Slave to the rhythm όνομα και πράγμα, δεν γίνεται να μην λικνιστείς με τέτοιο ρυθμό.
3 Likes
Οι The Gathering έχουν τρεις εποχές, τη doom/death, την εποχή Anneke και την εποχή Silje. Πιστεύω ότι αυτό που τους έριξε στην εποχή μετά την Anneke ήταν οι συνθέσεις και όχι η τραγουδίστρια. Για παράδειγμα, το “Heroes for Ghosts” ήταν ένα πολύ ωραίο τραγούδι, χαρακτηριστικό τους. Επειδή έχω δει λάιβ τη Silje είναι πολύ καλή, δένει με τους The Gathering και τιμά τις παλιές τους συνθέσεις, αλλά η Anneke είναι μία ιδιαίτερη τραγουδίστρια που καμία δεν τραγουδάει σαν αυτή.
4 Likes
Δεν πολυσυμφωνω με αυτο, αλλα θα παραδεχθω οτι το Beautiful Distortion του 2022 ειναι για μενα αρκετα καλυτερο και απο το The West Pole (2009) , και απο το Disclosure (2012). Το θεμα ειναι πως βλεποντας τα τραγουδια και στους 3 αυτους δισκους, πραγματικα δεν πιστευω πως υστερουν σε τιποτα ως συνθεσεις σε σχεση με τα τραγουδια σε αλλους δισκους (οπως για παραδειγμα το Home ή το Nighttime Birds) για μενα, απλα η φωνη κανει την διαφορα.
Και δεν το λεω ως αρνητικο για την Silje, η γυναικα εχει φωναρα και την λατρευω. Δεν την χαρακτηριζω ως χειροτερη απο την Anneke, απλα ως διαφορετικη. Ειναι σαν να τρως μια καλη μπολονεζ μακαροναδα σε εστιατοριο 4 αστεριων Μισελεν… η μπολονεζ θα ειναι τελεια, αλλα εσυ μπορει να προτιμας της μαμας, αυτην που εμαθες απο παιδι 
1 Like
Γιδομέταλ μόνο.-
7 Likes
2 Likes
1 Like
Όλον τον δίσκο και πάλι.
4 Likes
My condolences
PS. Συγγνώμη σε όσους τριγκαραν
1 Like
NONE HEAVIER!
3 Likes
6 Likes
1995, ΕΡΧΟΜΑCΤΕ 
6 Likes
15 Likes
Το νου σας!
Εδώ και λίγα χρονάκια αυτό το τραγούδι το έχω συνδέσει μ’ ένα αξέχαστο σκηνικό, που συνέβη ένα βράδυ του Σαββάτου πάνω στην Τσιμισκή. Ήμασταν με άλλους δύο φίλους και αναχωρούσαμε για τα σπίτια μας, ποδαράτα προς Άνω Τούμπα και Κωνσταντινοπολίτικα, φεύγοντας από το Dizzy. Λίγο πιο πίσω από εμάς ήταν δύο μεταλόφατσες, γνωστές προς εμένα μόνο εκ του προσώπου, αφού τους πετύχαινα πάντα σε κάθε live, με το δερματινάκι τους, τις κονκάρδες τους, τα σκισμένα τζινάκια τους και τα άσπρα παπουτσάκια τους. Κράταγαν, λοιπόν, κάτι μπίρες και είχαν χάσει την αίσθηση του τόπου και του χρόνου, και αρχίζαν να παίζουν μ’ έναν κώνο. Σε μια στιγμή, παίρνει ο ένας φόρα, σα να πήγαινε για το πέναλτι του προβιβασμού, δίνει μια στον κώνο και από αρκετά μπροστά μας, που έρχονταν δυο κοπελιές, καλοντυμένες και στυλιταρισμένες, έγιναν η εστία. Συγκεκριμένα η μία, της οποίας ο κώνος χάιδεψε τα ξανθά μαλλιά της, αφού την ύστατη στιγμή πλάγιασε το κεφάλι της. Η κοπέλα έχει μείνει στήλη άλατος και το βλέμμα της περιείχε όλες τις σκηνές βίας, που είχε παρακολουθήσει στη ζωή της. Αμίλητη. Και μ’ αυτό το βλέμμα (Παιδιά, προσοχή σε τέτοιες στιγμές). Ο τυπάς ξυπνάει, πάει προς το μέρος της, της ζήταγε συγγνώμη και μετά έφυγαν τρέχοντας με τον άλλον, λέγοντας και στις δύο “Άντε και καλά Χριστούγεννα!”, ενώ ήδη είχαμε μπει σε καινούρια χρονιά. Μετά… μόνο που δεν είχα γονατίσει στο πεζοδρόμιο από το κλάμα γέλιου. Θυμάμαι, πάντως, την κοιλιά μου να πάλλεται. Επικές στιγμές.
18 Likes
17 Likes
Δίνω πάσα για Φώτη.
6 Likes
Χαχαχαχα οοοοοχι ντου νοτ ενειμπλ μη
12 Likes
Τρυφερό 1989 ;p
4 Likes
4 Likes