Για όλα τα χιτς του the wall, εγώ λυγίζω κάθε φορά που μπαίνει αυτή η τριάδα και με συνεπαίρνει από ο,τι κι αν κάνω εκείνη τη στιγμή. Θες λόγω ατμόσφαιρας, θες λόγω κονσεπτ, όταν ξεκινά το nobody home μένω εκεί άπραγος περιμένοντας να τελειώσει το bring the boys back home πριν ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο. Το οποίο άλλο είναι ένα comfortably numb μωρέ. Ψιλά γράμματα.
Ο συγκεκριμένος δίσκος, εκτός από τέλειος, επανέφερε στο προσκήνιο το progressive metal και επανακαθόρισε τα πρότυπα του είδους.
Τριάντα χρόνια μετά εξακολουθεί να ακούγεται το ίδιο ακαταμάχητα γοητευτικός και έμφορτος έμπνευσης!
αγαπημενος δισκος στο Λυκειο τοτε και topic στις συναντησεις για καφε με φιλους, για το εαν αυτο ή το When Dream and Day Unite ειναι καλυτερο
Ποιο ειναι αυτο;
Grind yourself
Αγνή, λιγδιασμενη ΓΚΑΒΛΑ / Γουρούνα αναμμένη στο σαλόνι γηροκομείου
Εγώ πάντως όταν μου λένε για σύχρονη ροκ μπάντα αυτή μου έρχονται στο μυαλό. Ούτε Muse, ούτε τίποτα
Τι ακούς ρε; Δεν υπάρχει άλμπουμ με τέτοιο εξώφυλλο…με ενα image search στο Google βγαζει το Frankeinsten στο spotify αλλά δεν είναι το εξώφυλλο του Horroscope αυτό και το γαμήδι δεν είχε βγεί single…
Τελικά με αυτη την μαλακία το έχουν το Hοrroscope στο spotify οι βλάκες!
Ναι, αυτό το εξώφυλλο βρήκα και εγώ και βαριόμουν να το ψάξω περαιτέρω.
To Horrorscope άκουγα, σωστά…
η μεγαλη αποφραξη…
I long for the summer
I long for the sun, gently touching my face
I’ll open my eyes, let it burn every splinter
Unleash desert storms on its way to my heart
And I had this coming every day of my life
This is where I stop fighting, eyes open wide
You took this blade and cut a wreck
And in one blow laid bare your neck
Where did we go wrong?
I once had blue eyes, hungry and wise
Now they are black from this dark age of lies
We’re all privatized, industrialized
We capitalize on the beams in our eyes
It’s all in the eyes
Eyes - tearing with sorrow
Burning with anger and passion and lust
The swift wind of thought
Of wildness and laughter
The soil of defiance
The firm ground of trust
(we had this coming - every day of our lives)
(we should start fighting for eyes open wide)
But I am put here, in this world gone insane
Where everything’s for sale
From nature, over stars down to DNA
Then I can gladly say
That I’d be the first to break that norm
Any day, any way
And the last to join the ranks
To hunt down the Daily Threat
Or any other brand of prey
You took this blade and cut a wreck
And in one blow laid bare your neck
Where did we go wrong?
We once had blue eyes, probing the skies
Now they are blackened from this modern life
All privatized, industrialized - a failure
Offensive and sore to the eye
One small step for man
Maybe this time I’ll fly
And if I hit the ground, it’s the way we all die
We are wrecks of the cut
Soups of the season
With dollar sign scars
From this dark age of treason
We all know how to cry
Then we learn how to smile
How to smile
We’re all telling the truth
Tell us the truth!
Then we learn how to lie
And oh, how we lie
Now we lie
When you bow your heads tomorrow
At the world we build today
I want you to remember
That I stood my ground and said no (say no)
I said no
Say no!
Μάλλον ο καλύτερος τους δίσκος από εποχές Antithesis, για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται για τους αγαπημένους (μου) θεούληδες στον χώρο του τεχνικού (the 00s way) τερματισμένου death metal…