Ρε shadowking69 που τη θυμήθηκες αυτή τη δισκαρα.
Από τα πρώτα cd που είχα αγοράσει ως λυκειοπαις, κατόπιν προτροπής μιας καθηγήτριας Αγγλικών εναλλακτικής.
Το είχα λιώσει και έλεγα γιατί αυτοί οι Nazareth δεν είναι γνωστοί σε όλους?
Αψεγάδιαστος δίσκος
Εχθές ήταν η επέτειος της αυτοκτονίας αλλά για μια μέρα δε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Για τον τρόπο που το έκανε υπάρχει ακόμα διχογνωμία (αλίμονο άλλωστε), αλλά εμπιστεύομαι Διονύση Χαριτόπουλο στην καταγραφή των γεγονότων:
Έλα γιατί πεθάναμε στην βαρεμάρα σήμερα…
Πόρισμα;
jam με Mπερδεση(Cartoons κτλ)-disaster day 1247380423
bonus jam Giaplou-disaster day -0 (οποιος ειχε κακη μερα και θελει να γελασει,να καει,γιατι οχι να κοροιδεψει ,ας προχωρησει,no big statements here )
Με βασικό υλικό τον πρωτολεio Paradise Lost/My Dying Bride ήχο και μια καλή δόση από funeral doom, τα παλικάρια από την Αυστραλία μας προσφέρουν αυτό εδώ το δισκάκι με τις υπέροχες lead guitar μελωδίες. Όσοι την βρίσκουν με τον συγκεκριμένο ήχο ας τσεκάρουν και δεν θα χάσουν.
Μια φορά πρόλαβα να το ακούσω, οπότε δεν πρόλαβε να ωριμάσει μέσα μου. Μου άρεσε σίγουρα, αλλά για τα προσωπικά μου γούστα το βρήκα λίγο κατώτερο από τα The Legacy, Practice what you preach και Souls of Black, τα οποία, μέχρι στιγμής, είναι τα αγαπημένα μου.
Ας στάξω λίγο χολή μιας και την έχω εύκαιρη
Το Legacy πες οκ, αλλά practise και souls of black είναι τίγκα στα filler (όπως και όλα τα Testament εδώ που τα λέμε) και κατά την γνώμη μου, βαρετά και κατώτερα του The Gathering.
Χαχαχα, εντάξει, δεν τα έχω ακούσει όλα για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά και το practice και το souls μου ακούγονται πιο μελωδικά και με μερικά τραγούδια (όντως, όχι όλα) που ξεχώρισα ως τα καλύτερά τους. Νιώθω ότι το Gathering χρειάζεται να τ’ ακούσω ακόμα δυο, τρεις φορές, για να το πω με σιγουριά, αλλά με τον καιρό πιστεύω θα ωριμάσει μέσα μου. Το Legacy μακράν ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από Testament μέχρι ώρας.