες τώρα! Πρώτες ημέρες του '15, εγώ, στα πρόθυρα της πνευμονίας, κάθε μέρα για καναν μήνα ξυπνούσα 8 η ώρα το πρωί για να εισπνεύσω αντιβιοτικά στον νεφελοποιητή μπας και την σκαπουλάρω, και άκουγα νον στοπ τα δύο παρακάτω:

Συγκίνησις.

12 Likes

Τί τραγουδάρα

4 Likes

Συνεχίζω ανασκαφές σε αγαπημένους ελληνικούς δίσκους, σειρά παίρνει το:

ΥΓ. Δύτης του Ουρανού στα top 90s instrumental που έχω ακούσει.

13 Likes
2 Likes

Μπορεί τελικά να μην ηταν (για εμένα) το ίδιο δισκαρα με το ακριβώς προηγούμενο του, queen of time, αλλά παραμενει ένας αρκετά αξιόλογος δίσκος. Τα δικά μου αγαπημένα είναι τα northwards, dark waters, new land, war και wolf.

Μπανταρα που δεν έχει απογοητεύσει ούτε μια φορά.

1 Like

Έλα όταν εγώ άκουγα “Ζεις για να πεθάνεις” πριν 20 χρόνια εσύ έγραφες ‘Λέξεις για την καρτέλα’ στο Δημοτικό :stuck_out_tongue:

Από ένα cd που είχα αγοράσει από μαύρο (ήταν της μόδας τότε) με επιλογές από ελληνικό ροκ. Είχε μέσα και το παραπάνω άσμα από Αρνάκια.

1 Like