3 Likes
Τριάντα χρόνια από την κυκλοφορία αυτού του μνημείου συντριπτικού, μεγαλειώδους, αντιτουριστικού αλλά ποτέ μονοδιάστατου doom. Ενός δίσκου ευλογημένου να φέρει τα riffs και τα leads των Perez και Rivera, όπως και, εννοείται, την θεσπέσια φωνή του Rob Lowe. Τρεις δεκαετίες είναι πολύ μικρό διάστημα για να φανούν σημάδια “κόπωσης” ή ηλικίας σε ένα τέτοιο διαχρονικό αριστούργημα, οπότε και σήμερα και με κάθε (ή και χωρίς) ευκαιρία…
14 Likes
3 Likes
4 Likes
2 Likes
Αυτόχθονο αμερικάνικο black
3 Likes
Πολύ καλός δίσκος και δυστυχώς υποτιμημένος. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο χειρότερος των Priest. Έχει και βαρετά κομμάτια αλλά έχει και κομματάρες.
4 Likes
13 Likes
15 Likes
15 Likes
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΔΩ;
Τ’ ΕΙΝ’ ΤΟΥΤΟ;
8 Likes
2 Likes
6 Likes
13 Likes
Χαλαρός, διαβάζω άρθρα για το James Webb και ακούω μουσική οπως αυτή.
1 Like
Αξιζει αυτο το αλμπουμ ενα …Με λιγα λογια;
Δειτε παντως για αρχη το ντοκιμαντέρ γιαυτους στο νετφλιξ.
3 Likes
Μιας και πιάσαμε την κουβέντα για συγκροτήματα - συνώνυμα της εξέλιξης, οι Coroner δεν επέτρεψαν ποτέ στους εαυτούς τους να εφησυχάσουν στην ασφάλεια της πεπατημένης και καθ’ όλη τη σύντομη καριέρα τους προκαλούσαν το κοινό τους επίσης να μην μείνει στάσιμο.
Για το Mental Vortex τα έχουμε πει αναλυτικότερα “με λίγα λόγια”, όμως με αφορμή τη χθεσινή επέτειο των 31 ετών από την κυκλοφορία του το βάζουμε για πολλοστή φορά για να… αιφνιδιαστούμε ξανά από τον πλούτο των ευρημάτων αυτών εδώ των Ελβετών thrash μαέστρων!
15 Likes
Γιατι δεν ειχα ενημερωθει νωριτερα γι’αυτό το αλμπουμ; Γαμαει
5 Likes
Μετά από ένα μικρό διάλειμμα συνεχίζουμε:
Αφού λοιπόν η προαναφερόμενη κασέτα με το “Blackened” και τα διάφορα άλλα είχε κάνει κατάληψη στο walkman (από σημείο και μετά εναλλάξ με το “Smash”), κάποια στιγμή με ρώτησαν οι μεγαλύτερες ξαδέρφες μου τι μου αρέσει να ακούω, απάντησα METALLICA και OFFSPRING και έτσι τα επόμενα χριστούγεννα έλαβα ως δώρο το “Black Album” CD. Θεωρητικα δεν θα είχα πού να το παίξω, αλλά ευτυχώς ένα άλλο δώρο αυτών των εορτών ήταν ένα φορητό radio/CD/tape player.
Η αλήθεια είναι ότι τις πρώτες “ν” φορές που το άκουσα έδωσα βάση στην πρώτη πιο πιασάρικη ας πούμε 6άδα, την δεύτερη σαφώς πιο ιδιαίτερη 6άδα την εκτίμησα όσο της έπρεπε αρκετά αργότερα.
Personal Facts:
- To “Nothing Else Matters” δεν μου έκανε κλικ ποτέ, ούτε στο ξεκίνημα, ούτε στην εφήβεια, ποτέ λέμε. Χωρίς με ενοχλεί, δεν μου λέει και κάτι ενδιαφέρον.
- Όποτε ακούω το “Wherever I May Roam” νιώθω ότι είναι η απάτητη κορυφή τους. Το ίδιο συμβαίνει και με διάφορα άλλα κομμάτια βέβαια.
9 Likes